HERŞEY GÜZEL OLACAK...23. BÖLÜM

• 19 Nisan 2011 Salı 02:08:04

Yarı yıl tatili yaklaşırken Dila nın heyecanı bir başkaydı.Mutluluğa ilk adımı atmaya hazırlanıyordu artık...

Annesinin uyarısıyla Doğan la buluşurken yanlarına Metin i de alıyorlardı.. Küçük yerlerde hemen herşey duyuluverirdi çünkü.

Karne telaşı derken; yavaş yavaş yol hazırlıklarına da başlamıştı.Özlemi okadar büyüktü ki...Ailesine kavuşacağı günü iple çekiyordu .

Hafta sonu gene sözleşip gözlerden ırak buluşmuşlardı.Doğan ısrarla

"Dila cığım istersen İstanbul a ben götüreyim."

" Şimdi olmaz Doğan . kendim gideyim ."

"Haklısın...çok iyi anlıyorum.Hemen dedikodu olur değil mi ?"

" Evet."

"Seni özleyeceğim."

" Bende..."

" Ailelerimizin de bizim gibi iyi anlaşacaklarından eminim."

"Kesinlikle...Okadar heyecanlıyım ki...anlatamam..

"Aynı duygular içindeyim.Bak.. senden haber bekleyeceğim.Ona göre geleceğiz."

Dila "Olur" derken yüzü hafifçe pembeleşmişti.

Doğan onun narin ellerini avucunun içine alıp

" Senin bu masum halini okadar seviyorum ki."

Akşam üzeri Metin de gelerek onlara katılmış; sonra da Dila ile birlikte köye döndüler.

Evlerine doğru yürürken sohbetleri yine çocuklar ve eğitimleriydi.

"Karnelerinde düşük notu olan öğrencilerin yüreğinde derin yaralar olacağını düşünüyorum.Kendilerini herzaman başarısız olarak görebilirler."

" Haklısın ailelerde bilinçsizce kızıp şiddete başvurabilirler."

" Karneleri vermeden önce velilerle toplantı yapsak iyi olur bence."

" Muhtar babaya söyleyelim.onun da yardımı olur ."

"Zaten o bizim sağ kolumuz.."

"Biliyorsun geç anlayan,kavrayan çocuklar var.İkinci dönem onlara daha fazla eğilmemiz gerekecek."

"Derslerini iyi öğrenmeleri için ilgilerini çekecek yollar bulmalıyız."

"Bazen müzik ,bazen oyunla olabilir.Ne dersin ?"

" Olabilir...belli bir ders saatini de onlarla kitap okuyarak geçirmeliyiz. Bu masal , hikaye ,ünite konuları ile bilgiler olabilir."

"Şimdiden araştırmaya başlayalım."

" Tabiii.Güzel akşamlar ; görüşmek üzere."

" Sizede iyi akşamlar."

O akşam Dila herzamanki gibi Mehmet Öğretmenini arayıp ; hem hatırını sorup hemde yardımını rica etmişti.

" Kızım; tembel ,çalışkan diye çocukları birbirinden asla ayırma. Hatta mümkünse çalışkan öğrencinin yanına başarısız olan arkadaşını yerleştir."

" Bak bunu düşünmemiştim hocam."

" Gruplar halinde onları görevlendir.Mesela gezegenleri işleyeceksin. Onlar konuyu araştırıp, çalışmalı ve diğer arkadaşlarına anlatmalılar.Eğer isterlerse sorulan sorulara da cevap versinler.Canlandırma şeklinde sunumda yapabilirler."

" Harika olur gerçekten.Yanlız.. canlandırma dediniz de...Nasıl ?

" Biri ortada güneş olur ; diğerleri dokuz gezegen etrafında dönerler. Tek tek işte ben neptün, ben saturn....ben ay...diye söyleyebilirler."

"Bu müthiş... çocukların ilgisini çeker."

" Tabii..."

"Karneleri vermeden önce Metin arkadaşla ailelerle görüşmeyi düşündük."

" Bu daha da güzel."

" Herşey için çok teşekkür ederim.İstanbul a gelince en kısa zamanda sizi ziyaret edip ellerinizden öpmek isterim."

"Öyle sevinirim ki.İyi geceler kızım."

"Size de efendim. Tekrar teşekkürler."

Dila telefonu kapatır kapatmaz çok sevdiği hocasının söylediklerini hemen not aldı.

Odasından valizini çıkarıp yavaş yavaş götüreceklerini yerleştirmeye başladı.

Annesi...babası... kardeşi... gözünde tütüyordu.

Kısmetse cuma akşamı yola çıkacaktı.

Ertesi sabah uyanır uyanmaz birşeyler atıştırıp doğru muhtar babasının yanına gitti.

" Güzel bir gün diliyorum muhtar baba."

"Cümlemize Dila kızım sağolasın."

"Ben gitmeden birşey daha rica edecektim."

" Rica ne demek ? Yapabileceğimse seve seve."

"Metin Bey le düşündük te ...Çocuklara karnelerini vermeden önce aillerini toplayıp görüşsek diyoruz."

" Olur kızım.Siz merak etmeyin."

Dila muhtar babasının tonton yanağından sevgiyle öptü.

" Metin oğlum nerede ?"

" Eli kulağında şimdi gelir."

Uzaktan Metin de görünmüştü.

" İyi insan lafın üzerine gelirmiş."

" Tam şimdi gelir derken..."

" Merhabalar...Gene gündemde ben miyim ?"

"Vallahi nerede kaldın diye merak ettik ondan."

"Beni düşünmeniz ne güzel."

O gün tüm köylü iki öğretmenin anlattıklarını merakla dinlemişlerdi.

Önce Metin;

" Onlar daha yeni yeni öğreniyorlar ve asla başarısız değiller ; biz buna eminiz. Çünkü gayret ediyorlar."

Sonra Dila,

"Bende diyorum ki çocuklarınızın karnesinde kırık not varsa lütfen onları hırpalamayın.Sevgi herşeyin çözümüdür.Sizlerden özellikle anlayışla ,hoşgörüyle yaklaşmanızı rica ediyorum." .

" Merah etme hocaaa haanım ."

" Heç çocugime vurir miyim ?"

"Gızsamda ne etcem? çalışcek mecccbur."

" Hee valla demi?"

"Bah biz ogumadik de ne oldi ?"

" Dogri diiisin looo."

Dila ile Metin in okuma yazma kursuna gidenlere ileride sertifalarının verileceğini söyleyince okadar çok sevinmişmişlerdi ki... İkisinide uzun uzun ayakta alkışladılar.

Tatile girecekleri gün karneleri dağıtırken miniklerin ve ailelerin mutluluğu,heyecanı görülmeye değerdi.Öğrencilerini tek tek öperken onlardan kısa süreliğine de olsa ayrılacağı için yüreği bir hayli buruktu..



NEŞE KIZILYAR



DEVAM EDECEK...