Dostluklar mı değişti, benim artık dostluğa bakış açım mı değişti, Ya da artık hassas ruhum şimdiye kadar ki sahte dostlara isyana mı geçti bilmiyorum. Ruhum arsızca beni üzeni ayıklama ya başladı sanki. Şimdiye kadar herkesin gönlünü kırmamak için elimden geleni yaparken, dostum dediğim insanların tutarsız her ağzına geleni söylerken beni ne kadar incittiklerinin farkına varmamaları benim bu yazıyı yazmama sebebiyet verdi.



Benim kitabım da, evet ’dost acı söyler’ doğru ama, evet ama doğru olanı güzel bir şekilde ifade eder. Pat diye değil. Her ağzına gelenide söylememelidir diye düşünüyorum. Tutarsızca söylenen sözler, dostluğa balta vuruyor gibi hissediyorum. Anında buz kesiyor duygularım.

Tabii ki yanlışı söyleyecek ama acımasızca değil .
Yahu dostum dediğin insanla, önem verdiğin şeyleri paylaşmalısın içinde kalmamalı bazı duygular,’’sevgiler güzellikler paylaştıkça çoğalır acılar ise paylaştıkça eksilir’’ diye bilmezmiyiz.



Her şeyi kendine saklamamalısın, bir başkasının sana yaptığı yanlışı anlatıyorsun, onunla dertleşiyorsun aklınca. Ama sana öyle bir laf söylüyor ki günün birinde, yahu nerden söyledim bu sözü diyorsun. Ya da eşinden dostundan olur ya bir gün dert yanıyorsun. Hani bu bazen sevgiden kaynaklanır. Kendin sevdiğini yerden yere vurursun, ama kimseye laf söyletmezsin ya, işte bunun gibi. Bir gün yanılıp ona derdini yanıyorsun en yakınında şikâyet ediyorsun, ya da önceleri sevdiğin ama sonradan duygularının değiştiği birinden. Ardından günün birinde de onu çok sevdiğini, onun senin için önemli olduğunu söylediğin an, ‘’ama geçenlerde de seni ne kadar rahatsız ettiğini söylüyordun bu nasıl iş,hayatında hep çelişkiler var net değilsin ’’ diye dostun dediğin kişi acımasızca seni eleştiriyorsa yaa bu dostluk mu sizce yapmayın Allah aşkına.



Dostum dediğin kişiyle, hayatındaki gelgit ler den, iyini, kötünü, hırslarını, üzüntünü, sevincini, paylaşamıyor, günün birinde konuştuğun her söz, sana yol su elektrik olarak geri dönüyorsa “ dost acı söyler “ diye her ağzına geleni seni acımasızca eleştiriyor, önceki konuştukların, ya da paylaştığın düşüncelerin yaşadığın olaylara verdiğin tepkiler, günün birinde tokat gibi yüzüne vuruluyorsa, seni dinleyip anlamaya çalışmıyorsa! Ya hu sizce bu dostluk mu? yada benim dostluk anlayışım mı farklı?



Ben, dostum dediğim insanla konuşurken kendimi frenliyor iki kere yutkunarak bir şeyleri paylaşıyorsam burada bir sorun var gibi düşünüyorum… Ben dostumu seçerken dört dörtlük diye hiçbir zaman seçmedim. Kimse dört dörtlük değil ama! Sır saklamasını bilmeli, kendi istediği olmuyor diye seni hırpalamamalı, emrivakilerle ona duyulan sevgiyi, saygıyı istismar etmemeli. Konuştuğun her söz onda kalmalı, her halükarda ama! İnsanız bazen kırılıp gücenebiliriz arada soğuk rüzgârlar esebilir, her ne olursa olsun dostluk baki kalmalıdır söylenen her şey yutulmalıdır. Önceki konuştukların tehdit unsuru olmamalıdır diye düşünüyorum.



İnsanın dostunun olması çok güzel ama dostluğu gerçek se!

Sevgiler diliyorum dostunun kıymetini bilenlere… Sevgiler diliyorum candan dostlara



SEVGİDAMLALARIM