Gözlerindeki yaş dinmiyordu..Susamıyordu bir türlü Seda,hıçkıra hıçkıra ağlaması,içini çekmesi bitmiyordu..Yatağına uzanmış,ayaklarını karnına doğru çekmiş,karnındaki bebek gibi pozisyon almış; keşke ölseydim,keşke, diye ağlıyordu..

Daha altı aylık evliydi,bunu hak edecek ne yaptığının hesabındaydı,kafası karışık,gururu,onuru yerle bir olmuştu..Selim bunu bana nasıl yapar,nasıl,dedi içinden,sesi çıkmayacak kadar kısıktı..Sesi bile korkuyordu, Selim’den artık…

Selim saatlerce vurmuştu,altı aylık hamile eşine,bir dönem;’’ kadınım,güzelim,gönlümün hoş sedası,’’dediği kadına..Seda,evin içinde oda oda kaçmış,yine de kurtulamamıştı,kocasının yumruklarından,ya karnına attığı tekmeler; her tekmesinde, ellerini karnına götürüyor ,bebeğini korumaya çalışıyordu...Seda ,bir yandan ellerini karnına siper etmiş,bir yandan içinden avaz avaz,bebeğim sakın ölme, diye bağırıyordu…

Bu zorlu mücadele,güçlü ve güçsüz arasındaki, tek taraflı savaş, bir saat kadar sürmüştü..

Nihayet bitmişti, yorulmuştu Selim herhalde,gitmişti odadan. Uzun bir zaman, ne olduğunu anlayamadı Seda..Ne zaman çıkmıştı odadan,ne zaman bitmişti bu işkence..

İlk defa bu kadar içmişti Selim..İlk defa el kaldırmıştı,Seda’ya..Neden,diye sorular soruyordu Seda kendine?Neden?Bir kadın kocasından nasıl dayak yer,diye garipseyen tavırlarını düşündü kendine kendine..Şimdi nasıl oldu da başına gelmişti bu durum…Yatağında uzanıp,gözyaşlarını içine akıtıp duruyordu,sanki ölüyordu;keşke ölsem ,diye dualar ederken…

Öfkesi dinmiş miydi,bir baksa mıydı,gitse miydi..? Kolunu kıpırdatacak hali yoktu..Üstelik altı aylık hamileydi,nereye gidecekti..?? Ailesine gidemezdi,anne ve babası zaten hastaydı,ayrıca annesi de hiç onaylamamıştı ,bu evliliği..İçine mi doğmuştu..? Yavaşça kalktı yerinden,mecali kalmamıştı..Tüm vücudundan hala yumruk sesleri,sallanıyordu sanki…

Parmak ucunda yürüyerek,salona geldi,Selim sızmıştı..Ohh, dedi içinden,artık vuramaz bana..

Usulca arabasının anahtarını aldı,kapıyı açtı,dönüp Selim’e tekrar baktı,ne kadar da masum uyuyordu,ne kadar da masum,az önceki canavar, o değildi sanki..

Hızlıca indi merdivenleri,son kalan dermanıyla ;asansörü beklemeye tahammülü yoktu..Dışarı çıktı,derin bir nefes çekti..Hava ne güzel ,ne güzel bir haziran,üstelik iki gün sonra doğum günüm,dedi..Gülümsedi güneşe..

Üzülme Seda , dedi ,saracaksın yaranı,iyileşeceksin.Büfeden iki bira,bir paket sigara aldı kendine..Açık hava otoparkına yol alırken,karnına dokundu,

Bebeğim senin için seçtiğim baba için,özür dilerim..Bugünlük anneni affet,diyebildi,sigarasını yakarken..Birasından bir yudum aldı,artık rahat rahat ağlayabilirdi,ses çıkarabilirdi,bağırabilirdi..

Affet beni,diyordu.
Affet..seçtiğim…bab..iç…afff!!!!


‘’bu hikaye,gerçek yaşanmış bir olaydan alınmıştır,Seda’nın izni ile..’’


Devam edecek…

SİBEL EŞİYOK