Ayakta Kal

• 9 Nisan 2011 Cumartesi 18:01:18

(Monolog,küçük yaşta ailesini depremde kaybedip,diğer akrabaları reddettiği için bir esirgeme kurumunda -aşağılanarak,tacize maruz kalarak- büyüyen ve 9 yaşında esirgeme kurumundan kaçıp sokakların küçük efendisi olan Bedri’nin seneler sonra çevresi tarafından ’uyumsuz’ görülen hareketleri sebebiyle ıslah evine kapatılmasıyla ilgilidir.Bu uyumsuz davranışlara örnek gerekirse;Bedri’nin "Burgaz" adını verdiği köpekle saatlerce dertleşmesi,ona kendinden uydurduğu hayatını anlatması ve aslında bu köpeğin hiç olmamasıdır."Burgaz",34 yaşında olan kahramanımızın ailesinin mezarının bulunduğu adadır ve Bedri aslında bunu unutmuştur;hatırlamamak için başka şeyler üzerine düşünerek ’üşütmüştür’ o aslında."Burgaz" beyninin ona oynadığı bir oyundur ve bir köpek olarak sürdürür bu oyunu.Tabii toplum tarafından hoş karşılanmaz,Bedri’nin bu ve bunun gibi hareketleri.Konuşma,kapatıldığı ıslah evinde,öğle yemeği saati olay kahramanımız Bedri’nin odasına bakıcının gelip yemeğe çağırmasıyla başlar.Bedri her zaman oturduğu yerde,cam kenarındadır.)

Bedri: Yemeyeceğim ! Bugün çok yedim . Annem çilekli turtayı zorla yedirmiş

olmasaydı sizin o tatsız ve şap dolu pilavınızı mideme indirebilirdim ; oysa babam da

sevmez şapı . O askerî lise okudu Evet , evet anlatıyor bana hâlâ . Oradaki sünnet

geleneği ; bu şekilde kesiyorlar erkekliklerini . Hahahaha ! Çok komik değil mi ? İsa’ya

şükürler olsun ki silâh tutmayacak kadar güçlüyüm . Evet , ben güçlüyüm , pıçağım bile

var bu yüzden gerek duymuyorum koca koca kalashnikovlarla it sürüsü gibi düşman

peşinde koşmaya . Emperyalizmin canı cehenneme , ( alt dudağı sola doğru kayar - bu ,

Bedri’nin çocukken , esirgeme kurumunda dikkat çekmek için kendi kendine geliştirdiği

bir oyundur , fakat bir zaman sonra tik hâline gelmiştir ve belli aralıklarla istemdışı

yapar ) barışınızın da . ( Şahlanarak ) Bir İtalyan askeri olacağım ben ( camın

önündeki saksıyı şarap kadehi gibi kaldırır ) ; " cheers signoriii " yehaha ! Ne

bakıyorsun ? Sen !Heyy ! Sana diyorum , bakıp bakıp güldüğün şey ben miyim kahrolası ?

Her neyse , yemeyeceğim işte . (Duvarın sıvasını okşamaya başlar)

Burgazz .. Uslu dostum benim . Dostum musun hâlâ ? Ayakların kirli be , çekil şuradan ! Git

ve yıka onları , toprak yapışmış altlarına ! Neden dostum , neden ? Cevap ver ulan it ! Ahh

aziz dostum bağışla , toprak sevmem , çünkü ... Çünkü .. Pis kokar toprak ve .. Ve

altından çekilir araziler.. Yalnız kalırsın , yapayalnız. Sahi , ben neden yalnız kaldım

Burgaz ? Hah buldum , kuru boyamı kırdım çünkü , sarıydı , sarı renkteydi . Ne yani sarı

renk neyi değiştirir ki ? ( Birini taklit edermiş gibi ) " Güneş boyanamaz sarı

olmadan"mış . Hah ! ( Eliyle kafasını kapatır , ağlayarak ) Tamam , kırmayacağım

boyaları , tamam vurmayı kes çek elini şeyimden aptal !

( Yavaş yavaş ellerini indirir , titreyerek ) Hayallerim vardı benim ,

portakal büyüklüğünde ama soyuldular onlar da . Bir gece yarısı eczaneden ilâç almaya

çıkmıştı babam , ben portakallarımı diziyordum sonra kapı çaldı,hayır gök gürledi ( çok

yavaş , fakat cinnet geçirir gibi ) hayır acıktım , karnım guruldadı . Hahaha , o kadar

acıkmıştım ki gurultusundan avize düştü . Dostum bana bir huni gerekti o an , bir huni

dolusu bal . Ayı mıyım ben bee ? Ama evet bal severdim , hâlâ seviyorum ama burada yok ,

arının kanatlarını kırdılar çünkü ve sırf onlar tadamıyor diye balı , bütün arılar deliler

koğuşunda . Onlar suçlu dostum , onlar suçlu . Neden vızıldasın bal yapmadıkça , neden

kovanı yerle bir olmasın , katil doğa !

(Avucuna saksıdan biraz toprak alarak ) Ama yaşaman lâzım arıcık , uç

tekrar , hadi ! Ne duruyorsun ? Uçman lâzım ! ( Sakinleşir , gayet normal bir insan gibi

ve alt dudağı sola kayarak fısıldar ) Bir ailen yok Burgaz’da ve eğer delirdiğini

düşünmezlerse,hatırlatacaklar insanlar ...