İKİNCİ YÜZÜMÜN ESİRİ OLMUŞ BİR YALANCIYIM BEN
Hem yalancıyım hem ikiyüzlü…
Saat gecenin 2 buçuğu. Pencereme kırbaç darbeleri gibi yağmur vuruyor. Gecenin karanlığında romantik ve İngilizce bir şarkı dinlerken gözüm aynadaki yansımama takılıyor ve işte her şey o anda başlıyor. Yazmalıyım şu anda, gerisini düşünemiyorum.
Aynadaki yansımamı çakan şimşek sayesinde görebiliyorum. Aynalarda bile tanıyamıyorum artık kendimi. Sanki benim değil gördüğüm bu yüz. Bambaşka birisi gelip yerleşmiş bana ait basit bir aynaya. Kendimle yüzleşme zamanıdır şu an.
Ne diyorduk, itiraf ediyorum işte, hem yalancıyım hem de ikiyüzlüyüm her insan gibi. Var mı aranızda ben her zaman doğruyu söylerim diyeniniz? Açıkçası inanmıyorum böyle diyenlere. Hayat koca bir yalan ve hayatın oyuncuları olan insanlar da koca bir yalancı…
Başa dönelim haydi, dinlediğim şarkıya. Bakmayın İngilizce şarkı dinlediğime, aslında hiç sevmem yabancı müzikleri. İşte ikiyüzlülüğün ilk kanıtı. Neden dinliyorum, onu da bilmiyorum. Kanıt bu kadar mı sanıyorsunuz. HAYIR…
Bugün yolda yürürken bana çarpan kız vardı ya, hani “önemli değil” dediğim… İşte itiraf ediyorum. ÖNEMLİ… “Önüne baksana be, kör müsün?” demek geçti içimden ama ikinci yüzüm kibar olmam konusunda ısrar etti bana.
Şu arkadaşımın bugün taktığı şapkaya ne demeli, berbattı, iğrençti, hatta hayatımda o kadar komik bir şapka gördüğümü hatırlamıyorum. Peki, neden o zaman ona “çok yakışmış, çok beğendim” dedim?
Hayır anne, dersime çalışmıyorum aslında, her gün sokak sokak geziyorum senin deyiminle ama sana yalan söyledim anne, beni affet olur mu? Çünkü bunu ben yapmadım, benim yalancı olan ikinci yüzüm yaptı.
Telefonda kendisini dinliyormuş gibi yapıp ama aslında söylediklerinin bir cümlesini bile hatırlamadığım arkadaşımdan da özür diliyorum. Bunu isteyerek yapmadım ben, ikinci yüzümün zoruyla yaptım.
Hazır başlamışken devam edelim. Bugün her türlü hürmeti gösterdiğim sevgili öğretmenim, biliyor musun aslında seni hiç mi hiç sevmiyorum, hatta senden nefret ediyorum…
Hani bugün “beni bir daha arama, seni sevmiyorum artık” dedim ya, o da yalandı işte. Köpekler gibi severken ve ölümüne onunla olmak isterken bana bu lafları söyleten ikinci yüzüme bir şey diyemiyorum artık.
……………………………………………………….
Sayfalarca yazabilirim bunların gerisini. Sonuç değişmiyor ve aynı yere çıkıyor. Ben ikinci yüzüme esir olmuş bir yalancıyım.
Aşk sana inanmıyorum artık ben…
İşte buyurun bir yalan daha :)
17.06.2007 02:34
Pelin Ö.