Mutluluğu kendi içinde arayanlardanım artık . Kısır döngülerden usandım. Mutlu olmak için başka birine ihtiyaç duymuyorum. Kendimi keşfetmeye calışıyorum. Kendi derinliğimde kaybolmak, korkularımı yenmek ve kaybettiğim yada değerini bilemediğim güzel günlerimi tekrar içimde yaşatmak beni mutlu ediyor. Içsel dünyamda kendimi cok değerli hissediyorum.
Kimse ulaşamiyor orda bana, kimse incitemiyor, kimse yalan söylemiyor. En çocuk halimle, kayıp zaman ninnilerini dinleyerek uyumak mutlu ediyor beni.

Aşka inanmayanlardanım artık. Nafile ritüellerden usandım. Bir ucu arşı alaya uzanacak kadar sonsuz, diger ucu çatlamıs bir dudağa değen su damlası kadar tarifsiz olan aşkı insanın küçücük kalbine sığdırmaya calışması bana birsey ifade etmiyor. Parcası oldugum mutlak düzene ve beni icine alan sonsuzluğa aşığım. Kendi sonsuzluğumda kendi sonumu görecek olmam ve özüm olan toprağa karışacak olmam beni kendime aşık ediyor.