MEÇHUL SEVGİLİ

• 4 Mayıs 2011 Çarşamba 14:28:08

Meçhul Sevgili
Ben Türkiye’de yaşayan bir insanım. Ülkemi çok seviyorum. Bu topraklarda yaşayan herkesinde bu ülkeyi sevmesini istiyorum. İnsanlar, üzerlerinde oynanan oyunun bilincinde olmayarak çabuk asimile olan ırkdaşlarının yozlaşmış davranışlarına bakıpta bu ülkeden, bu milletten bu vatandan vazgeçmemeli bence.

Meçhul Sevgili dedimse siz bu sözü yanlış anlamayın. Ben ülkemi o kadar seviyorum ki bu ülkeye ait her şeyi meçhul bir sevgili olarak kabul ediyorum. Nasıl etmeyeyim ki? Bu ülkenin folklörü renk renk. Bu ülkenin karekterleri çeşit çeşit. Bu ülkenin insanlarının her biri ayrı bir dünya. Bu ülkenin kadınları çok ama çok sıcak ve fedakar. Ve bu ülkenin erkekleri de çok merhametli ve şefkat sahibi. Dağları, ovalarıi nehirleri gölleri başka hiç bir ülkede yok. Mevsimleri, denizleri cennetten birer parça.

Kim ne yaparsa yapsın. Ben ülkemi, bayrağımı, milletimi, devletimi çok seviyorum. Umudumu hiç kesmedim, kesmeyeceğim. Son nefesimi verinceye kadar sevmeye devam edeceğim.

Ülkemi seviyorum çünkü: soluduğum havasına hayran olduğum, beni doyuran toprağına tutkun olduğum, verdiği umuda muhtaç olduğum, sokaklarında düşüp kalktığım, çamurlarında kirlendiğim, kızlarına aşık olduğum, yeri geldiğinde sıcacık göğsüne başımı koyduğum, üzüldüğüm, ağladığım, tenhalarında koşturduğum, insanına kardeş olduğum, ne kadar kötülense de güvenine bağımlı olduğum, atalarımdan bana kalan yegane miras olduğunu bidiğim, bin defa küfrettiğim ama yine sırtımı yasladığım, kanter içinde çeşmelerinden su içtiğim, kuşlarına ekmek attığım, martılarını beslediğim, boğazını düşlediğim, yanıdayken bile karış karış özlediğim.. en kıymetlim o benim.

Ülkemi seviyorum çünkü; vizontele filmin de Altan Erkeklinin açılış konusması hala kulaklarımda: bir insan dunyanın en kotu yerini severse, orası dunyanın en guzel yeridir. yok, eğer dunyanın en guzel yerini bile sevemezse, orası dunyanın en guzel yeri değildir. Bir insan yurdunu niye sever? Başka çaresi yoktur da ondan seviyoruz dememeliyiz. Biz bu ülkeye mecburuz. Başka Türkye yok çünkü.

Ülkemi seviyorum çünkü;tarih öncesi çağlardan beri dünya siyasetinde her zaman ön planda olduğumuz için gurur duyuyorum. Gözünü budaktan sakınmayan gerektiği zaman vatanı uğruna her şeyi terkedebilecek, icab ederse şarapnele, mermi yağmuruna aldırmadan düşmana süngüyle saldıracak dünyanın en Şanlı Ordusuna sahip olduğumuz için gurur duyorum.

Dağdaki peşmergeyi "halkım rahat uyusun" diye kovalayan askerimizin olması bana inanılmaz gurur veriyor.

Ülkemi seviyorum çünkü; üç oğlu şehit düşen annenin hiç çekinmeden dördüncüsünü cepheye yollaması bana gurur veriyor.. Ne mutlu böyle insanlara sahip olmak..
Almanya önlerinden tebrize, somali kıyılarından rusyanın içlerine kadar uzanan coğrafyada insanlık dersi veren atalarımız bana Türklüğümden gurur duymamı fısıldıyor..
Şu an kendilerini dünyanın efendileri olarak gören barbarlara medeniyeti öğrettiğimiz için gurur duyorum.

Ülkemi seviyorum çünkü; cahil cühelaya bakmadan, insanların kalplerini fethederek bir millete bağımsızlığını geri veren Büyük Önder’e sahip olduğumuz için gurur duyuyorum.
İstiklal Marşı’nı söylerken yerin göğün inlemesi inanılmaz bir şey başka hangi ülkenin insanı bu kadar içten söylüyor? Parlayan güneş altında boğaz kıyılarında oturuken, önümden şanlı bayrağımızın dalgalandığı bir vapur geçince eşsiz İstanbul manzarasına bakıp derin bir nefes alıyorum.. Bu bana hem mutluluk hem huzur hem de gurur veriyor.
(devam edecek)