yalan 3

• 3 Nisan 2011 Pazar 03:24:23

Hersey mükemmeldi, hatta fazlasıyla mükemmel.Anneme anlattıgımda ’Kimseye fazla söyleme’dedi. ’Nazar degmesin.’Amannnn anne’ dedım.’Kime diyecegımkı sankı?En yakın bır kac arkadastan baska bılen yok onu.Herkese anlatacak degilim ya.’Biliyorumki herkesin ömründe zor cıkar karsısına böyle biri.Kolay olmadıgını biliyordum.Tanrı istemedikce kolay degildi.Bana kurulan tuzakları hissedemiyordum.Adeta kör olmustum.

Çok sevıyordum.Ona deli oluyordum.Herseyimdi; sıcagım, sogugum, aydınlıgım ,karanlıgım...Ne ben onsuz ne de o bensız yapabılıyordu.Aşkın büyüsüne kapılmaya hazır yÜregim onunla coşuyordu.Kimse bırden bendekı bu artan ask katsayısını anlayamamıstı.Herkes saskınlık içinde izliyordu bizi.Hızla kararı bile almıstık; evlenecektik.Ne vardı ki beklenecek daha.

Bir evlilik gecirmisti biliyordum.Yaslı ve hasta bir annesi vardı İzmir’de.Bir kardesi İngiltere’de yasıyordu. Agabeyi, edremitteydi.Bir de ablası vardı.Ablasının psikolojik sıkıntıları vardı ve bu yuzden hastanedeydi. Bir yıgın ilac verıyorlardı, cogu zamanı uyuyarak geçiriyordu.Kendıne zarar vermesınden korkuyorlardı.Bir de yegeni vardı, hukuk fakültesinde okuyan.Resimlerini gösterdi bana bilgisayarda.Öylesine kapanmıstıki asktan gözlerim.Aileyi hiç sorgulamadım.Zaten bana herseyi fazlasıyla detaylı olarak anlatıyordu, sormaya gerek kalmıyordu.Onun agzından bütün aileyi iyisiyle kötüsüyle tanımıstım.Benimle ailesini tanıstırmayı cok istiyordu.Bende tanısmak için can atıyordum.Hatta ne giyecegime bile karar vermistim.İlk intiba önemliydi.

Bir gün yakın arkadaslarımla tanısmak istedigini söyledi.Benim arkadaslarımla bir tanısma yemegi düzenlemek istiyordu. Arkadaslarıma söyledigimde bu cok hoslarına gitti.Herkes keyifle kabul etti yemek davetini.Bir aksam güzel bir yemekle tanısma gerceklesti.Ardından onu ailemle tanıstırdım.Hayatımda evime gelen ilk özel kisiydi.Tüm aile merakla bekledi onu.Annem tüm hamaratlıgıyla nefis yemekler hazırladı ve ailemle de tanısma gerceklesti.Bazı tutarsızlıklar sezinliyordum içten içe ama kendime bile itiraf edemiyordum o sıra.Hersey güzeldi, evlenecektik.Hersey evlenince de güzel olarak devam edecekti; bundan emindim.

İngiltere’den gelen kardes benımle tanısmayı cok istiyordu.Ama gelişi gibi gidişide hızlı olmuştu.Ablası bir türlü kendine gelemiyor, hastaneden cıkamıyordu.Gittikce de agırlasıyordu.Şizofreni oldugunu söyledi bir ara.Kendine zarar vermesinden nasılda korkuyordu kardeşinin.Ben şizofreninin kalıtsal bir rahatsızlık olmasından huzursuzlanmıstım o ara.Dogmamıs cocugum için endişelendim. Ama takdiri ilahı dedım kendi kendime.Yazgıda bu varsa görecektım ki olmasın nolur diyede uzun uzun dualar ettim.Onu çok seviyordum. Benim için çarpan kalbini her an hissedebiliyordum.İnsan saglıkta varsa hastalıktada var olmalıydı.

Ona ablasını ziyaret etmek istedigimı söyledim.Ablasına gitmeyi istedigime çok memnun oldu.Buna ablasınında çok sevinecegini söyledi ve ne kadar sanslı biri oldugunu yineledi yeniden; benimle karsılastıgı için.’Ablama birlikte gidelim.Bizi yanyana görürse belkide ona da iyi gelir ’dedi.’Zaten ona seni o kadar cok anlatıyorum ki tanıyor seni.’Aynı gün aksamı abla fenalastı hastanede. Agır bir travma geciriyordu.Eniste perisan, kızı perisanlardı.O zaten yıkılmıstı.’Gidelim ’dedim.Ama bu halde benle karsılasmayı istemezdiki abla.İçimde tuhaf hisler vardı, ama geriye ittim onları...

Bir gün İzmir’deki anne kardeşini kaybetti.Abla hastanede cıkamıyordu.İngilteredeki kardes ve agabeyle birlikte herkes İzmir’e gitti.O gün tuhaf bir şeyler hissettim.Biz gün içinde defalarca telefonda konusurduk.Onun aramasını beklememem gerekiyordu.Ne de olsa o acılı taraftı.Teyzeydi kaybedilen.Acılı gündü.Hem cokta merak ediyordum onu.Rahat gitmişmiydi İzmir’e yetisebilmismiydi? Annesinin durumu neydi?Ben de konusmak istiyordum anneyle .Tanısamamıstık ama bir bassaglıgı dilemek istedim.Böyle zamanlar yakınlastırmazmıydı insanı.Ben onun İzmir’e giderkenki acısını sesinden anlamıstım.Kimbilir anne nasıldı?

Defalarca aradım onu gün içinde.Bazı telefonları açtı.Bazısını açmadı.O günkü konusmalarımızdan öte, bir zaman kargaşası yaşanıyordu beynimde.Ona ulasamayınca meraklanıyordum.Bu yüzden onu neredeyse saatte 2 veya 3 kez aramıstım.Bana dedigi İstanbul’dan çıkıs saatini ve İzmır’de oldugu saati ve ordan annesiyle görüsmeleri ve geriye gelişi...Uçakla gidip geldigini söylemişti.İlginc olan ve ilk düsündüren; benim aramalarım sırasında telefonun çekmedigi hiç olmamıstı.uçakta telefonu kapatmamısmıydı?Onun İstanbul’dan cıkıp İzmir’e gittigini söyledigi sürede; İstanbul’da yıllardır yasayan benim, mantık sınırlarımı zorluyordu.Sabah gelmesi gerekirken o gece aniden de ucakla döndügünü söylediginde; en yakın arkadasımla paylastım, bu hislerimi.O da tuhaf buldu bu süreleri.Arada bana birseylere dikkat etmem konusunda uyarı geliyordu.Ama kulak arkası yapıp duruyordum sÖzlerini.Seven kalp hep burnunun dikine gidiyordu. söylenen sözlü uyarılarda, kalbi kırıyordu.Duygusallık son safhadaydı.Ve ben duygularımın esiri, kosuyordum ardından.Tuhaf giden seyler sadece ayrıntıydı.Geldiginde; birlikteyken anne arandı bassaglıgı dilendi kısaca.Zaten konusacak halde degildi karsıdakı ses.

Bu ölüm haberi annenin İstanbul’a gelişini biraz uzatıyordu ama olsun.Biz yapmamız gerekenlerin şu an bir kısmını hallledebilirdik.Annesi gelince daha hızlı ilerleyecekti hersey o zaman.Beklerken vakit kaybetmemeli nerede yasayacagımıza, neler yapacagımıza, ne kadar masrafımız olacagına dair hesaplamaları yapabilirdik.Bu arada bir miktarda birikimi vardı, onuda dedi bana.Madem evlenecektik, bütçemiz vardı.Buna göre planımızı yapabilirdik.Belki birazda kredi çeker istedigimiz evide alabilirdik.Biraz sıkıssakta hersey mükemmel olmalıydı... Ben mükemmeldim ya...Dügünümüz Çınar’da olabilirdi. Tamam biraz masraflıydı ama az sayıda davetliyle hayalimiz olan yerde evlenebilirdik.Onun parası, benim param birlikte yasarken geri kalanınıda ödeyebilirdik.Bana bu kadar masrafın altından nasıl kalkabilecegimizi anlattı.Benim anlayamadıgım bankalar arası işlemler vardı.Zaten finans müdürüydü.Ben ondan daha iyi bilemezdimki parayla uluslararaı piyasalarda neler yapılır?Paradan nasıl para kazanılır?Anlattı durdu uzun uzun.Yarısından sonra kopuyordu beynim karısıklıktan.Benim için önemli olan bizim masrafımızdı.Hesaplamalarda çokta açılmıyorduk bana da bu yetiyordu...