Kâh Gülmek,Kâh Bir Daha Gülmek.

• 12 Mayıs 2011 Perşembe 02:04:05

Mayıs gecesi sabaha çalarken yavaş yavaş,gözkapaklarından soğuk giren bir şehrin nüfusunun onda birinin doğduğu bir doğum evinde dünyaya “Hacı ne haber?”dedim.

Düzensiz yıl çöplükleri bıraktım arkamda.Kah güldüm,kah bir daha güldüm.Doğru dürüst ağladığımı hatırlamam.Doğumumda da ağlamadığım için baya hırpalanmışım doktor tarafından.Bundan olsa gerek bir hafta;kuvöz hapsine mahkum etmiş beni doktor.Dünyayı mahkum gelmişim bildiğin.O günden beri doktorlarla anlaşamadım.

Annem çok iyi bir kadındı.Babamda alkolikti.Bende çok iyi bir alkolik mi olsam diye düşündüm bir ara.”Anneden ,babadan ne görürse çocuk onu uygular” mantığıyla hareket etmem gerekmediğini anladım sonra.Alkoliklerden nefret eden,iyi olma yolunda gayret gösteren ve kötülüğe doğru koşar adım düşen bir adam oldum.Kah güldüm,kah bir daha güldüm.

Zamanla aklım uçtu gitti benden.Ruhumla birliktelerdi galiba.Tüm duygularım bir sandalla okyanusa açılmışlardı da ilk fırtınadan sonra kaybolmuşlardı sanki.Tabi bundan öncesi var.Çok heyecanlı bir hastalık geçirdim(!).Kafayı rakı sofrasına meze yapıp yemememin tek sebebi olan arkadaşımı Azrail’le pazarlık ederken gördüm.Ve pazarlıktan galiba Azrail kârlı çıktı.Sonra ne mi oldu?Sonra ben yok oldum.

Gecenin karanlığına şahit oldukça gündüzleri de gri görmeye başladım.Gözlerim gitgide bozuldu.Şimdi hangisi gündüz hangisi gece ayırt edemiyorum.İkisi de kaçmak istediğim ne varsa oraya çıkıyor.”Karamsar bir adam değilim ben,ama bu bardakta boş be arkadaş” demeyeceğim bu sefer.

Ben kah gülüp kah bir daha gülerken,çok kişiyi ağlattığımı farkettikçe daha da işler karıştı.Vicdanımla kanlı bıçaklı savaş haline girmeye başladım kendimle başbaşa kaldığım her an.Ve her cephede,her muharebeyi kaybediyordum.Ve ben bir şeyi kaybedince tüm öfkemi bu kağıtlardan çıkarıyorum.

19.yüzyıl böyle kapandı benim yüreğimde.Paris’in Eiffel manzarası hayali altında,Ankara’da Atakule’yi izler dururum yıllardır.Kimse bilmez bir başkasını derim hep.Bir delinin doğum günü bugün.Gözyaşlarıyla dünya arasında Çin Seddi duran bir adamın doğum günü.Hayli sıradan.Hayli güzel.