Beyefendi
biraz daha yakına, biraz daha yanıma, kanıma, canıma beyfendı söyle bıraz daha sola... biraz daha sessizlige azıcık umuda ve bır damla sana gelıyorum... ellerimde umut dolu kalbim ile... bıraz daha sana bıraz daha kışa dönüyorum... ben bu evrende sonbahar sen ise kış ben sana gelıyorum kosar adım ardı sıra 30 koca gün sayıyorum sana dogru ama sen baska baharlara... bir yuzun biraz daha dönük bana iştee tam orada.elinde bir hancer ile kalbımın odalarında..sakın sanmakı ben cok zengınım odalarım yok benım öyle zumrude calan. ne yatım var nede bahcesı monolyalarla donatlı bır evım bıraz daha solda bıraz daha solda ’beyfendı’ işte orada bir kalbım var sana adadıgım... sayet bır gun ölürsem sapına kadar yasadım diyemem ben.. birini sevdim o gitti ben gittim o geldi ben yoktum... diyebılecegım bu... sana, evet sana askımı anlatmayıda denedım bır cok kez her seferınde öyle bır öldürdünki beni.. ölüler konusamaz beyfendı...
öyle bir gömüldüm ki karanlıga ölüler sevemez beyfendi... biraz daha canıma azıcık daha yanıma hiç degilse bir kac sanıye hayalıme.. hiç olmadı ıcdıgım kahveme dusur aksini... bir kac adım daha sana geliyim biraz bir umut daha seveyım azıcık canım yansım KANA boyansın gözlerım... hırsına duseyım cılgına döneyım sonunu dusunmeden ya sana geleyım ya sana... ama olmuyor dönemıyorum ben sona en ıyısı ben döneyım sonuma yanı basıma mezar tasıma...
ölüler sevemez efendım..
ölüler konusamaz beyfendım..
ölüler ne gider ne kalır.
ölüler öldü yerde kalır..
sen bunu unuttun beyfendı... bir gün olurda yanılırsan ’keske’ öldürdügün yerdegim...her zaman beklerim son hancerı saplamayı unuttun özur dıleme rıca ederım...
ve bana yaptıgın her sey ıcın tesekkur ederım ben senı severek ölmeyı zaten hakkettım...