Hayatımın en zor anlarıydı anne!

Sen beni dışlamıştın ya
tek isteğim yanımda olmanızdı
çok bişey istemedim ki sizden
bir ah çektim siz beni bırakıp gittiğinizde ,
telefonlarımı kapatıp eşime benim canımı al dedim .
Kapının önünde hüngür hùngür ağladım.

Bilemezdim ki anne!

Açtım telefonumu telefonun ucunda sen ,
kızım baban dedin ,
telefon elimden düşecek gıbi oldu ,
sağa sola savruldum .
Yardım istedim sokaklar da bir araç dilendim .

Baba geliyorum!

Kan beynim de
tüm hücrelerım telaş için de
geldim babam
dualar ettim size gelene kadar
baba ölme !
Kaza geçirdiğin yerden geçtim yoldan giderken ,
sağ çıkmanı diledim .
Kendime ah ettim .
Geldim telaşla acil kapısına geldim yoktun
hastane yi talan ettim
yoktun
baba ölme!
Bir adam vardı sedye de yaralıydı
tüm doktorlar başın da
korkuyla kim diye baktım .
Nefes alamıyordun
o an nefesın olmak istedim .
Ağlayamadım kanım dondu
sanki
baba ne olur ölme!
Son sözün kızım geldin mi oldu !
Dokunamadım sana ellerimden uçup gidiyorsun ,
korkuyorum anne ya babam da giderse
Üzgünüm baba
sana hayat olacak bir et parçası olamadım .

Beni affet baba !