Özgürlük Sevdiğinin Yanıdır İnsanoğlu

• 11 Nisan 2011 Pazartesi 13:06:55

ÖZGÜRLÜK SEVDİĞİNİN YANIDIR İNSANOĞLU
Çok eski zamanların birinde iyi kalpli bir yaşlı adamla onun beslediği ve çok sevdiği martısı yaşarmış. Yaşlı adam martısını gözü gibi bakarmış ve onu her şeylerden korurmuş adeta kendinden bir parçaymış gibi severmiş. Sahilde ki diğer martılar bu durumu görür ve çok kıskanırlarmış, gel zaman git zaman diğer martılar yaşlı amcanın saf martısını her gün yanına gelerek kandırmaya çalışıyorlarmış
--Bıkmadın mı?Bu insanla nasıl yaşıyorsun?Baksana sana bir köle gibi davranıyor, seni dört duvar arsına kapatmış. Baksana soydaşların olan biz diğer martılarla bile pencere arasından görüşebiliyorsun. Pes doğrusu çok sabırlıymışsın ben olsam dayanamazdım, dışarıda diğer soydaşlarım uçup eğlenirken ben, benden farklı olan insanla hem de dört duvar arasında kafes hayatı yaşacağım, çok zor gerçekte seni kutluyorum bu sabrından dolayı…
Diğer martıların bu şekilde konuşması saf martıyı oldukça etkilemişti. Adeta gözünü kin ve hırs bürümüşte içten içe “yaşlı sahibim geldiğinde onunla konuşup bende diğer martılar gibi özgürlüğüme kavuşmalıyım” der. Oysa ki diğer martılar onun yerinde olabilmek için can atıyorlardı, bunun farkında olmayan saf martı yaşlı sahibi içeri girdiğinde her zaman yaptığı mutluluk uçuşunu yapmamıştı.Yaşlı sahibi ters giden bir şeylerin olduğunu fark etmişti.Yaşlı adam yine de hiçbir şey olmamış gibi martısının yanına giderek başını okşamak ister ama başını çevirir martı,yaşlı adam martısına seslenerek “ey! Benim güzel martım kalbini kıracak bir şey mi yaptım” der.
Martı:”Daha ne yapacaksın beni köle gibi kapattın buralara,bana esir hayatı yaşatıyorsun daha ne olacak”
Yaşlı adam:”Olur mu öyle şey benim güzel martım ben seni nasıl bir köle olarak görebilirim, sen ben bu dünyada ki en sevdiğim varlığımsın”
Martı:”Bırak yalanı en sevdiği varlığıymışım bir kere sen insansın ben martı ırkımız bile farklı, sen insanoğlu değil misin mutlaka bir çıkarın vardır seviyorsan bile”?
Martının bu son söyledikleri yaşlı adamı çok kırmıştı.Yaşlı adam martıya dönerek” o kıskanç , haysiyetsiz martılar seni kandır değil mi” diye sordu.
Martı: “Sen kim oluyorsun da benim soydaşlarıma hakaret ediyorsun pis insanoğlu aç kapıyı soydaşlarımın, gerçekten çıkarsız beni sevenlerin yanına gideceğim”
Yaşlı adam, iyiden iyiye sinirlenmiş kalbiyle onaylamasa da bu çok sevdiği güzel martısına kapıyı açar ve “gidersen bir daha dönme” der.
Martı kapının açılmasıyla oradan uzaklaşı verir.Diğer martılar yaşlı adamın martısının uzaktan kendilerine doğru yaklaştığını görünce kahkahaya başlarlar.Vay bizim salak martı yemiş tüm söylediklerimizi evi terk etmiş.Aralarında anlaşan martılar onu asla aralarına almayacaklardı ve sürekli dışlayacaklarına dair anlaştılar.Yaşlı adamın saf martısı gün geçtikçe evden ayrıldığına pişman oluyor dönüp özür dilemek istiyor ama sahibinin son sözleri aklına geliyor ve vazgeçiyordu.Yaşlı adamda çok özlemişti güzel martısını ama bir türlü gururunu yenip gidemiyordu yanına ve kendi kendine zaten mutlu olmasa dönerdi deyip kendini avutuyordu.Yaşlı adam çok fazla dayanamayıp görmeye karar verir.Giderken çok heyecanlanmaktadır.Yaşlı adam uzun süre sonra ilkez görecekti güzel martısını, çok geçmeden varır martıların olduğu yere ama martısı bir türlü gözünü çarpmaz yaşlı adam martıların içinden birine soracakken martıların içinden biri ona bir şeyler uzatır gagasıyla, yaşlı adam merak edip bu da nedir diye sorar.Martı, bu senin martının intihar etmeden önce sana vermemi istediği bir not…
Yaşlı adam gözlerin yaşlar akmaya başlar.Ve kısık bir ses tonuyla “benim güzel martım ne yaptın sen” der.Yaşlı adam gözyaşları içinde notu okumaya başlar notta şunlar yazmaktadır.
“Sevgili insanoğlu,sen haklıydın çıkarsız sevmiştin bu saf martıyı, soydaşlarım,karındaşlarım dediğim martılar beni kandırmışlardı.Özgür oldun mu diye sorarsan, o kapıdan çıktığım her andan sonra esaret altında yaşadım.Hani sana sen insanoğlusun ben martıyım nasıl seversin beni ,ben senin yanında özgür olamam demiştim ya işte sözün doğrusu nedir biliyor musun?Sözün doğrusu:” kişi kendi gibi olanlar birlikte yaşayarak ve onlar gibi davranarak özgür olmuyormuş, kişi her ne durumda ve ne şarta maruz kalırsa kalsın karşısındakinin ırkı,rengi, ve daha ne kadar farklı yanı olursa olsun sevdiğiyle olduğunda özgürmüş insanoğlu…..
SON