Yürek Okuluna Yazıldım,Beni Öğret Bana Örtmenim
Ünlü Aşk Yamacısı Mir Aşıkettin ‘in Yeri
-
HAYRETTİN TAYLAN
Yüz/geçindeyim, süzülüyor yar diyemediklerim. Su bile geçmiyorsa süz/gecinden bu hayata neye mayalanacak.
Y/ağışla beni, nemli gözlerinden. Buhurların yücelsin yar/yüzüme…
-Bir meleğin bebek gözleri gibi bakışın sinsin sineme. Umudun kazanımları biriksin beklentilerimizde.
- O farkındalık bakışlarına oğullansın arı halim.Çiçek çiçek büyü benden uzak yeşil sevi ormanlarında .Ki ben seni bulurum Dilnaz.
-Bir başkasının işi ya da ışığı değilmişim yeni anladım.
-Yanımda sen olmayınca ben’i tümleyen özgeler aşkın denizinden sayılmıyor.Beni sevmemek için can çırpınışlarını ebabillerden öğreniyorum.
-Bu süreğen Leyla ‘nın can yılanlarını öldüren gece kirpilerimi.
Gör!
Sor!
-Birikiyor kinlerinden üreyen ayrılığın can kırk ayakları.Beni sana doluyorlar.
-Sarmaş dolmaş olmuş özlemim sana. Kırk ayağının kırkında kirk ikindi özlemlerim depreşir.
- Bir yan da yağmur, bir yan da güneş…
“aşk tilkisinin düğünü “ Kümesinde tavuklar var mı ki?
-Yumurtlayacak yeni sevgilerin var mı ki? Bunca acıyı meze yapıp saki oldun bensiz hayatlara.
-Meyhaneme bekledim. Ney çaldı durdu. Ney/zenliğini özledim gecelerden.
-Söyleyip ruhumu döndüren gecelere yıldızlar ısmarladım. Kuyruklu yalanlarımın kuyruklu yıldızı
Gün/eşime değdi. İşte o yüzden Sevdamızın “ Nasa’sı zahirlerimizi görüntüledi.
Lal bir aşkın , sağır dehlizlerinde gam gemim yürür sevgilerinle. Nefretinin naftalini çürütmüyor başkalaşmayı.
-Tekil olmaya modlanmış hayatın muzmini değildim.
Çift Yüreğin başkalaşım adılıydım. Ben’i tümleyen senli güncelerin karışığıydım.
-Şimdi tek kişilik hayatıma dönme mecralarında yoruluyorum. Çift olmanın çiftesini savuran epik söylerim atından uzak kalmayı da öğrendim.
- Çift yastığa tek baş,çift sandalyeli masaya tek baş oyununda yoruldum…Hep boşluk ,hep artıklar dizeleniyor.
- Seni ben’e akıtıp durdum. Bak yine Hallac-ı Mansur, surlarını serdi yüreğimin küresine.
“Ey Arzu’larımın en büyüğü bak!
Sana ve Kendime hayret’ler içindeyim
Sen Kendine o’kadar yaklaştırdın ki
Sandım ki ,Sen gerçekten bensin.
Kendimi hayranlik’tan kaybetmis’ken ,yok ettin kendinde beni.”
Bu ben rahlesinde seni okuyor melekelerim. Meleklerinden aşk bebeğini koruma dersi alıyorum.
-Gözlerin kalbin aynasını kırmış olmalı ki aşkımızı inkar etme küfrüne yakınlaşıyorsun.
Gün/ahlarımı seslendirerek gitmelerin okuyucusu olamazsın ki yar.
-Çok sesli k/alışların unutulmazlarında sesin çok çıkıyor.
Çok bağırıyorsun gönül gözü kör, aşk kulağı sağır aşkına.
Çoktan seçmeli sorulardan yalnız boynuzlu paran/tezler açıyorsun.
Yoktan silinmemiş bu tutku cennetimizi bir şıka , şık yapman ne kadar doğru ki muallimem.
-Beni çağır yürek okuluna . Unuttum sensiz her şeyini. İlk harfinden sonra harfine kadar yeniden kendini öğret bana.
-Yazılı yap, yazılmamış günlerimize. Ben senin kitabının hafızıyım.
-Ez/berimsin.
Ah , gönlümün soğuk pınarlarına gözyaşlarını suna Suna’m .İç benindeki bulutların yeniden nemli günlerimize meftun.
-Ağlamak sana bu kadar mı yakışır. Sevdiğin için mi sevmediğin için mi ağlıyorsun ?
Ruhumda deliren ceylanının aşk kimyasını buldum ben.Ve anladım ki
Yalanlarımla yılanlarım senin acılarını kirpi eylemiş. Yalnızlığınde kirpiler büyümüş bensizliğin yılanı öldürmek telaşındalar.
-Kımıltılı günlerimizin gölgesinde büyütme aç kalmış ayrılık tazılarını.
Ben ki son Ferhad’ın olarak dağlarında gezip can dağını delerken gitmelerin tavşanı kılma beni.
-“Tavşn kaç ,tazı tut” avlarında ol yalvarı gösterme bana Dilnaz.
-Sen varken, yokken, giderken, ben seni beklerken de hiç susmayan şarkının sözleridir benim yüreğim, benim sevi kürem.
Çaresiz bir haykırışın son sözlerine bakar naçarlığım. Ki düçar olmuş bir gönlün heybesini taşıyorum sol yanımda.
Boşluğun raylarında sensiz giden trenlerin makinisti değilim.Hızlı aşklar yaşadığımdan olmalı ki makinistliğimi de elimden aldılar.
-Bir menzilden bir menzile uzanan günlerin aşk günlüğüyüm.
-Bu günde gelmedin, bu gün de sensizliğin gölgesi yüreğimi kapattı.
Bu gün de günlerinden bir güne eksik takvimler ekledi.Güzel sözler yerine, güzel özlerini sundu özlemler. Bu yüzden gün bitse de
Sen hep yarınsın , hep yarimsin Dilnaz.