10 Ocak 2008

Küçük bir çocuğum ben.Bunlar ağır gelir yüreğime.Tüm orman ağlar sanki.Gözyaşlarımda duş alırım.Eski kurumuş yaprakları ezip çıkan sesle ağlarım..

Gece yarısı adını anar.Saatin tiktaklarından ritim tutup isminin geçtiği ezgileri mırıldanırım.Ay güneşi kovalar,sevgisi hikayelerime konu olur.Ben seni kovalamam bitaneciğim.Ama ayın güneşe aşık oldğu kadar aşığım sana.

Loş ışık altında hayatım filim şeridi gibi felan geçmedi önümden son krizimde.Aklımın her köşesinde ki cebren işgalin tüm filmim olmuştu zaten.Neyse bugün seni anlatmamaya söz vermiştim.İzninle birkaç dakika yanından ayrılıp dünyaya döneceğim.
-
Son zamanlarda ağlamalarımın şiddetleniyor doktorum.Yüreğimde 15iik bir delikanlının çoşkusu yok hiç.Göz kapaklarım ağırlaşıyor gitgide.Lâkin gece uyumaktan korkar oluyorum sanki.Sanki her uyuduğumda ölecekmişim gibi geliyor.Duvarlar üstüme felan gelmiyor,aileme kafada tutmuyorum.Hatta resmen onların kafa yapısıyla düşünüyorum,biraz erken büyüdüm sanırım.

Senin yasakladığın bu çay çok hoşuma gitti.Zaten siz doktorlar nerde güzel bişey var yasaklamaya meraklısınız.Geçenlerde de ilk defa sigara içtim,başım döndü bir daha içeceğimi hiç sanmıyorum.

Neyse doktorum sözün özü ben çok iyiyim(!).

Tekrar merhaba bitaneciğim;
Ne diyorduk?