son mektup
HİÇBİR AMACIM,BEKLENTİM,UMUDUM OLMADAN...
sen belki farkında değildin ama beni karanlık kör kuyulardan aydınlığa çıkarmıştın...elim ayağı tutmuyordu.dilim sanki kesilmiş,konuşamaıyordum.sesimi duyuramıyordum.ağlayamıyordum bile doğru düzgün.karanlıktı...göremiyordum...
oldum olası hiç sevmediğim ve onun da beni sevmediğini bildiğim şu dünya hep oyun oynadı bana.hayat denilen şu lanet varlık hep dalga geçti benimle ve ben her nefesimde bir daha aldanmayacağım bu oyunlara diye yeminler ettim...
ama gel gör ki şu koca şehre yolumun düşmesi,seni görmem,tutulmam...yine yapacağını yapmış beni yine sokmuştu acı kumarın içine...zarlar atıldığında karar vermiştim bu sefer benim kurallarımla oynanacak diye...
sen de zorlu bir oyundan çıkmış gibiydin.sanki senin de kalbin kırılmıştı benimki gibi.gülmüyordun.gülmek istemiyordun nedense.ve ben onarabilirim sanmıştım safça o kırık kalbi...
sevdim seni...ya on oldu rüyamdasın.her seferinde gülüyorsun ve sebebini bilmediğim bir sebepten kaçıyorsun ve ben her sabah uyandığımda kendimi mutlu ama gözlerimi yaşlı buluyorum...
neler yapmazdım ki senin için.fenerbahçeli olabilirdim mesela.yeni bir yüz yılı için onun seninle bekleyebilirdim bir asır. ya da ne bileyim çağlar öncesine dönebilirdim senin için.hep tahta gözüyle baktığım o süpürgelerle uçabilirdim.aklımın,mantığımın, ve hayalimin almadığı kitapları okuyabilirdim senin için...senin sevdiğin toplumlar için gönüllü olabilirdim mesela.hemde pir parçasıyla değil tamamını ortaya koyarak yüreğimin... kendimden geçebilirdim senin için, huşu içinde ayinler yapardım bir kazan etrafında,dans ederdim-zenciler gibi-.toplar atardım senin için havai fişekler...alıp cihanın tüm güzelliklerinden birer tutam doldurup hokkama bir güvercinin-sen ona ister baroş de ister savaşçı-apak tüğü ile emsali duyulmamış şiirler yazardım...serden geçerdim senin için. kim ne derse desn-ister deli olayım ister avare-çığlıklar atardım sevinçten
neyse.dedim ya bir oyun işte.ne kadar acımasız da olsa oynatan bu bir oyun.ve ben şimdiye kadar bu oyunu layıkıyla oynadığıma inanıyorum. nereye kadar sürer bilmem ama kara kaplı defterime yazıldı bir kere adına yazılan şiirler çıkarıp atmak hakkım değil
bundan sonra ne desem ne kadar çırpınsam boş.köşemize çekilme vakti gelmiş hatta geçmektedir.ben şiir ve sen* -bu oyun- nerede biter bilmem ama şimdilik susma zamanı...şimdilik avunma zamanı...
BELKİ YANILDIM EY ŞİİR
-BELKİ KURDUM-
BELKİ
TA BAŞINDAN BERİ
BİR OYUNDU İŞTE
-ÜÇ PERDELİK BİR KOMEDİ-
AMA SEN DE GÖRDÜN Kİ
GÜZEL OYUNDU
HAKKINI VERDİ SEYRCİLER
ALKIŞLAR BOŞUNA DEĞİL
14.11.2007
şiir karayel e aittir...bilgilerinize
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış.