Günlüğümden - 73

• 7 Mayıs 2011 Cumartesi 22:02:44

GÜNLÜĞÜMDEN – 73
Bu gün evdeyim Tutku. Hem çiçek alamadık, geç kalmışız. Hem hava yağmurlu. Hem de biraz halsizlik var üzerimde. Sabah onbuçukta zor uyandım. Dilek gelmeseydi, kalkmaya da niyetim yoktu. Oysa; kesintisiz, 9 saat uyumuşum. Yoruluyorum sanırım. Birazcık ta üşümüştüm. Deniz havası, iyi uyumamı sağlıyor. Ama mevsim gereğini yapıyor. Bir sıcak, bir soğuk. Rüzgar çarpıyor soğuk olunca. Küçük rahatsızlıklar yaşıyorum. Boş veer, dimdik ayaktayım. Ben neler yaşadım?
Uzuun bir kahvaltı ettim. Dilek evi süpürüp silince, bir de nescafe içtik. İkimizin de, ayılması gerekiyordu. Sonra, dün kazandığım parayla, pazara gittik. Evde bir şey kalmamıştı. İkimiz de, evlerimize gitmek için ayrıldık. Bu gün, akşam yemeğimi dönerciden aldım. Tavuklu dürüm döner, iki lira ayranı da var. Ama bu gün, bendensin dedi usta, teşekkür ettim. Ben de, kutuda dondurma aldım marketten. Eve gelince de, Figen’i çağırdım, kaseye koydurdum. Bir güzel yedim, tadını çıkara çıkara. Ben suyu bile yudum yudum, yavaş yavaş içerim. Yemeği de, ağır yerim. Herşeyden, haz almayı seviyorum.
Yakında, gece çalışmaya başlayacağım. Yeni ve arka tekerleklerinde, motorsiklet motorları olan. Ön tekerlekleri de büyük, 8 ile 35 km. arası hız yapan bir araba yaptırıyorum. Arabayı yapacak arkadaşımla, proje üzerinde görüştük. Bu akşam bana fiyatını da söyleyecek. Biraz torpil geç bana dedim. İşçilikte geçerim dedi. Şimdi kullandığım arabayı da, elden geçirteceğim. Yeni arabamla, hem daha uzak, hem daha farklı yerlere, çok daha kısa sürede gidebileceğim. Şarj yetmiyor, lastik patlıyor, belli yerlerle kısıtlı kalıyorum sorunu yaşamayacağım. Şarj çok uzun süre dayanacak.
07. 05. 2011 Seninle söyleşim yarım kaldı sevgili Tutku. Sanırım Dilek erken gelmişti ve bu güne dek de geçemedim b. Sayarın başına. Bu gün de hortum var Alanyada demişler. Hortum oldu mu? Olmadı mı bilmiyorum? Ama ben işe gitmedim. Çiçeklerim ziyan oldu.
Neyse, zaten duş alacaktım. Saçlarımı da boyadı Dilek. Komşular geldi. Oy du, buy du derken, aktı gitti zaman. Saçlarım uzuyor ve güzelliği ortaya çıkıyor. Toka almaya başladım. Artık, renk renk, çeşit çeşit tokalar alırım.
Evi değiştirdik. Şu anda kiralık evler çok pahalı olduğundan, aynı apartmanda, başka bir eve geçtim. Allaha çok şükür, tuvalet-banyo-mutfak ve yatak odam aynı yerde değil. Diğer evden, çok çok daha iyi ve güzel. Şimdi, tam 1+1 Kireç boya da yaptı Durmuş. Ev taşınırken, bazı komşularım, çok yardım ettiler. Zaten ben dışarıda, çiçek satıyordum. İnsanlar beni seviyor ve yardım ediyorlar. Şanslı ve mutluyum.
Yeni arabamın yapımına, çok yakında başlanıyor. Büyük bir heyecan ve sabırsızlıkla bekliyorum. Ona gereksinmem var. Şimdiki emektarım, çok uzun mesafeler için yapılmamış. Şarj ve kısıtlılık sorunu yaşıyorum. Hele bir ara, her gün üst üste, lastik patlamaları yaşadım. Bir gün, ikisi de patlayınca, sinirimden çok ağlamıştım. Çalışmayı bırak, eve dönemiyordum. Durmuş koştu hep imdadıma. Bir gün de belediyedeki zabıtalardan yardım istemiştim. Usta çağırıp, benden para almadan yaptırmışlardı. Şu anda, şarj makinesini ve pompayı yanımda taşıyorum.
Yeni arabamda bu sorunları yaşamayacağım. 60 km. kapasitesi olacakmış. Günlerce şarj etmeden, uzun mesafeler gezebilirim. O arabam gelince, geceye döneceğim. Sezon açılıyor. Farklı yerlerde, daha uzun dolaşacağım için, kazancım; 3-4 katına çıkacak. Kışa hazırlık yapmalıyım. Birikim gerekiyor. Şimdi karıncayım, yazın çok çalışan. Kışın rahat etmek için. Pazartesi günü, çalışma kartımı da alacağım. İyi ki hayatımı kazanmanın, onurlu bir yolunu buldum. Kimselere muhtaç değilim. Ne güzel?
Yarın Anneler günü. Dilerim, kazancım çok iyi olur? Ben anneciğime, dua yollayabileceğim sadece. Yaşasaydı? Mutlaka şiirini isterdi. Şimdi; yüreğimin ve ruhumun gerçeğini biliyor.
Nilgün ACAR 07. 05. 2011 ALANYA - EVİM