CANIM ANNECİĞİM

• 11 Mayıs 2011 Çarşamba 20:28:11

Canım ,dostum,arkadaşım,herşeyim annem
Sevgin anlatılmaz sözcüklerle.Evlatların için yaptıklarını anlatmaya yetmez sayfalar.

Hayatını kaybedebilirdin beni dokuz ay karnında taşırken.Hayatını kaybedebilirdin hastanenin olmadığı bir köy odasında beni doğururken.

Gözümü açtığımda şefkatli kollarında buldum kendimi.Gözlerindeki o sıcak sevgi parıltısı ,yumuşak,içten dokunuşun bağladı beni hayata.

Kendinden önce hep beni düşündün.Geceleri sürekli ağlayıp seni o tatlı uykundan uyandırdığım için affet beni.Hatırlar mısın yıllarca süren bronşit hastalığımın gece nöbetlerinde yanımda bekleyişini,sabahlayışını.Hatırlar mısın kendin yemek yemeden önce beni doyuruşunu.

Bir yerim ağrıdığında sana gelen bana gelsin,anan sana kurban olsun deyişlerin sevginin tanımlanamaz bir başka göstergesi.

Hiç büyümedim senin gözünde.Kocaman bir kadın oldum hala sevdiğim yemekleri yapıp önüme koyuyorsun.İşyerinde sana verilen benim sevdiğim taşınabilir yiyecekleri sırf ben seviyorum diye peçeteye sarıp getirişini hiç söylemiyorum.Sensiz boğazımdan geçmiyor deyişin hala kulaklarımda.

Bir derdim sıkıntım olsa gelir sana anlatırdım.Söylediklerinle içimi rahatlatırdın.Hele o içten sarılışın yok mu hiçkemsede bulamadın onu.Bir arkadaş,dost oldun benim için.Sırdaşım,yoldaşım oldun çoğu zaman.

Yapmak istediklerim için benden daha hevesli oldun .Yüreklendirdin beni.Herkesten çok sen güvendin bana.

Geçirdiğim trafik kazasında ellerim ve bacağım kırılmıştı.İhtiyaçlarımı giderirken gösterdiğin sevgi bir kez daha gösterdi bana yüreğinin güzelliğini.O an anladım annelerin
yeryüzüne inen kanatsız melekler olduğunu.

Babamı kaybettikten sonra her gece rüyamda seni de kaybettiğimi görür ağlayarak uyanırdım uykularımdan.Yanımda olduğunu görmek güç verirdi bana.

Evlenip yuva kurabilirdin yeniden.Otuz altı yaşında dul kalmıştın.Bize üvey baba duygusunu tattırımamak için yapmadın.

Gece gündüz çalıştın saaatlerce ayakta durdun fabrika da sırf biz okuyup adam olalım ele güne muhtaç olmayalım diye..Ve hala çalışıyorsun bel fıtığı ağrılarına rağmen.


Şimdi ben de bir anneyim ve anneliğin ne demek olduğunu daha iyi anlıyorum.Annelik zor zannaat .Emek istiyor,fedekarlık istiyor.

Boşuna dememişler cennet annelerin ayakları altındadır diye.
Bir kez daha anlıyorum Hz Muhammed’e en çok kimi seviyorsunuz sorusuna annemi annemi annemi sonra babamı deyişinin haklılığını.

Yemedin yedirdin,içmedin içirdin,uyumadın uyuttun,giymedin,giydirdin.
Her şey sizin için derken senin hakkını ne yapsak ödeyemeyizm anne.
İstemeden de olsa kalbini kırdıysam affet beni anne.

Her şey için,özellikle karşılıksınz sevgin için sonsuz teşekkürler...
Seni her şeyden çok seven kızın...