Tevbe

• 6 Mayıs 2011 Cuma 00:00:47

Geçenler de iki arkadaşım dini emirlerden ve yükümlülüklerden bahsediyorlardı. A… E… ye neden namaz kılmadığını soruyor ve kılması için onu ikna etmeye çalışıyordu. Ufak bir vaaz sırasında ve sonrasında sürekli susmayı tercih eden E… en sonunda dayanamayıp ağzında ki baklayı çıkardı;

- “ EyvAllah iyi diyorsun, doğru diyorsun da kardeş. Bu kadar günahın için de kalkıp bide namaz mı kılayım. İki yüzlülük olmaz mı bu? “

Demesiyle gayet samimi duygularla arkadaşını namaza davet etmeye çalışan A… fena şekilde afalladı. Böyle bir savunma beklemediği belliydi.

Olayı buraya kadar anlatacağım. Hem bizi ilgilendiren kısmı burası hem de geri kalan kısım özel hayata kayıyor.

Hem yaşımdan ötürü hem de iki kardeşim ve onların çevresinden ötürü etrafım da oldukça fazla genç var. Bunların bir çoğu da İHL’in de okuyor ya da okumuşlar. Namaz kılmayan yeni nesil gençlerin bir kısmın da böyle bir görüş birliği var. Evet doğru okudunuz İHL gençleri de bunların içerisindeler. Belki eski İHL’li ağabeylerimiz, ablalarımız buna tepki gösterebilirler ama sakin olmalarını rica ediyorum. Çünkü artık İHL eski İHL değil. (Bu İHL konusunu İnşaAllah başka bir yazımda kağıda dökmeyi düşünüyorum.)

Ailesi son derece muhafazakar olan gençler de bile gördüm bu savunma metodunu .

Neden namaz kılmadığını ya da oruç vs. farzları yerine getirmediğini sorduğunuz zaman aynı cevabı alıyorsunuz. “ Bu kadar günahın içinde ibadet mi yapılır. ” yada “ Bu iki yüzlülük olmaz mı. ”

Güzel kardeşlerim. Elbette ki bu iki yüzlülük olmaz. Ne kadar günaha girmiş olsan da tövbe edip farzlarını, ALLAH’ın emirlerini yerine getirmek zorundasın. Tövbeni bozuyor musun? O zaman bir daha ki sefere tekrar ve daha kuvvetli tövbe et. Her ne kadar bozsan da yine ve her zaman tövbe eden konum da ol. ALLAH’ın rahmeti, bereketi sonsuzdur. ALLAH affedicidir, affı sever. Ama sen böyle baştan pes edersen. ALLAH muhafaza sonunu kendin hazırlamış ve kabullenmiş olursun.

Gidecek başka kapı yok. Eninde sonunda Yaratıcının karşısına çıkacaksın. Zararın neresinden dönersen kardır. Sen ALLAH’ın affediciliğini düşünerek besmele çek ve başla ki ALLAH da sana affedici yönü ile yaklaşsın. Tam bu nokta da dikkatinizi şu hadis-i şerif e çekmek isterim;

“ Rasulullah (s.a.v) buyurmuş; “ Eğer Allah’a sürekli iman etseydiniz, sizi helak eder, yerinize yoldan sapıp tövbe edebileceklerden koyardı. Çünkü Allah affedicidir, affedendir.
“ (Müslim, Tevbe 9, 10, 11)

Bakın hele Ehlü’l-Mağfire ne buyuruyor;

“ Kim kötülük işler veya nefsine zulmedip sonra Allah’tan bağışlanma dilerse Allah’ı bağışlayıcı ve merhamet edici olarak bulur. “ (Nisa Suresi, 110)

Korkma. Biz insanlar düşmeye, yanlış yapmaya mahkumuz. Ama önemli olan o düşüşün ardından kalkmak. Yerde yatmaya devam etmek bizim yalnızca daha fazla kirlenmemize sebep olur.

Konunun tam burasında da şu kıssayı sizlerle paylaşmak isterim;

“ Mevlâna Celaleddini Rumî (rahmetullahi aleyh) derki: “ Bir adamın sürekli kullandığı yolunun üzerinde bir diken ağacı bitiyor. Bu adam için en doğru olanı, daha zayıf olan o diken ağacını kökünden söküp atmasıdır. Çünkü diken ağacı daha çok zayıf, kendisi de çok genç ve güçlü. Bunu bir an önce yapmalıdır. Yok, eğer o adam, o diken ağacının sağından ve solundan geçerek onu yolundan temizlemezse, ihmal ederse o diken ağacı daha derinlere kök salar ve günbegün güçlenir buna mukabil bu adam da sürekli yaşlanır ve zayıflar ve öyle bir gün gelir ki o diken ağacı, adamın doğru yolunu tümüyle kapatır ve adam o şehvet ağacının gölgesinde zillet içinde yaşar.”

Konu ile ilgili olduğu için ve konuyu güçlendireceğini düşündüğüm için Üstad! Dücane CÜNDİOĞLU’nun Düşünce düşlenir adlı kitabından beni çok düşündüren ve derinliğine hayran kaldığım bir cümleyi sizlerle de paylaşmak isterim. İzniniz olursa;

- “ Yola, düşe kalka yürümeyi göze almakla çıkılır. ” (Düşünce Düşlenir – sayfa:90)



Mustafa YADİGAR