EYVAH BULDOZERİN KEPÇESİ ..SALİHA HANIM...

• 1 Nisan 2011 Cuma 11:59:14

KAYIP SAYFALAR:
Müthiş bir ses kulakları tırmalıyordu,bir buldozer ileri geri hareketleriyle okyanusunda sanki katil köpek balığı gibi iri dişleriyle anılarıyla dolu eve sağlı sollu darbeler vurup yutmaya hazırlanıyordu.

Mahalle ayakta, o sesin ürkünçlüğünden olsa gerek ,market,ve diğer dükkan yakınındaki tüm esnaflar işi gücü bırakmış, seyrederken bir köşede kısa saçlı minyon tipli, üzerinde kısa, yakası kürklü bir kahverengi mont,uzun çizmeleriyle şık görünümlü tatlı bir kadın çömelmiş ağlıyordu,

Seyredenlerin başı, kadınla birde buldozer arasında git gelleri yaparken, kısa saçlı kadına bir çalışan
-Geri kalan eşyalar vardı hanımefendi şu köşeye yığdık.Diye seslendi,

-Aman Tanrım!!! dedi kadın pembe kaplı bir günlüğü, tavanarasında sandukanın içindeydi,sıkışmıştı anahtarı yoktu üzerinde,kucakladığı gibi yere fırlattı,kırılan sandukadan eskilerden sayfa sayfa günlük misali yazdığı kağıtlar etrafa saçıldı ,herkes bakışlarıyla alt dudaklarını uzatarak birbirine gözleriyle sanki bir dolu sorular soruyordu,

Adı Saliha’ydı kadının, 64 yaşlarındaydı şimdilerde,birdolu şiirleri vardı sandukada
sıcacık sarılırken,arada bazılarını okuyordu,Aman Tanrım !!!diye ağlarken,
Çalışanlara
-Durunnnnnn !!!!diye seslendi kimse işitmedi bile, buldozer seslerinde o bağırırken çoktannn ev yan köşesinden acı bir darbeyle yavaşça devriliyordu...

Bazıları birşeyler soracakken yutkundu , onu tanıyan bir adam yaklaştı yanına Saliha hanım, diye seslendi ne güzeldi ev konak gibiydi birdolu kardeş, cıvıl cıvıl sesleriniz gelirdi,hep imrenmiştim sokağınızdan geçerken,

Niye ? niye?dedi beton yığınlarına dönüştüreceksinizki? Ahh dedi ne bahçesi vardı helede o şimşirler hanımeli sakız çiçeği yaseminleri uzardı taş duvarlarından birde sizlerle abideleşmişti o ev dedi...
- Susun susun Allahaşkına dedi Saliha şu anda içerimde bir volkan ateşi yürürken heryerim dağlanıyor,çok direndim ama kardeşlerim işte...
dedikten sonra sustu...

-Artık konuşmanında bir faydası yokki dedi,eminim babamın ruhuda çok rahatsızdır bilseniz bu ev onun herşeyiydi,herşeyiydi dediğinde Emin bey
-Anlyorum sizi dedi,işte zaman acımasız şartlar işte, tek siz olsaydınız,kalacaktı belkide yerinde, ama kardeşleriniz var, belki onlarda kendilerine göre haklıdır dediğinde Saliha başını salladı

-Evet haklısınız, yapılacak birşey yok artık, bu saatten sonra boşuna konuşmayayım...




Saliha son kez evine bakarak;


HAYAT İŞTE
saliha hanım
yine kayıp sayfalarım