canım okadar güzel anlatım var ki sanki yaşadım. Hele Buse nin tam o hapı içeceği zaman kapısının aniden açılması yaşadığı panik... devamını merakla bekliyorum . Minik kuşun kucak dolusu sevgilerini bıraktı sayfana

İbretlik su gibi bir çırpıda okunacak türde öykünüzden hem ders hemde keyif aldım.Tehlikenin nereden geldiği belli olmuyor kimi kere iyi etüt etmek arkadaş gurubunu iyi seçmek gerekiyor haklısınız kutlarım özgün kaleminizi saygılarımla

Hep böyle güler yüz göstermenin arkasında art niyetler çıkıyor.
Doğrusu merak etmeye başladım öykünün devamını.

Kadir Tozlu

Veysel beyin dediği gibi yazının sonuna eklediğiniz iki özlü söz ilk etapta okuyucuda ben bu filmin sonunu biliyorum hissi uyandırıyor. Bu yazar için yazının sürükleyiciliğini kaybetmesi adına dezavantaj gibi gözükebilir.

Fakat ilk bölümün sonunda “Neyin nesiydi ayaklarının dibine yuvarlanan hap?” şeklindeki son cümle ile bu dezavantajı büyük bir avantaja dönüştürmüşsünüz.

Düşünüyorum da; Buse amansız bir hastalık neticesinde tedavi maksatlı hap kullanıyor olabilir veya Buse uyuşturucu niyetine hap kullanıyor olabilir ya da Asya’nın hap zannettiği şeyler belki de bonibon şekeridir. Belki de en kötüsü Buse hap yaparken yakalandığı için paniklemiştir. Öğğk ne ayıp :- ).

Şaka bir yana “Bana arkadaşını söyle, sana kim olduğunu söyleyeyim” atasözünden hep bir negatif mana çıkarmaya şartlanmışız sanki. Sanki Buse Asya’yı yoldan çıkaracakmış gibi bir duyguya kapılıyoruz. Oysa atasözünü pozitif bir bakışla ele alırsak pekâlâ Asya da Buse’yi hizaya getirebilir.

Filmin finali için pardon yazının ileriki bölümleri için yazara sipariş veriyormuş gibi densizlik sayılmazsa şayet sonunda iyi şeyler olacak gibi bir his var içimde

Başarılar

Saygılar, selamlar




Ağyar tarafından 4/6/2011 3:09:03 AM zamanında düzenlenmiştir.

merakla devamını beklıyorum.asya nereye dogru suruklenıyor?sevgıler...

Güzeldi devamini ilgiyle okuyacagim kesinlikle.
Nedense ya cok asiri serbest ya da cok eve kapali kizlar yetismis bizim toplumumuzda.

Bana arkadasini söyle kim oldugunu söyleyeyim sözünden önce bence bir ana babaya hitab edilebilecek sözler üzerinde durmali.

Yüregine saglik sevgili arkadasim cok mesajlar verecege benziyor gelecek bölümler.
Sonsuz sevgimle

hicbitmez tarafından 4/6/2011 1:46:41 AM zamanında düzenlenmiştir.

sürükleyici bir hikayenin gayet sürekleyici bir ilk bölümü.. Tasvirler, karakterler çok iyi .Yazı diliniz sürükleyici.
Kurgu çok iyi oturmuş.

Çok güzel yazıyorsunuz Sevgi Hanım.. Merakla diğerlerini bekliyorum..

Sevgimle

İler ki bölümlerde ikinci bir buse göreceğiz sanırım..Sevgiyle.Başarılar dilerim..Takipteyim:)

Artık herkes seri yyazıyor.aslıonda iyide ediyor çünkü okuyucu kısa kısa öyküleri sever
benimde huyum biriktirip hepsini birden okumak...
ama bunu okudum..
üzüm üzüme bakarak kararı diyenlere,ailede kendini kanıtlamak isteyen çocuklara ..ruhsal açmazları göstermek onları mutlu kılmak aslı görevimiz değil midir...

öykü sıkıntısı çekenlere diyorum ki hayatımı anlatayım öyküleştirin...hem ben zengin olurum hem siz:))))
gerçekten güzel bir öykü başlıyor
sıkı takip edeceğim söz...
sevgilerle dostum.

GALİBA İBRET VERİCİ BİR ÖYKÜ BAŞLAMIŞ,OKULLAR DAHİL DİĞER KAFE VE DİĞER GENÇLERİN BULUNDUĞU ALANDAKİ..TEHİKELER..ANNELERE DUYURULUR...EĞER TAHMİN ETTİĞİM ŞEYSE..SAĞOL ŞAİREM TEHLİKELİ BİR TOPLUM YARASINA PARMAK BASMAKTASIN SANIRIM..

Daha ilk bölümünde, sonrası için insanı meraklandıran bir anlatım.
Heyecanla bekliyoruz devamnı.
Tebriklerimle
saygı ve sevgiyle kalın...

Zevkle okudum.Bir solukta bitti.Akıcı ve samimi satırlar ve ders verecek konular içine çekti beni hikayenin.Kutlarım.Dvamına sabırsızlandım.

Canım benim burnuma güzel bir serinin kokusu geliyor. Tebrik ederim limdiden canımmmmmmmm. Sevgilerimle

Gençlere örnek olabilecek bir yazı dizisi.

Başlangıç çok güzel olmuş. Devamını merakla bekliyorum.

Sevgilerimle ablacğım...

Merhaba Sevgi Hanım;
Yazım tarzınız güzel. Dizi yazınızın bundan sonraki bölümlerinde yararlı olacağını umduğum bazı eleştirlerim olacak.
** Asiye Hanım bütün pencerelerini açmış, evi havalandırırken, cümlesinde, "Asiye Hanım bütün pencerelerini açmış," ifadesi biraz aksak olmuş. "Asiye Hanım, bütün pencerelerini açtığı evini havalandırırken" daha uygun düşerdi. Aynı uzun cümlede önce tiz sesiyle sokağı çınlatmış. Ardından bağırmış.
**O'nu, O'na gibi ayrımlar, Allah ve çok büyük şahsiyetlere özgüdür.
** Bey'e, Hanım'a gibi ayrımlara da girmeyin.
** Konuşmaları, paragraf gibi ayırmayın.
** Ah Sevgi Hanım ah! Yazının sonuna atasözüyle VİCTORİA JOHNSON'un sözünü niye koydunuz ki?..Dizi yazınızın nereye varacağını şimdiden belli etmişsiniz.
Başarılarınızın devamını dilerim. Saygılarımla.

canım haydi hayırlısı güzel başladı
evet arkadaş çok önemli bir konu seçmişsin bakalım
sevgi saygımlasın

İbretlik bir serüvenin başındayız. Ebeveyn olmanın en zor yanı doğru ve yanlışı öğretebilmek. İş orada da bitmiyor. Bizler yanında yokken yanlıştan kaçınması ve doğruyu seçebilmesi... Antenleri, sürekli açık olacak, ebeveynin. Ki bu görev daha çok anneye düşer. "Leb" demeden, leblebi dediğini. "Leblebi" dediğinde de aslında ne demek istediğini anlayacaksınız.

Çok şükür, büyüdüler... Bir süreliğine dinlenebilirim...:-)))

Yüreğine sağlık arkadaşım. Takipteyim...Sevgilerimle.

bekliyorum içine düştügüm öykünün heyecanı ile arkasından gelecekleri...çok güzeldi kalemin daim olsun sevgilerimle arkadaşım...

Sevgi'ciğim yeni öykü seriniz hayırlı olsun, ilgiyle okudum.Çocuğu olan her annenin onlar büyüyüp, kendilerini idare edecek reşitliğe ulaşana, o deli yaşarları geçene kadar yürekleri titrer.Umarım uzun soluklu bir öykü olur.Tebrikler canım, takipteyim, sevgiler.

Sevgiciğim yeni öykü serin hayırlı olsun. İlgi ile okudum. İçim biraz da burkularak. Bakalım neler gelişecek. Harika bir anlatımdı. Sevgilerimle...

ÇOCUĞU OLAN HER AİLE BU DURUMU BİLSEDE BİLMESEDE YAŞAYACAKTIR...zor yıllar hele birde güzelse....etrafındaki herkes kuzu postuna bürünmüş....kurtlardır...ufak bir şeyi bahane edip darılıp odalarına çekilip yemek bile yemezlerya....hırçın dalgın kafaları hep doğru bildiği yanlışlarla doluysa...birde sorumsuz kız yaşında kadın hevesli hercai bir arkadaşı varsa...işi çok zor o ana ile babanın....güncel bir konunun içindeyiz.... merakla bekliyoruz hadi kolay gelsin...bekletme peşpeşe yazki konsatremiz bozulmasın....mavi kalem....saygılar....

"Kargalarla yarenlik eden güvercinlerin tüyleri beyaz kalır; ama kalbi kararır."

Hayatın içinden ve her anne babanın yüreğini hoplatan bir konu.Tebrik ediyorum.

Sevgilerimle...

Ohhhh... Kabarmış mis gibi bir kek... Gecenin bu saatinde nasıl d a açıkmışım...
Ohhhh... ASYA da aşık oluyor ne güzel derkennn....
İşler karışacak gibi birden... İştahım da kaçtı...

Sevgi kıyma ASYA ya ne olur boz arkadaşlıklarını ... Bir kenara çek gerçekleri anlat ASYA ya...

Çok güzel bir yazı SEVGİ... Sevgiyle kal...

İşte yeni bir seri serüvenimiz daha başlıyor:)) Çoktandır seri yazan yok. Çok başarılı bir şekilde sürüp gideceğine eminim. Yazdıkça büyüyenlerdensin Sevgi Abla...Ama yol uzun, hem de gönül verene göre meşakkatli...Yolun hep aydınlık olsun, senin ve dahi herkesin.

İnşallah Asya arkadaşından etkilenerek kendini uyuşturucu batağının içinde bulmaz değerli yazarım, sanki gidişat öyle gibi gösteriyor, onun her yaptığını taklit etmeye çalışan ASYA umarım bu badireyi yara almadan atlatır, devamını merakla bekliyorum, her zaman ki akıcılığında sıkılmadan okunan bu çok güzel yazının sevgili yazarını kutluyorum, selam ve sevgilerimle.

Eskiden romanlarda, özellikle kasaba romanlarında memur ailelerle ilgili sahneler olurdu ve ben merakla bu sahneleri okurdum. Çok sonradan idrak ettim ki bu kasba memurlarından biri de bendim, Hay Allah demek zorunda kalmıştım. Bazen insan içinde bulunduğu durumun idrakinde olamayabiliyor.

Gençken insanlar arakadaş seçerken, çokşeyin ayırdında olmazlar, içlerinde bir hinlik taşımaktan uzak oldukları için herkesi kendileri gibi melek sanırlar...Sadece duyguların örtüşmesi arkadaşlık için yeterlidir.

Güzel başladı...Yürekten kutladım.Selam,saygı...