Hislerin mücadelesi

• 26 Nisan 2011 Salı 12:18:28

Günleden bir pazartesi günüydü.
Bazı işlerimden dolayı ilçeden şehire gitmem gerekiyordu.
Bir gün önceden kararlaştırdım,Akşamdan trenle gitmeğe karar verdim.
.
sabahın erken saatlerinde tren gelecekmiş,telefonla öğrendim .Akşamdan hazırlığımı yaptım..Sabah erkenden kalktım Tekrae tren garına telefon ettin..tren hemen gelir dediler..beş on dakika gecikmeli gelecek dediler..kalk...hazırlık derken saat birde baktım altı ’yı geçiyor..

.üzerimi giyindim...çorabı giymeden tren sesi duyuldu...Alel acele çorabımı aldım son hızla trene yetişmeye çalıştım..Sanki gençlik yıllarımdaki gibi koşu yarışlarındaydım..

.yoksa zordu trene yetişmem imkansızdı.Neyse Alllaha şükür sonunda vardım istasyona...baktım tren gidiyor..Bilet almaya hiç fırsatım olmadı..

.Hemen atladım...bindim biir kompartumana...odalarından birine girdim.kimsecikler yoktu..sadece yan taraflarda uzun yol yolcuları vardı..baktım yatak felan var asmalı ayarlanılan tipten..ceketimide yastık yerine koydum.kafamın altına...dinlenerek ,yatarak ilçeden şehire rahat bir yolculuk yaptım..

.Bilet kesen kontrolölr beni fark etmemişti..ve şehire indiğimde normal yolcu gibi rahat bir şekilde indim.İndim ama kendi kendime soruyor ve biletsiz gelmemin yanlış olduğunu kendimce tartışıyordum...hislerim birbiri ardınca
birbirleri ile mücadele ediyorlardı.
.birinci his:-Hadi biletlerin ücretini öde bakalım. (dedi.)

ikinci his:-Devlete çok para ödedin ,buda böyle gitsin..( dedi)

Tekrar birinci his söze karıştı:-o verdiğin paralar zaten senin vatandaşlık görevindi..(dedi)

İkinci his tekrar söze karıştı:-on iki yıdır benim olmayan bir motorun vergisini halâ
ödüyorum,bu yetmezmi.? ( dedi)

söz yine birinci histeydi:-Kendi hatan ,işini sağlam yapsaydın,herkeze güvenmeseydin oh olmuş iyii olmuş bir daha akıllan ,kafanı kullan ..bahane bulma parayı öde çabuk..(dedi)

Artık ikinci his araya sıkışmıştı fazla pek diyeceği yoktu.yine gelgitlerle aklı ödememenin yollarını arıyordu..

İkinci his söze karıştı :-öderiz bir gün elbet ..acelesimi var .(diyorddu)

Tekrar birinci his söze karıştı ve :ulan oğlum türü bitmemiş yetimin bunda hakkı var sen nasıl ödeme dersin...ayıp oluyor...birde dürüsstüm diye üstüne toz kondurmazsın...ödemede göreyim seni başına gelecekleri sen düşün...( dedi)

ve ikinci his tam köşeye sıkışmıştı....

ikinci his: Tamam şehiri dolaşalımda dönüşte öderiz .(dedi)

Şehri dolaştım.tekrar istasyona geldim.tren saatleri her zamanki saatte sanıyordum ...çoktandır tren yolculuğu yapmayınca saalerinide bilmiyordum..

Artık dönüş bileti almaya sıra gelmişti,ve ikinci his ine işin ucuzunakaçmak istiordu..ikinci his söze başladı ve :sabah biz iyi kaliteli trenle gelmedik..niye iyi kaliteli tren parası verelim..( dedi..)
Birinci his tamam dedi senin dediğin gibi olsun bir öğrenci birde normal bilet al..
birini yolculukta kullanırsın birinide sabahki geldiğin yere sayarsın (.dedi)

ve biletleri aldılar ücretleri ödendi ve öğrenci bileti bilet kesen görevli taraafından yırtılmıştı...ve çöpe atılmıştı..ve bana senin gibi insan zor bulunur.her kez senin gibi düşünse ne mutlu dedi..Yönümü çıkış kapısına doğru yöneldim.

..Bilet görevlisi halâ ardımdan ,bu zamanda böyle insanlarda kalmış (varmış) meğer diyesöyleniyordu...Ben insanlık ve vatandşlık görevimi azda olsa yapmaya çalışmıştım.. ..ama ikinci hissin canı gitmişti sanki..beş lira fazla verdin ne oldu sanhi...?

bekledik ten yoktu...anladıkki saati değişmiş...iki saat beklememiz lazım...eve geç saatlerde varmak istemiyorduk...yeğenime telefon ettim..ne olaacak şimdi dedim ...yeğenimde dediki:-İlçenin dolmuşları münibüseri var onunla gidersin dedi.

..Yeğenim’in bu sözü kafama yattı,uygun buldum...
Daha sonra birde baktık bizim istediğimiz saatte ki trenlerin geliş gidiş saatlari değişmiş.
Sonra karar ver’dim...münibüslerle ilçeye gitmeye,biletimi iptal ettirdim .

Zaman kaybetmeden hemen dedim otogara gitmem gerek veya münübüs durağına gitmeliyim diye düşündüm...hava da yağışlı idi...acele ile hızlıca koştum...karşıdan münübüsler geliyordu...o anda bir boşluğuma denk geldi cep telefonum düştü.ve .yerden hemen aldım..münübüs durağna giden hat müniüslerine bindim...bizim ilçenin münibüslerinin durağına vardım.

Elini telefona . attım,.telefona bir şeyler not alayım dedim...birde baktım,telefonumun kalemi yoktu..Eyvah dedim münibüse binerken düşmüş olması gerek dedim.hemem eski bindiğim yere vardım ,aradım ne kalem var nede gölgesi..her yer taşıt ve yağmur suyu ile dolmuştu.

.benim kalemi bulma umutlarım sura düşmüştü...bana kalan iki kez boş yere şehir içi münibüs ücreti ödemesi yanıma kar kalmıştı...
ve o an düşündüm...sen ikinci hisse uydun böyle oldu...birinci hisse uysaydın belkide kalamim düşmeyecekti..ve senin harcadığın şehir içi yol parası bilet parasını fazlası ile aştı..
Küçük bir yanlışın ,bir hatanın cezası çok kısa bir zamanda verilmişti..
Eğer çok büyük hata yapmış olsaydım acaba halim nice olurdu..?
Birinci his sanki başıma gelecekleri biliyormuş gibiydi sankiii...
Yağmur sicim gibi yağıyordu ,rahmet yağarken bir kalemin lafımı olurdu....

M.Ali.Ünsal.

not:sayfa resimi.:Adana tren garının gece çekilmiş resmidir ,kendi çekimlerimdendir..

.