- 689 Okunma
- 4 Yorum
- 0 Beğeni
Sen Benim Hiç Bir Şeyimsin...
"sen benim hiç bir şeyimsin
…
Hiç kimse misin bilmem ki nesin?"
’sen nesin’ diye yazdırdığın yazının üstünden epey zaman geçmişti ki; gezinirken tozlu raflarda öylece karanlıkta duruyordu ve gözüme ilişti...
Okudum yazdırdıklarını ve arkasından aynı şiirle birleştirdim duygularımı!
Hiç kimse misin? Bilmem ki nesin?
Benim için ne anlama geldiğini düşündüm önce, ardından da neler yüklediğini öznenin.
Neler sunuyordun bana ve neler götürüyordun benden. Aklımda oluşan soru işaretleri mi yoksa kalpteki kırıklardan biri miydin? Kimdin benim için?
…Zaman uzuyor ve sorular çoğalıyordu benim için. Sen ise yoktun üstelik bu karanlık zamanlarda, köşe bucak saklandığımız bir oyunun ebesi idin besbelli ve hala bulamamıştın beni saklandığım kuytulardan.
Neler götürecektin bahçemden ve neler ekecektin…Güneş olabilir miydin ayaz kesen yüreğe ve baharlar getirir miydin beraberinde?Aldığın mı fazla olacaktı yoksa vereceğin mi?…
Görüyorsun sorular ne kadar çoğalmış sen yokken. Cümlelerimin çoğu soru işaretlerini yüklenmiş sadece ve & işaretini yüklenmesi gerekirken…ve koskoca yalnızlıklar kalmış geriye sonu üç nokta ile biten…
Sen Benim Hiçbir şeyimsin…
Artık ayrılık rüzgarı esmiştir ve sen gerçekten hiçbir şeyim olmuşsundur. Çatlakların başlangıcıdır bu sorular ve bu çatlaklar yarıklara dönmüş,içerisine de fırtınalar girmektedir pembe panjurlu evin…
Sen ise bıraktığım oyunun ebesisindir hala
Sen benim hiçbir şeyimsin/oynadığım oyunun ebesi...