Cüzdandaki resim

• 29 Nisan 2011 Cuma 07:30:46

Sizlere anlatacağım anım 95.. 96 yılllarında yaşanmıştır…Muğlada kaldığım yıllarda şimdiki oturmakta olduğum memleketime sık gelip gidemiyordum..Ailemle birlikte Adanaya gidip gelmek bayağı sorun oluyordu..

Çoktandır memleketteki annemi ,babamı ve bütün tanıdıklarımı ziyaret edememiştim…bu yıl bari bir gidip gelelim dedim..15 ay sonra ancak müsait bir vakit buldum ancak...izin alıp gitmeye karar verdim….ama mevsimlerden kış mevsimi…aslında yaz mevsiminde tatil yapmak güzel şey ama benim meslek durumum ,işim gereği ancak kış aylarında izinli olmama müsaade ediliyordu

…Telefon ettim annemlere…--oğlum havalar bozuk gelme sonra gel diyorlar..aslında onlarda gelmemi istiyorlar ama kış şartlarının olumsuzluklarından etkilenmememiz için razı olmuyorlardı..yani kaza bela olur diye ..tabiki onlarda haklıydılar…bende haklıydım..

Bir bakıma..çünkü bir askerlik süresi memleketime gitmemiştim..sılai rahim yapmamıştım….gitmeyi çok tan aklıma koymuştum…sonra ağbeyimle irtibat kurdum,,meseleyi anlattım;gel dediler bizim evde kalırsınız merak etme dediler…kendi evimde var ama o zamanlar kirada idi..tamam dedim hazırlıklarımızı yaptık .

Yolculuk bitti ilçemize vardık dinlenme tesislerindeki kardeşimin yanına uğradım ..hasbihal ettikten sonra yarım saaat mola bitince kendi ilçem olan Pozantıdan Adanaya gitttim…Annemlerin yanına uğramadım..dopdoğru ağbeyimin yanına gittim....ne hikmetse eşim gelirgelmez rahatsızlandı

…Günlerden hafta sonu olan c.tesi…veya Pazar günüydü…pek açık yer yoktu..neyse alacağımız ilaçları aldık sağlık ocağı varmış yakında .nöbetçi eczane den çıktık sağlık ocağına gitmeye yola koyulduk.

Yolda yürürken birde baktım…para cüzdanı al bunuoğlum bi bak dedim…Alllah dopdolu bir para cüzdanı dedim içimden..4.. 5 kişi varız boş ver dedik sokakta açmayalım evde hep beraber açarız .içinde ne varsa göreceğiz dedim

…Benim eşimde benle şaka yapmayı çok sever…seni muğlaya iki kere getirir götürür dedi …işin ayna bakalım…dedi…sonra sağlık ocagında işimiz bittti gerekli tedavi ve işlmlerden sonra ağbeyimin evine vardık..yengem bizi bekliyordu

…Kurul oluşturduk toplandık….açtık ki gerçekten eşimin dediği gibi bizi ailece muğlaya götürür getirir cüzdandaki para..neyse saydık barağı vardı..birde kız resmi vardı ama o kız resmi aynı benim ablamın kızına benziyordu ..sanki Alllah ikisini aynı yarattmıştı…arasak bulamayız misali…

En iyisi bunun sahibini bulup verelin sahibine dedik... aradık…cüzdanda pek bilgi yoktu…sadece elektrik abonesi faturası vardı….o nun üzerndeki adresten aramaya başladık…ilk vardığımız adres…bize .:-kardeşim postacılarda hep buraya geliyor…sizin aradığınız adres karşı caddelerde olması lazım dedi…aradık bulduk adresi adamlar bizi eve almıyorlardı…

Kardeşim gidin biz bir şey kaybetmedik gidin başka yerde arayın diyorlardı.Baktık almıyorlar kızlarının resmini gösterdik .Daha sonrra kızlarının resmini gösterince ikna oldular….teslim ettik cüzdanı çaylarını içtik…yengeme telefon ettik merak etmesinler diye….kızlarınında aynı ablamın kızına benzediğinide söyledim. Çok menmun oldular ve sevindiler

…Bir süre sohbetten sonra gönül rahatlığı ile evlerinden ayrıldık...sonra ağbeyimin evine gittik..….doğruluktan Alllah kimseyi ayırmasın...neye niyet kime kısmet Alllah kimesyi haramla imtehan etmesin...küçük bir helal lokma büyük haram lokmadan çok iyidir...En güzel günlerin sizlerin olması dileğimle..saygılarımla