Mektubumdun...
Günleri saymayı unuttuğum vakitlerden biriydi.Gözlerindeki nemi özlediğimi düşündüğümda hayalinden bir parça düştü yüreğime , öyle bir bıçak darbesiydi ki yılların üstüne ektiğim tohumlar bile yarayı iyileştirmeye yetmedi. Psikolojisi bozuk bir adam olduğumu anladığımda ise bu yara kendi ellerimle tuz basıyordum.Canım her yandığında seni defalarca anmaktı bu bende.
Daha sonraki zaman diliminde bir dervişin peşindeydim hayallerindeki gibi uzun ve siyahlar içindeydi hanlar ve yollar geçtik sevdalar gördük sustuk,dedikleri gibiydi herşey "Susmak Güzeldir".Ve vakit ayrılığa kor düşürdü. yolun benim için bittiğini artık kendim çizmem gerektiği söylendi kulaklarıma.
Sonu bildiğim bir yoldaydım artık ne kadar parçalanmış cüsselerle beraber olsamda dilimi tuttum ne kadar dostum varsa da o kadar kaçtım elimdeki yürekten.
Sevdaya tohumlar ektim yeşile döndü
sevdiceğim seni gördüm yüzüm güldü
Mısralarda yazılan herşeyi siliyordum, yol uzundu ben yolcuydum, kendi şehrimde gecenin bir vaktinde esmer tenli çocukların muhabbetinde bir kahramandım bir düşman.
YORUMLAR
Sonu bildiğim bir yoldaydım artık ne kadar parçalanmış cüsselerle beraber olsamda dilimi tuttum ne kadar dostum varsa da o kadar kaçtım elimdeki yürekten.
Tebrikler Sn: Yazar ,Güzel bir mektup du .Kulaklarımıza fısıldasalarda ,Yüreğim/izdeki daha baskın geliyor fısıltılara...
Kaleminiz her dem olsun ,Sevgi ve Hürmetle...