Aslında bu konuyu forum konusu olarak başlatıp herkesin fikrini almaktı niyetim ama sonradan makale olarak yazıp yine arzu eden arkadaşlardan yorum yazmalarını bu konu hakkında ne gibi düşünceleri olduğunu öğrenmeyi çok istiyorum.
Ayrıldığımız eşimizle veya sevgilimizle yeni bir evliliğimiz veya güzel bir beraberliğimiz olduğu halde arkadaş veya dostçada olsa samimi bir tarzda görüşmemiz doğrumudur...Uzun zamandır bunu düşünüyorum çünkü sanatsal veya ailevi ortamlarda bazen mecbur kalıyoruz karşılaşmaya ve selamlaşmaya,modern bir dünyada yaşıyoruz öcü böcü birbirimizden kaçamayacağımıza göre insan gibi bir selamlaşma olabilir tabii ama samimiyet ve fazlaca görüşmeye ben şahsen karşıyım.Hem eğer hala bu muhabbet ve birlikte olmak vakit geçirme çabası varsa niye ayrıldık ki...ayrılmasaydık ve yeni başlayan ilişki veya evliliğimizi de uçuruma atmamamız gerektiği kanaatindeyim.Çünki kesinlikte mutluluğumuz ,huzurumuz zaman içrerisinde bu yanlış ilişkiler yüzünden bozulacaktır defalarca barışmalar olsa da.Yani tercih kesinlikle yeni başlayan ve aradığımızı bulduğumuz insandan yana olmalıdır,geçmiş geçmişte kalmalıdır.Çok mecbur kalınırsa bir merhaba denir ve geçip gidilir.Eşini,sevgilisini mutluluk ve huzurunu düşünen her insan böyle yapmalıdır bence ,arkadaşlarımın yorumlarını da bekliyorum benim gibi düşünmeyen herkese de sonsuz saygım var,herkesin mutlaka bir değerlendirmesi ve hayat görüşü var bunları öğrenmek istiyorum.
Aradığını bulmuş bir insanın geçmişe takılıp hala o insanla görüşüp konuşacağım bu çok normal ve böyle arkadaşlığa devam edeceğim sende edebilirsin demesi ne derece doğrudur?İlişkiye ,evliliğe zarar vermezmi ve yeni başlamış güzel mutluluğa saygısızlık değilmidir bu samimi dostluk veya arkadaşlık denilen devamlılık.Neticede zarar veripte tamamen hoşçakal deyip giderse sevdiğimiz can bu bizim için yıkım olmaz mı,değer mi?bitince üzülen kimler olur sizce?Mutluluğunuzun huzurunuzun hiç bozulmaması dileğiyle selam ve sevgiler değerli arkadaşlarım.