Sil baştan sevebilmek isterdim seni tüm kaybettiklerimle beraber sevebilmek, aynı satırda tutabilmek isterdim. Olmuyorsa bu ne benim suçum nede senin şimdi sığdıramıyorum seni film şeridi gibi olan hayatımın hiçbir karesine, oysa varlığını düşünmek bile tebessümümü sahici kılıyor. Ansızın çalan telefonda sesini duyunca değişiyor dünyanın rengi, biliyor olsam da olacakları aynı filmi bir kere daha izlemek içimde kaybolan bir şeyleri tetikliyor. Kendime mi haksızlık sana mı bilmiyorum belki de ikimize de değildir yaşanması gerekiyordur yaşıyoruzdur. Aynı sahnede başka kareleri görüyoruz belki ama bu bile engel değil, içimde akıp giden sele karışmana. Kaybetmenin anlamını çok iyi bilen biri olmamdandır belki elimdeki anlara sıkı sıkıya sarılabilmem. Yine de biliyorum elimdeki anların da zamanımızda kayıtsız kalacağına hissettiğim her şeyin zaman aşımı dosyalarına yükleneceğine, hatta yeniden en savunmasız hallerimdeki sarsıntıları sil baştan yaşayacağım. En dengesiz ruh halim saracak tüm odaları, herkes gibi olacaksın ve ben yine bir başıma ayak direyeceğim kader dediğimiz kısa metrajlı filme. Hiçbir kayıtta adresi bulunmayan rüya bekçileri gibi dolanacağım seni, beni, bendeki bizi bir yerlere sığdırmak için. Yine yeni ve yeniden seni bir köşede anlamlandırıp bir köşede silebilmek için hikayeler yaşatacağım çünkü şuan olmama ihtimalin bana ağır geliyor. Düşünürken vazgeçmeyi içimde büzüşüp kalan bir ses canımı yakıyor, biliyor olmak değiştirmiyor yaşanacakları kış güneşinin üşüten cazibesi çekiyor her halimi. Ne senden nede kendimden vazgeçmiyorum o yüzden ne olacaksa olacak hala kokunu duyabiliyorsam olman gerekiyordur küçük film kareleri gibi giden hayatımda. Ne zamanki uyuyamama sebebim olursun film biter ve sil baştan bu döngü bir başkası için muhakkak yaşanır. Hiçbir şey baki değil hiçbir insanın olmadığı gibi ama gecenin şu saati seni düşleyebilmenin güzelliği hala sevebilmenin güzelliğini hatırlatıyor. Çok zaman önce sevebilmek için vazgeçmediğim günlerde gördüğüm bir düş gibisin bazen gerçek olduğundan şüphe ediyorum bazen seni ben inkar ediyorum bazen bir kurşun kadar ağır geliyorsun bana korkuyorum bazen saf bir çocuğun huzurunu buluyorum kollarında ve bazen içime o kadar işliyorsun ki kendimden korkuyorum. Kaybetmenin buruk tadı damarlarımı tıkıyor kaçıp gitmek olmadığın olma ihtimalinin bile geçmediği istasyonlarda yaşamak istiyorum. Adını zihnimden silmek unutmak istiyorum çünkü bu filmin sonundaki yükü taşıyamamak var ya sana bütün benliğimle bağlanmaktan adının her bir nesneye yansımasından korkuyorum. Doğan günün seninle aydınlanması olası bile değil oysa, bugün yarın filmin sonu gelecekken benim hayata seninle dolmam belki çoktan taşıyamayacağım bir duygu yükünün altına girdim bile her şeye rağmen sil baştan seninle olmak güzeldi sevda