KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Kuş Konmayan Dallar
KUŞ KONMAYAN DALLAR
“Kuş konmayan dallar gibisin bu akşam,
Dal olmaktan utanmış gibisin...”
Küçüğüm... Bu kadar ezme kendini. Sevmek denen şey, seni zalim sevgililerin eline düşürdü diye, eğme başını.
Küçüğüm... Güzelsin; hem de dünyalar kadar. Dünya dediğim şey bir tek seni almış içine.
Eskimekten korkma, eskiler hep aratır yenilerini. Üzülmek insana yakışır, ağlamak, gülmek, güldürebilmek en ağır yürekleri bile.
Kedileri sevmiyorsun, köpeklere deli oluyorsun, karıncaları görmüyorsun... Ne fark eder, bir tek yeşile sevdalansan, ha bütün yeşilleri sevmişsin, ha birini...
“Yolu olmayan evler gibisin,
Yol olup, gelmek istersin belki de...”
Bu gece için kimseye sözüm yok, seni ağırlamak için can atıyorum, yorgunluğuna deli oldum bile, yüzündeki eskimişlik bana umut veriyor. Gitmeni istemiyorum. Köşe başlarını tutan umutlarımı, sokak lambalarını kırıp kaçan hınzır çocuklar bekleye dursun, en ufak bir seste yardım istemek için çığlık çığlığa sana gelebilirim. Sen yoksan, kimsem yok zaten.
Sarhoş olmak için iki tek atsam, seninle geçen on dakika kadar etkili olmaz. Düşlerime sarılıp uykuya dalmak ve hep seni beklemek o sokağın başında, sen çıkıp geldiğinde, yüzündeki mahzun ifadeye aldırmadan, koşup sarılmak ruhuna… Bedenine esir olmuş ruhun için ödenecek ne kadar bedel varsa, “buyurun işte karşılığı” demek. Hem de hiç düşünmeden.
Uzun zamandır arıyorum seni, gecikmek için daha çok erken!
TALAN AYŞE KANCA
YORUMLAR
Kuş konmayan dallar gibisin bu akşam ,Dal olmaktan utanmış gibisin , Yolu olmayan evler gibisin , Yol olup gelmek istersin belki de... Öyle güzel dizeler ,satırlar okudum ki ,yayımlanma tarihine baktığımda epey olmuş ,kendi güzelliğinizi aynada ,bir kez daha görün istedim... sSEVGİYLE KALIN
“Yolu olmayan evler gibisin,
Yol olup, gelmek istersin belki de...”
Bu gece için kimseye sözüm yok, seni ağırlamak için can atıyorum, yorgunluğuna deli oldum bile, yüzündeki eskimişlik bana umut veriyor. Gitmeni istemiyorum. Köşe başlarını tutan umutlarımı, sokak lambalarını kırıp kaçan hınzır çocuklar bekleye dursun, en ufak bir seste yardım istemek için çığlık çığlığa sana gelebilirim. Sen yoksan, kimsem yok zaten.
....
ne kadar akıcı, ne kadar içten, ne kadar dokunaklı bir yazı bu böyle... çok sevdim inanın... yüreğinize sağlık...
“Kuş konmayan dallar gibisin bu akşam,
Dal olmaktan utanmış gibisin...”
“Yolu olmayan evler gibisin,
Yol olup, gelmek istersin belki de...”
ŞİİR"DEN KUŞLAR KONMUŞ YAZINIZIN DALLARINA. Ne de güzel olmuş...
yüreğime oturdu bu sevgi taşması...ama keşke dedim biraz daha devam etseydide tadı damağımda kalmasaydı...
yürekten selamlarımla...dostça...emre onbey
Kuşalr dllara yaraşır,
kutlarım
BU GÜZEL YAZI HARİKA BİR ŞEKİLDE FİNALLE BTMİŞ...
Uzun zamandır arıyorum seni, gecikmek için daha çok erken!
KUTLARIM..
SEVGİYLE..
