Aşkın Hızır’ı İle Haspihal( Hınzırlıktan ,Hızırlığa Gidiş)

• 22 Mayıs 2011 Pazar 16:24:28

hayrettin taylan
Ünlü Aşk Yamacısı Mir Aşıkettin ‘in Yeri-7

Hangi vir/gülün rengine saklasam seni cümle sensiz bitiyor. Adlaşmış sıfatın önüne gelen vir/gül değişik anlamlar yüklüyorsun.
-Gereksiz sözcük gibi aşk tümcelerimde değilsin. Aşk gecelerimin yüklemi olarak hayalimin sonundasın. Dil bilgisi kuralları kadar gönül kuralların işleniyor yüreğimde.
-Benden önce gelmiyor sözlerin. İlgin ilgeçlerime söz öbeği olup beni sensizliğin öznesi yapıyorlar.
-Devrik s/ancılar başlıyor demlerimizde. Bir güle meftun olmanın hanında aşk yanım gülüne kök oluyor. Ruhunun akranında
hırçın dalgaların susturuyor hayıflarımı.
-Cennetini özler gibi Sırat’ını geçmek için ,iç içe kalan içsel mazimin tarihi senden sevaplar arşivliyor.
-2.Dünya Savaşı kadar ağır bedellerim var.Bensiz oturduğun ala köşkünde can kırıklarını onarmaya geldim.
İmkansızlığının siperine sensizlik sağanağı ve sonrasızlığın sonrasında s/ellerin kalakalıyor.
-Senli saltanatın tanındayım.Gün/eşe yakın gündüzlerim var.
Bir yakarış yakamozunun ortasındayım. Sol yanım Kudüs.Sol Yanım, Ortadoğu. Sol yanımın aşk bekçisi Hızır.
-Hızır der ki:
-Hınzır olmaktan çık ki aşk seni tümlesin ,p/aklasın .Aşkın kitabını yazıp yakmayı bırak. Can duvarlarının altında kalan güzellerin vebalinden kurtulma vaktin gelmiş. Hınzırlığı bırak, kendin olmaya kadimler büyüt. Sen aşkına aşksın. Sen Gül/ hanında güllerine kızıl günler ermişisin.
Bir bitişin fitilini sen yaktın,bir başlangıca başkalaşmak için.
-Sen afakını şafaklarda açtın şimdi p/aklanma zamanı…

Sensizliğin kül rengi bulutları arasında kendime aralar buldum. S/aklanıyorum sen ile illa sen diyen ben arasında.Gülle başlayan
hanların içimde payitaht olmuş. Suskun yağmurlar gibi damla damla iniyorum yar nadasına. Senli bir gülün beyazına aşina bir aşk oluyorum .
-Kokla beni senden. Var olmaya varsıl özlemler biriktir. Aşılamayanları aşıla sevi fidelerinle. Can fidanım ol ki yara kentime uçurmasın bülbüller.
-Pişmanlığın pişmaniyesini yiyen güz/ellerin “el”inden kurt/ar beni.
-Vatan ile tan vakti arasında gayrı meşru ilişkileri özetleyen geçmişim yok. Ulusal söylemlerin papağını olup heyli gecelerin arzu şerbetini içmiyorum…
-Sevgili benim kasedim yok bilesin. Vatanperverliğim bundan ibaret. Ulumuyorum başka tenlerin gecelerinde. Salyalarımı ülküm uğruna uğurböceği yapmıyorum . Kirlenmeyen tek şey kirin kendisidir.
-Kirlenmeyi de kirlettiler sevgilim. Bu sığlığın sisinde uluyan seslerin çığlığında “ namus “ ağlıyor.
Bu kirli el de kimin. Bu v/atanın orta gecelerinde artık sevgililerin k/açamağında üç hilalim yok helallerimi zedeleyecek.
-Dedim ya ben sana meftun ak bir güvercinin can kanadıyım. Aklarıma kadar aklanmışım. Ulusun dursun aç kurtlar.
-Ben aşkın bülbülüyüm. Ben seni sevmenin Hallac- ı Mansuruyum…
-Hallaç pamuğu ektim yar yurduna. Beyazlarına p/aklar ekledim.
-Gözlerin ışık, gözlerin aşk, gözlerin söz, sözlerin sonsuz aşkın tümleci.
“Beni halsiz ve hasta yapıyor tek onun Aşkı-
Ona nasıl ,kendi kendine şikayet edeyim?
Şüphe yok ,onu tattım,Kalbim onu tanır,
Sadece göz kıblem onu söyleyebilir.
Vah benim Canıma, Can canıma!
Vah beni! Azabımin sebebi kendimim”
-Dedim ya “ ben “ ç/algıcıları seni çalıyor ala gecelere.
Sessizliğin uzakları düşer gönlüme.Y/ar olur yanarım.
Seninle vedalaşmanın vedasını yazmaya k/alemim yok. Beni tanıyor sensizlik ve sen.
Senli gird/abına karışık özlemler kimliğindeyim.
Kim ile kimsesizlik arasında vatan üstünde oynanan oyunların derin sülünleri aşk yaramı kanatıp sensizliğin uzakların mahkum etmek istiyorlar.

Ki öykü içre öykünde içinin atlası okunur gönlümde. Bitmez bir son gibi uzanır cümlelerin.Sevgi dilin ışıktır her demime. Karanlık oyunlar içinde olsa yaşadığım coğrafya sensiz kaldığım onca güller arasında. Sen gülüme han oldun. Sen h/anıma gül oldun. Sen ben’”im”e işveli bir aşk oldun.
Yakılmış ihtimallerin kokmuş ihtilalları devrik bir yarın sorumaz.
Sırrını t/arayan can aynanda gülen bendim. Aç kurtların sisli havalarda çevirdiği arzu filmlerini boşver.Bu vatan hepimizin gülüm.

Yaşanmışlığın hücresinde çoğalmak lazım iyilere, güzelliklere, birlikteliğe. Vatanı kendilerine parselleyenlerin dışladıkları mazlum bülbüllerin ahını duyar aşk-alanın Yüce Yaratıcısı.
-Sen sevmeye müştak ol. Sen beni özlemeye sahil ol. Ben Yunus gibi, Yusuf gibi en çok da kendim olan kendim gibi kıyındayım Süt Çariçem

Beğen