NEHRİSEVDAMA -1

• 10 Mayıs 2011 Salı 09:09:05

KAYNAKTAN DERYAYA



LEBİDERYA





NEHRİSEVDAMA -1





SEN NE ZAMAN GELECEKSİN





Zamanı durdurdum...



Gün, hafta, ay ve yıl mefhumu yok artık...



Zaman mefhumunu unuttum....



Sensizliğin yokuşundayım

Taşlı, dikenli, çakıllı bir patikanın çıkışındayım...



Kaynağı sen olan;



Billurdan hayat ırmağımın; gelişine inat;



Aksi yönünde; akışındayım...





O tatlı, huzurlu, güzel, güneş gözlü bakışındayım...



Ve kutlu sevdanın;



Lezzetli, enfes, eşsiz "Gönül." Aşındayım...



Gül yüreklim;



Kimsesizliğin karlı, buzlu, tozlu karakışındayım...



Ben sensizlik ateşinin sönmeyen yakışındayım....





Bilmem kaçıncı rüyanın ortasına bağdaş kurup seni bekledim...



Senin geleceğin yöne doğru uykudayken emekledim...



Her yeri Cennet kokusu sardı...





Bu koku senin kokundu...



Sen geliyordun...........



Kokun ile "Geldim." Diyerek haber veriyordun...



Geceye güller açtı...



Gece; senin gelişinle bilinmeze doğru kanatsızca uçtu...



Tenimizde gül yaprakları uçuştu....



Bu kaçıncı seninle seni bekleyişimdi?



Ve;



Bu kaçıncı senin bana salına salına gelişindi?



İyiki vardın...



Ve,



Ben iyiki sana; "Seni seviyorum." Diyerek yalvardım...



Ve iyiki;



"Altayların Gül Kızı Sen Misin?" .....



N’olur cevap ver, "Altayların Gül Kızı Sen Misin?"

Cevap cevap ver diyerek yakardım...



"Evet Benim." Dedin;



Ömre nefes getirdin....



Bir nefesin, bir sene verdi bana...



Nasıl dayanılır?

Seninle seni beklemenin heyecanına...



Sen;



Gözlerinle gözlerime damlıyordun,

Gözbebeklerimde yıldız yıldız gökyüzünü adımlıyordun.



Gül yüzlüm....



Şakayığım

Dağ çiçeğim

Canımdaki can ölçeğim



Varlığınla güleceğim...

Vuslatımsın nur gerçeğim...





Kollarında olmanın muhteşem hazzı

Bir nefes anımda;

Bir hayat bahşediyordu bana...



Gün daha doğmadan;

Şafak ufku süslerken



Sen seni bende bırakarak



Uçtun gittin erken erken...





Ve;

Yine yalnızlık;



Ve;



Yine yalnızlığın hançeriyle,



Dilim dilim olmuş bağrımda;

Dayanılmaz bir sızı

Bu sızıyla sessizce hıçkıran;

Sicim sicim gözlerim ağlıyordu

Yağmur bağrıma süslediğin

Dilimlere damlıyordu

Sızılar yüreğimi adımlıyordu...

Hasretin yüreğimi dağlıyordu...



Kelam ağlıyor. selam ağlıyor

Kalem ağlıyordu ömrüm, kalem ağlıyordu...



Ve,



Yüreğimin derinliklerinden bir ses



Sana;



"Nur-u vuslatın, nâr-ı yaldızı." Diye sesleniyordu...



Yüreğimden;



Satırlara sessizce şu heceler damlıyordu;





"Sen ne zaman geleceksin?"







KADİR DURAK