bugün beşinci yıl

bizi terkedip gidişinin beşinci yılı,,

omzumda taşırken seni ben de farkındaydım aslında

ama umut hiç tükenmez derler ya..

işte ondandır yine de sessizce yakardım sana , terketme bizi diye ,

çok erkendi çünkü,

evlenip anne olacaktın ilerde,,

sana uzaktan bakıp,beyaz gelinlikle salınmanı görecektim,

ama olmadı,olmadı;

kısmet değilmiş...

gittiğin yeri bilmem ama ,

burda her şey aynı,

annen ile baban hala kavgalı,

kardeşlerin gibi..

benim annemle babam gibi...

galiba hiç bitmeyecek kavgaları,

belki de en iyisini yaptın ,

bu dünyadan erkenden ayrıldın,

gamını kederini günahını bizlere bıraktın,

bugün beşinci sene yokluğunun

hani dönüşümde okulumdan ilk adımlarını atardın

beni çok şaşırtmıştın,

ne de çabuk büyüdün ,,

ve de çok çabuk gittin..

hoşçakal..