KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
PSİKOLOGLUK TASLAMA
Etrafımızdaki insanların hepsi olmasa da çoğu her konuda her şeyi biliyor edasındalar. Biraz coğrafya,biraz tarih,biraz edebiyat,biraz politika,biraz felsefe ve en çok da psikoloji. Ortaya da psikoloji ağırlıklı karışık bir mönü çıkıveriyor. Birkaç psikolojiyle ilgili popüler kitap okuyanlar, insan ve davranımları üzerine teşhis koymakla kalmayıp yanlış önerilerde bulunmaya kadar götürüyorlar işi.
Freud’a ilgi duyanlar “Baba kız arasına girmeyin, sonra aşkları yarım kalır” diyebiliyor. Pavlow’un ya da Skinner’in yolundan gidenler “Ha fareler,ha köpekler,peynir verirsem çocuklar da yola girebilir,şartlarsam onlar da kıvamını bulur” söylemleriyle harekete geçiyorlar.Zil yerine ne kullanıyorlar? Bunu düşünmek bile istemiyorum. Adlerci takılanlar bireyin yaşam tarzıyla o kadar ilgilidirler ki, bunu dedektiflik boyutunda yapmaya bayılıyorlar. Jung’ un analitik teorisini okuyanlar da karşısındaki insanın atalarına,soyağacına,dedelerinin dedesine bir göz atıp bu güne ilişkin saptamalarda bulunabilme telaşındalar.Rankçılar, doğumda bir travma olmuş mu,olmuşsa ne olmuş,nasıl olmuş?... Bu cevapları bilen tek kişiyi ,ebeyi,arama çabasındalar. Carl Rogers ‘ın izinden gittiğini sananlar karnı tok,sırtı pek kişi arama gayreti içindeler , kendini gerçekleştirip gerçekleştirmediğine bakabilsinler diye.Bana göre en ön yargılı psikoloğumsular da Varoluşçulardan çıkıyor.” Var mısın?Yok musun?Var isen ne kadar varsın?Yok isen niye yoksun? Saklambaçla mı bulalım?Yazı tura mı atalım?” Bir de Gestaltçılar var.”Haydi,gözümüzü kapayalım,el ele tutuşalım,her şeyi boş verip anı yaşayalım.”
Herkes yakaladığı bir kelimenin peşinden gidiyor. Onu süsleyip püsleyerek sunuyor kullanıma. Arz olunca talep ,talep olunca da arz oluyor doğal olarak. Mantar gibi çoğalıyor bu tip merkezler . “Hipnozcu geldi hanım! Rüyalara analiz yapılır, uyumaya korkarsınız sonra.O otobüse mi binsem,yoksa taksiyle mi gitsem?Nerede benim Koç’um?”
Sözüm işini layığıyla yapanlara değil tabii. Sözüm hiçbir şeyde dikiş tutturamayıp da psikologluk yapmaya çalışanlara.Sözüm sertifika alıp diploma niyetine kullananlara.Sözüm etkili konuşma becerisini karşısındaki güvensiz kişileri etkilemek niyetinde olanlara.Sözüm tüm bu olan bitenin farkında olmayanlara. Sözüm farkında olup da sesini çıkarmayanlara….
YORUMLAR
Sayın psikolojik danışman Solojin...
Benim derdim...Kendimi pek akıllı bulmam aslında.Üniversite mezunu falan değilim.Immm...Öyle karizmatik bi tip falanda değilim.Şiirler yazarım arada.Son zamanlarda pek okunmuyor gerçi ama :)
Sorunum:Çevremdekiler beni...Sorunsuz bi tip falan sanıyor ama...Sanki...Hayatımda birşeyler eksik gibi.Şu dediğiniz Freud ya da Rogers gibi tipler bana nasıl bir reçete sunarlardı bilmem ama...Sorunun cevabının kokain ya da başka şeyler olduğunu da pek sanmıyorum :)
İşin şakası bir tarafa bu dediğiniz tiplerin iyi niyetli ama donanımsız insanlar olduğuna inanalım derim sadece... :)
İnsanı düşünmeye sevkeden bir yazıydı.Güzel...
Sanırım isyanınız düşünmeye degil, hayatın her anının sorgulanması gerektiğine inananlardanım.Düşünmeyi ve sorgulamayı pekte beceremiyen bir toplum olduk.
Bazen abartılsada bilginin aktarılma yöntemi, yinede düşünmeye sevkediyorsa hiç yoktan iyidir.
Ancak karşısındaki kişinin kendine güvensizliğinden faydalanmaya kalkarak anlatanları tabiki eleştirelim.
çok doğru hocama
ama hepsi herhalde egomuzu tatmin etmek için olsa gerek
saygılarımla
alparslan
Haklı olarak bu meslek gurubunun iddialı bir uyesi olarak alanınızla ilgili hassasiyet gösteriyorsunuz, dogrudur. Nedendir bilinmez (bunun bir açıklaması vardır elbet) sadece psikologluk degil tüm alanlarda insanların boş ve anlamsız konuşmalarına tanık oluyoruz hep. Bir ekonomist iki kitap okuyunca evrim uzmanı; bir makina mühendisi birazcık fizyoloji okuyunca hekim, köyde yetişmiş bir kişi şehircilikten sorumlu devlet bakanı bile oluveriyor. Oysa uzmanlık alanlarına göre üretse konuşsa herkes eminim bu günkü sorunların çogu kolayca çözülecek.
Evet sözünüz " tüm bu olan bitenin farkında olmayanlara. Sözünüz farkında olup da sesini çıkarmayanlara" yani bizlere bir gün farkında olmayı ve ses çıkarmayı öğreniriz umarım. Yoksa kuyruklu yıldız gibi geçiverir zaman...
