Herkes aynı şeyi söyledi o yalancı o seni sevmez, sevemez
Ben inanmıştım ki o kadar sana buna inanmadım herkes yalan söylüyordu.
Ben kendi doğruma inanmıştım…
Yalan olan doğruma, gerçekleri görmemek için kör olmuşum sevginden, aşkından,
Herkes iyi insan, dürüst biri derdi ve sonuna ama eklerdi sevgili,
Bilirsin sevgili ama ile başlayan bir cümlenin sonu yoktur sonucu yoktur.
Yine de toz kondurmazdım o yapmaz, o seviyor derdi bir yanım ,
Diğer yanım ise o yalancı, sahtekâr, senin gururunla oynayan biri o seni sevmedi
Sevmeyecek de sadece eğlence idin onun için her şey bir oyundu oyunu da kazandı işte,
Geldi canına okudu ve gitti seni kendine bağladı ve gitti…
O çocuğu yaralı bıraktı, dizleri kanlı bıraktı gitti,
Beraber olduğunuz süre boyunca hiç yan yana gelmediniz ama bir gün öyle bir şans doğdu ki ,
Bir günü beraber geçirdiniz hayatı paylaştınız onunla 24 saat bile olsa bir ömür geldi sana
Sonra sarhoşlukmuş gibi ertesi gün sizi sordu konuştunuz ne garip demi ya
Varlığınızdan, ne olduğunuzdan haberiniz yokken bir anda onun aşkı, canı, bir tanesi oldunuz
Rüya bunlar uyan evet rüya bunlar çünkü hiçbir şey bu kadar gerçek olamaz
Hayat bu kadar iyi gidemezdi gitmezdi de zaten…
Yalanlar, acılar, yaşanmamışlıklar,insanlar ve kırık bir kalp hatta parçalanan bir kalp
Geçmişi bittiği için geleceği olmayan bir kalp
Peki bu kimin eseri;
Tabiî ki de senin eserin sevgili yılın tablosu sana ait sevgili
İşte kürsü seni bekliyor
Bu inanılmaz eserin sahibi sensin duygularını söylemen lazım
Ne söylemek istersin sevgili ?
Ben söyleyeyim sevgili nasıl bu eser meydana geldi
Sevgini verme susuz bir çiçek gibi solar, yalan söyle solmuş çiçeğin yapraklarını dök,
Suçlu olduğun halde inkâr et değerini yitir sonra sana verilen bir saf kalbi sevgiden uzak tut Beton dök içine kuruduktan, köşeye sıkıştıktan ve karşına iyi bir fırsat çıktıktan sonra ,
Çöpe at ve param parça et sevgili başka kalmadı sanırım kaldıysa da kusura bakma.
Çünkü bir insanın hayatını bitirmek büyük bir çaba ister bir insanı bir defa öldürürsün ama
Sen beni defalarca öldürdün…
Yoo sakın üzülme sen iyi bir sanatçısın çünkü benim gibi eseri senden iyi kimse bırakıp gidemezdi.
Ben olsaydım oysa içimdeki acıyı çekerdim enjektöre, ilk senin damarlarına enjekte ederdim…
Bir denek misali kapatırdım gözlerime, can verişini izlerdim..
Sonra asardım kalbinden, ruhun da gitsin diye bedeninden…
Sonra mı? Zanlısı olduğun cinayet mağdurlarının önüne atardım seni, parçalanışın da huzura varırdım…
Zar...arlı melek’sin sen, çünkü hak ettin hepsini!!!