0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
4386
Okunma
Tam 45 yıl önceki bir öğretmenimizin sözleriydi bunlar:Madeni has,derk-i temas,iltimas....
"Çocuklar,bir ülkede şu üç şeye bakınız.Varsa da dikkat ediniz derdi:Madeni has,derk-i temas,iltimas."
Biz 16-17 yaşında gençlerdik.Sözlerin anlamından ziyade kafiyeli olması bizi etkiler,bir dahaki dersin çabucak gelmesini beklerdik ki bu sözleri duyalım:
Madeni has,
derk-i temas,
iltimas.
Peki,şimdi ne değişti ki? O yıllarda kafiyesi yani biçimi önemli iken,şimdi de özü önemli imiş anlayışına varıyorsun...
Ve de üç sözcükle hayatın "anlamlandırılmasına."
Yani Yunus Emre’nin şu sözlerindeki derinliğe:
"Az söz erin yüküdür,
Çok söz hayvan yüküdür,
Bilire bir söz yeter,
Sende cevher var ise."
