Elleriyle çalışan adam amele, elleriyle birlikte zihnini de çalıştıran adam usta, fakat elleri zihni ve kalbi ile çalışan sanatkardır. -- goethe
Mavro
Mavro

Kâh Gülmek,Kâh Bir Daha Gülmek.

Yorum

Kâh Gülmek,Kâh Bir Daha Gülmek.

0

Yorum

0

Beğeni

0,0

Puan

941

Okunma

Kâh Gülmek,Kâh Bir Daha Gülmek.

Mayıs gecesi sabaha çalarken yavaş yavaş,gözkapaklarından soğuk giren bir şehrin nüfusunun onda birinin doğduğu bir doğum evinde dünyaya “Hacı ne haber?”dedim.

Düzensiz yıl çöplükleri bıraktım arkamda.Kah güldüm,kah bir daha güldüm.Doğru dürüst ağladığımı hatırlamam.Doğumumda da ağlamadığım için baya hırpalanmışım doktor tarafından.Bundan olsa gerek bir hafta;kuvöz hapsine mahkum etmiş beni doktor.Dünyayı mahkum gelmişim bildiğin.O günden beri doktorlarla anlaşamadım.

Annem çok iyi bir kadındı.Babamda alkolikti.Bende çok iyi bir alkolik mi olsam diye düşündüm bir ara.”Anneden ,babadan ne görürse çocuk onu uygular” mantığıyla hareket etmem gerekmediğini anladım sonra.Alkoliklerden nefret eden,iyi olma yolunda gayret gösteren ve kötülüğe doğru koşar adım düşen bir adam oldum.Kah güldüm,kah bir daha güldüm.

Zamanla aklım uçtu gitti benden.Ruhumla birliktelerdi galiba.Tüm duygularım bir sandalla okyanusa açılmışlardı da ilk fırtınadan sonra kaybolmuşlardı sanki.Tabi bundan öncesi var.Çok heyecanlı bir hastalık geçirdim(!).Kafayı rakı sofrasına meze yapıp yemememin tek sebebi olan arkadaşımı Azrail’le pazarlık ederken gördüm.Ve pazarlıktan galiba Azrail kârlı çıktı.Sonra ne mi oldu?Sonra ben yok oldum.

Gecenin karanlığına şahit oldukça gündüzleri de gri görmeye başladım.Gözlerim gitgide bozuldu.Şimdi hangisi gündüz hangisi gece ayırt edemiyorum.İkisi de kaçmak istediğim ne varsa oraya çıkıyor.”Karamsar bir adam değilim ben,ama bu bardakta boş be arkadaş” demeyeceğim bu sefer.

Ben kah gülüp kah bir daha gülerken,çok kişiyi ağlattığımı farkettikçe daha da işler karıştı.Vicdanımla kanlı bıçaklı savaş haline girmeye başladım kendimle başbaşa kaldığım her an.Ve her cephede,her muharebeyi kaybediyordum.Ve ben bir şeyi kaybedince tüm öfkemi bu kağıtlardan çıkarıyorum.

19.yüzyıl böyle kapandı benim yüreğimde.Paris’in Eiffel manzarası hayali altında,Ankara’da Atakule’yi izler dururum yıllardır.Kimse bilmez bir başkasını derim hep.Bir delinin doğum günü bugün.Gözyaşlarıyla dünya arasında Çin Seddi duran bir adamın doğum günü.Hayli sıradan.Hayli güzel.

Paylaş:
(c) Bu yazının her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazının izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Yazıyı Değerlendirin
 
Kâh gülmek,kâh bir daha gülmek. Yazısına Yorum Yap
Okuduğunuz Kâh gülmek,kâh bir daha gülmek. yazı ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Kâh Gülmek,Kâh Bir Daha Gülmek. yazısına yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
© 2025 Copyright Edebiyat Defteri
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.

Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.