- 606 Okunma
- 3 Yorum
- 0 Beğeni
Deniyorum
-Yorgun gözlerde bu kaçıncı bahar?-
Hüzün içindeyim, sözlerim bitap düşmüş yanmaktan. Tüm şiirlerde mısralarım feleğe küs her seferinde ve ben günahlarıma sevaplarımı yamamaktayım.
Nedir bilmem günahım bu kadar fazlaydı ki, düştüm yalnızlık ellerine. Hangi parmak benimdi havaya kalkanlardan? Sorgusuz bilmecelerin çözümsüz mantıklarında yalpalanan umutsuzluk tacirlerinin eline nedendi bu düşüşüm?
Sessizce martıların omzuma konuşunu özlerim yine. Tütün kokan ellerim ellerinde azizemin ve yanaklarını okşuyor gözlerim. Tahayyül ki İstanbul gözbebeğim. İstanbul kesik başlar cenneti, ıssız bir yüreğin vedasında azizemin mektupları. Beyaz libasların hepsi kırmızı gül kokuyor zannederken, kan görüyor akrep bakışlarında sessizliğim.
Her titremede ben eriyorum sonsuzluğa, durgun sular gibi buharlaşıp bitmekteyim. Niyeti umursanmamış ve hırpalanmış bir yalnızlığın diliyle sor hancı diyorum. Kendi kendime deliliğimle oynaşıyorum. Dökülen her kül parçası gibi yere yaslanıp, üzerime basanların kahrını sızlanmadan çekiyorum.
Nisan’ı bekleyen o gözlerde, Mayıs güllerine hasret bir tahayyülün sonuncu tekbirini getirmekten utanıyor dilim. Gönlümün sahilinde heykellerine dost oluyorum. Bembeyaz bir sayfa açıyor her dalgasında deniz ve ben yazdığım her hecede tükenişimi ispat ediyorum.
…
Ah! Karşı konulmaz acı:
-Yalnızlık!
Dualarıma sebep olan günahlarım paslanıyor ardı sıra.
Bir umut ki;
Sorgusuz bağlanıyorum.
Yapamasam da deniyorum
…!
YORUMLAR
HakkınSesi
hürmetler..
HakkınSesi
AYSE 09
sayfamada beklerim bıkmadınızsa sabır gerek çünkü
HakkınSesi
Balın tadı ellerinize zihninizden polen düştüre...