AH BEN AH RUHUM

• 20 Kasım 2007 Salı 20:51:16

Deli divane ruhum...
Hiç rahat durmayan,aradıkça savrulan,savruldukça canı yanan ama hiç vazgeçmeyen ruhum..
Bağıran,konuşan ama aslında sessizliğinde gizleyen herşeyi...
Çok iyi,çok kötü çocuk ruhum...
Akıllanmayan ama çok iyi akıllanmış taklidi yapan...
İçi feryat,isyan;dışı aşırı mazlum...
Yönleri gören ama bir türlü kendine bir yön çizemeyen şaşkın ruhum...
Neyi istediğini iyi bilen ama mantıksız bir şekilde istediğinden hep uzak duran, anlamsız ruhum...
Sıradışılığı ve sıradanlığı iç içe sokmuş garip benliğim...
Kıpır kıpır ,haylaz, koşmaktan usanmayan,söz dinlemez deliliğim benim...
Yansada canı,çok kanlar akıtsada kendi içinde,hep umut eden varlığımın nedeni ruhum...
Gariplikler bütünü olduğunu bilen,seyircilikle katılımcılık arasında bir yerlerde oturmuş, kararsızlıklar ordusunda yerini almış avanak ruhum...
Besleyip büyütmem gerekirken beceremediğim,çocuk yanımın en söz dinlemez,çocuksu hayallerimin ve isteklerimin en büyük nedeni deli ruhum...
Deliliğiyle yapışık ikiz olmuş ama gayet aklı başında,çelişkiler örgüsü içinde, çılgınlığıda suskunluğu da zararlı olan , ortalamasız, özgürlükle kıstırılmışlığın arasında kalmış büyüyemeyen çocuk ruhum...