- 1112 Okunma
- 1 Yorum
- 0 Beğeni
GERİ DÖNMEK İÇİN GEÇ KALMA
İnsan ömrü ortalama elli ile altmış yıl yaklaşık olarak. Çok uzunmuş gibi gelen fakat su gibi akıp geçen bu yıllarda öyle olmaz şeyler için birbirimizi kırıyor ve can acıtıyoruz ki, bazen telafi etmeye zaman bile kalmadan yitirip gidiyoruz kırdıklarımızı.
Yetişemiyoruz, belki yetişmek de istemiyoruz, kırıp döktüklerimizin peşine.
Kırgınlıklar, küslükler, nefretler ve can acıtan anılar bırakıyoruz arkamızda.
Neden?
Değer buluyor musunuz bu yapılanları, anlamlı mı bu kırıp döktüklerimiz?
Hiç soruyor muyuz kendimize acaba hangisi doğru diye? Bu boş vermişliğimiz, bu hayattan bezginliğimiz sebepsiz olabilir mi?
Yaptıklarımızın kazası yani telafisi olabilir mi?
Ya hayatımızın?...
Bilge der ki!
Yüz’de ısrar etme, “doksan da olur”.
İnsan dediğin, “noksan da olur”.
Bir ben varım deme, “yoksan da olur”.
Hatasız dost arayan, “dosttan da olur”. Rumi
YORUMLAR
Yüz’de ısrar etme, “doksan da olur”.
İnsan dediğin, “noksan da olur”.
Bir ben varım deme, “yoksan da olur”.
Hatasız dost arayan, “dosttan da olur”. Rumi
Kısa ama insana kendini, insanlığı sorgulatan bir yazıydı. Zevkle okudum.
Hatta biraz daha uzun olsaydı diye de düşündüm.
Kaleminize sağlık. Sevgilerimle