Sıradan bir gün

• 13 Kasım 2007 Salı 19:14:37

Bu sabah erkenden uyanmıştı yene.Oysa geceden kalmaydı, uykusuz geçen bir gece.Yastıkla süren savaşı bitmemişti tüm gece.Sağa sola dönmekden çarşafı eskitti, uyku uğramadı yene gözlerime dedi.

Elini, yüzünü yıkadı.Aynada baktığı bu gözlerin ona ait olmadığını düşündü.Kimin di bu gözler deyip uzun uzun baktı aynaya. Bir gecede mi oldu bu gözlerimde ki değişim dedi ve uzaklaştırdı aynadan gözlerini.

Ev herzaman ki sessizliğindeydi.Bunun normal olduğunu bilsede tedirgindi.Mutfaga geçip önce kahvaltı hazırladı.Tek başına isteksizce bitirdi kahvaltısını ve bir tabak , bir fincan ve bir çataldan oluşan bulaşıkları makinaya yerleştirdi. Şöyle bir gözattı mutfaga ve salona geçti. Akşamdan kalan kültablaları nede kötü kokuyordu. Camları açtı karşı komşuyla selemlaştı.Yapıcak birşey bulamadı yene.Dostlarını özledi. Uzak şehirde okuyorlardı çoğu.Elektronik postayla mesajlar yolladı.Düşündü sonra, uzun uzun mektuplar yazmayı özlemişti.Sabırsızlıkla beklediği mektuplar ve kendinin yazdığı mektuplar.Herşey güzeldi bir zamanlar dedi. Artık herşey çok kolaylaşmıştı ona göre ama duygular yoktu.Kuruttuğu bir çiçeği gönderemiyordu bu elektronik postalarla.

Kendini sokağın kalabalığına bırakmak istedi . Yanlızlık onu kovalar gibiydi.Çok çabuk hazırlandı.Küçüklüğünde annesinin öğrettiği gibi kapıyı iki defa kilitledi.Bir, iki.İşde tamam, hemen oracıkda yene annesinin küçüklüğünde evin anahtarını kaybetmemesi için boynuna uzun bir iple taktığını anahtarı anımsadı. Koşar adım geçti bahçeyi.Ve durağa kadar nefes nefese yürüdü.Uzun zamandır dışarı çıkmadığından insanlar üzerine geliyormuş gibi hissetti. İlk otobüse bindi , ne numarasına baktı ne de nereye gittiğine. Cam kenarına oturup dışarıyı izledi bir süre. içinden geçirdiği şuydu, bu şehir ne kadar çok kalabalıklaşmış.Arkasında bulunan bebeğin ağlama sesiyle kendine geldi.Nereye gidiyordu, nerdeydi.Kulaklarını tıkamak istedi. O kadar tahammülsüzleşmişti ki neden ağlar bu bebekler dedi.Oysa kendinin de durup dururken ağladığı anlar olur du.Hemen orda inmek istedi otobüsden.
İlk durakda düğmeye bastı ve indi.Bir taksiye atlayıp evine döndü.

Yene onu karşılayan kimse yoktu. Akşam olmak üzereydi ve birgünü daha bitirmenin üzüntüsünü yaşadı.İşte dedi , sıradan birgün daha bitti.