KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 2304 Okunma
- 3 Yorum
- 1 Beğeni
ENGELLİ ÇOCUK VE ANNE
Bir çocuk düşünün,onuda sizin gibi,yaradan yarattı.
Bir çocuk düşünün,sizin gibi düşünemesede,konuşamasada,gözlerine bakın,gözlerinden anlayacaksınız ne dediğini.
Ve dediklerinin bazılarını anlayan biz öğretmenler,anlamadığımızda birbirimize bakıp,ne istediğini sorar,elimiz erdiğince,vicdanımız gördüğünce,görev aşkımızca,isteğini tahmini olarak anlayıp yerine getiren biz öğretmenler.Paydos zili çaldığında,onlar evlerine bizde evlermizin yolunu tutarız.
Günler,günleri böylece kovalar,bir arpa boyu yol aldığımızda kendimiz adına,mesleğimiz adına ve sadece deniz gözleriyle konuşan Erhanlar adına seviniriz.
Asıl baş rolde olan biri var biliyormusunuz.Gündüzü,gecesi,dilinde hecesi Erhan olan biri var biliyormusunuz?Erhan’ın ayakları var adı;Anne,Erhan’ın,başı,saçı,dili,dişi evet evet yaptığı çişi bile adı;Anne...Yanlış anlamadınız Erhan’ın bir deniz gözleri,birde Anne’si var...
Anne,Yaradan’ın Cenneti ayakları altına serdiği Anne...Erhan’ını bağrına basarken gönlündeki şelalenin oğlunun gönlüne aktığını hissedersiniz,görürsünüz,duyarsınız adeta.
Biliyormusunuz?Ama biliyormusunuz,bu Erhan’ın canı,cananı,varı,yoğu,azı,çoğu,aklınıza gelen tüm güzellikleri yüreğinde taşıyan Hanımefendi,yüce kadın,Erhan’ı 9 ay 10 gün karnında taşımadı biliyormusunuz?Evet evet o Erhan’a hiç beklemediği anda Yaradan tarafından gönderilen,şefkatli bir melek...
Anlaşıldı sanırım,evet bu kadın,elini,kolunu,beynini tüm uzuvlarını Erhanla paylaşan,eli öpülesi bir hanımefendi.kısacası o Erhan’ı doğurmadı ama,o Erhan’ı yaşatıyor.Hatta insanlığın ne olduğunu hepimize öğreterek,İnsanlığı yaşatıyor.
YORUMLAR
bende bir roman gibi bir şey yamakistiyorum araştırmalarıma başladım down sendromlu çocukların yer aldığı hem onların yaşadığı sıkıntlar hemde kurgu olacak bakalım sizin yazınızda çok duygusal o anneden Allah razıolsun
saygılar
İnce ve merhamet duygularıyla dolu dolu bir yüreğe sahip olan siz hanımefendiye sevgi ve saygılarımı sunuyorum öncelikle.Sevgili hanımefendi ben yllarca büyük bir lise de görev yaptım ve tesadüfen o okula yolum düştü,maalesef tesadüfen diyorum.Bunu bir öz eleştiri olarak kabul edebilirsiniz.O günden sonra boş zamanlarımda ve dersim olmadığı saatlerde onlarla geçirdim.İnsan olmanın en güzel vasıflarını onlar bana öğrettiler.Emekli olduğum halde devamlı ziyaret ederim onları.Onların öpücükleri bana abuhayat oldu adeta.
Paylaştığım bu yazıyı,geçen yıl ilçede düzenlenen etkinlikte sunulmak üzere yazmıştım,sözü edilen o güzel anneye birde ödül takdim edildi.Salonda herkes göz yaşlarını akıtmıştı.Bende bir nebze etkili olduğum için bir katre faydam olduğu düşüncesiyle mutlu olmuştum.Bunca zamandan beri bu yazı duruyor burada,siz değerli hanımefendi okuyup yorum yaptınız,size sonsuz teşekkürlerimi sunuyorum.
Sizinle tanışmaya vesile olan bu kısa yazışmadan sonsuz mutlandım.Tekrar teşekkür ediyor.En derin sevgi ve saygılarımı sunuyorum size.
huzun bulutu
Öncelıkle yüreğinize sağlık hocam kaleminiz daim olsun Engellinin dünyasını çok güzel bir şekilde kaleme almışsınızki okurken göz yaşlarıma hakim olamadım ...Engelli insanları ve yaşadıkları zorlukları yakından bilirim ...Benim kullandığım bir slagonum var... amacımız engelleri aşmak değil engelleri kaldırmak olsun ...ve bizlerde engellilere karşı yürek engelli olmayalım saygılarımla....
