- 1967 Okunma
- 13 Yorum
- 1 Beğeni
ennA!
Bu mektubu asla okuyamayacaksın biliyorum.
Belki ben senden önce ölürsem,eş dost sana iletir.
Bıraktın gittin.Beni sensizliğe ve hatalar silsilesine.
Her geçen gün sana olan özlemle birlikte küskünlüğüm de artıyor.
Yoksun işte.
Yokum işte hayatında.
Şimdi kim bayramda elini öpüyor?Kimin çeyizini hazırlıyorsun?
Kimin çocuğunu seviyorsun?Damadın oldu,gelinin oldu duydun mu?
Torunların da oldu,ellerinden öpmezler!
Nasıl bir duygu sende ki?Nasıl bir duygu bende ki annelik?
Benim oğluma koktuğum gibi mi kokarsın sende?
Peki ben,oğlumun bana koktuğu gibi mi kokardım sana?
Koklar mıydın beni?Öper miydin?
Bu imkansız(!)
Yoksa nasıl bırakıp da giderdin.
Küçüktüm anne değildim ve seni anlayamadım anne.
Büyüdüm anne oldum ve senihiç anlayamadım
enna !
YORUMLAR
Yürek burkan bir yazı okudum hanımefendi...
Hayatta olabilecek en büyük ızdırap olmalı
Daha kötüsü daima olsa da
Muhteşem şiirlerinizin harcında kim bilir bu duygulanımlarınız var belki de
Hani Edip Akbayram der ya; "acı türküsünü mırıldanıyor"
Siz o acıyı içselleştirdikçe bu sizin şiirinizi besliyor
Müthiş bir mizahi algınız olduğunu gözlüyorum sözgelimi
Charlie Chaplin'in "hayat uzak çekimde komedi, yakın plan da ise bir trajedidir" demesi misali
Bu paradokslarla yoğrulmanız sizin zekânızı besliyor derim
Güçlü kaleminiz daim olsun dilerim.
bir anne olarak
gözyaşımı kabul et değerli şair.
kalbimin iç yanı sızladı..
ne yazacağımı bilemedim..
sevgi duam ile...
Feyza Can
evlat yureginiz de.
sevgilerimle degerli sairem.
NÜS
Başka vesilelerle yazmıştım; hep gurbet yaşadığımdan, gurbet dönüşleri eve gider, çalakaşık bişeyelr atıştırır ve kendimi sokağa,çok sürmez sonra şehre gider geceyarıları dönerdim. Yıllar sonra birgün yine kaşığımı bırakıp kalkacaktım ki, babam:"Ya oğlum durda doya doya şu yüzüne bakiyim !..." Hem usul usul kalkmış, hem de babamın ne demek istediğini anlamaya çalışıyordum. Anlamamıştım ! Taki çocuklarım olup, gurbetlerinden döndükleri güne kadar...
Çok güzeldi...Kutladım efnedim.Selam,saygı...
Feyza Can
tesekkur ederim saygilar hocam...
Acı...
Kurgu da olsa, gerçek de olsa haklı sitemler...
Bir annenin yavrusundan uzaklaşması için ölmüş olması gerekir.Ben hiç bir annenin gönül huzuruyla evladını bırakacağını sanmıyorum. Umursamadan bırakanlar zaten anneliğe layık değillermiş...
Yine de büyük konuşmamak lazım. Kimse yavrusundan ve anasından olmasın dileğimle.
"Acı" ancak bu kadar güzel yazılabilir...İçim burkuldu. Sanırım bu okuduğum son yazı olacak.
Sevgiler.
Anne
sevgili Feyza ister düzden ister tersten okusak da
annelik içinden çıkıp gidilecek bir şey değil
o bilmediğin yerde içi senin için yanan biri, inan vardır
her anne diyen seste dağlanır yüreciği sızlar burnu,
akar bütün habis duygular içine
sen güzel bir anne hayalet
hakkındır
sevgiyle
_cânâ_ tarafından 5/1/2011 2:36:13 PM zamanında düzenlenmiştir.