GÖLGEM,ANNEMİ GÖRDÜN MÜ?
Ben sizi gördüm...
Bir bahar sabahıydı, küçüktün,küçücük...
Şımarık...Sendin O biliyorum.Gölgemi çalmıştın benden, annemi de almıştın elimden,
şimdi sana ne desem...neyse hadi gez eğlen.
Sahi nerden buldun en sevdiğim kırmızı mantomuzu kız?
Ben o mantoyu ne çok aradım ne çok, bilsen.
. .
Saçlarına örgü de çok yakışmış, hani annem saçlarına kurdele takarken, yine yerinde durmuyorsun değil mi ?Gördün mü bak nasıl da bilirim ben seni.
__dedim ya, yakaladım bak yine avuçların dolu;kuş yemleri__
Biliyor musun gölgem,
bende o kuşçudan kuşyemi alıp kuşlara atmak istedim...Senin ve annemin beni görmesini istedim,
Sevinçle paramı uzattım;
Param havada kaldı,
ne yem vardı...ne adam,
ne de kuşlar...!
neyse...
hadi git eğlen,benim içinde sarıl anneme...
günlerdenannelergünü 2011 Davidoff
YORUMLAR
Geçtiğimiz bayram arifesinde; 76 yaşındaki felçli babamı annesinin mezarını ziyarete götürdük biraderimle. Mezarlığa geldiğimizde mezarın başına kadar gitmek istedi babam, otomobilden indirip tekerlekli sandalyesine oturttuk, kâh iterek kâh kaldırarak tam mezarın başına kadar getirdik.
Allah rahmet etsin; babaannemde tam 42 yıl olmuş vefat edeli. Babamın isteği üzerine biraderle mezarın toprağını belledik, yabani otları ayıkladık, kuşların su içtiği yalağı temizledik, su doldurduk. Uzatmayayım; dualarımızı ettik döneceğiz artık, babam sağlam eliyle annesinin mezar taşını okşarken birden hüngür, hüngür ağlamaya başladı. Bir yandanda kendi kedine söyleniyordu.
Meğer bize öyle geliyormuş, kendi kendine değil annesi ile konuşuyormuş; “ah anneciğim, biliyorum beni böyle görsen için paralanırdı, biliyorum”
Hâlbuki felç geçirmeden evvel babamla sayısını hatırlamadığım kadar kabristan ziyareti yapmıştık, hem rahmetli annesini, hem rahmetli babasını. İlk defa ağladığına şahit oluyordum. Birader bana baktı ben biradere; ikimizde ağlıyorduk.
Vesile oldunuz,
Saygılari selamlar
erolabi
Selam ve dua ile.