- 904 Okunma
- 4 Yorum
- 0 Beğeni
////SEN////
Ben ise hala yaşıyorum seni.Suya vurulmuş hasret pınarlarımdan geriye düşürdüğüm saçlarımın arasındaki, uçuk pembe ipek kurdelamın ucunda.
Nefesimin kısık sesine rağmen,ince sızılarımın vurduğu tebessümlerini kucaklayıp geliyorum gölgenin yapayalnız kalmış grileşmiş bir yarısına.
Gözlerinin buharı ısıtmasada yüreğimi ,sarmasada kolların ebediyyete kadar benliğimi ,kokun esir etmişken bir daha bir daha beni .seyrelmişte olsa soluğun iniltisi ,sura üfler gibi acıtsada sonum olan solmuş güllerin sert dikenleri bağrımı ,hiç eksilmedi ne sana bakışlarımın yeşil kokan yosunu ne martıların denize değerken ki titrek ve aldırmayışsız halleri.
İçimdeki senin yangınlığı hiç bir rüzgar alamazken ,hiç bir soğukluk içinde uyuyan buz tutmuş saçaklardaki alımlığıyla elimde olduğunca eriyen olmayınca bağrımın ocağında yanan haliyle göz göre göre erimişliğim.
Hiç bitmedi coşkun sellerim .Ne şimde ne şimdiden sonra ki şimdiler olmadı.
Çağladıkça çağladı ırmaklar.Gök açtı sağnak demlerini .Rüzgar Hamd ettikçe Yaradana .İşte bende öyleyim olabildiğimce.
Esti pembe rüzgarlara vurdukça saçlarım,Bir beyaz gökkuşağı durdu önümde ,açtım geçtim kapısından.
Işığımın perde arkası sancılarına saklandım.Bir rüyaydı, bir düştü anladığım.Belki bendim yanılan belki bendeydi yanılttığım.
Sana usulca gelişlerimin tek bir anlamı vardı.Sen bilmedin hiç .Bilmemen gerekirdi.
Sokuluşlarımın gizinde bir serçe uysallığındaydı aslında .Tek bir şey vardı vuslatım olan.Kokun!
Masum bir kuş üşümüşlüğündeyim dedim ya. Kolu kanadı kırık, gagası bantlanmış ,dili kesik lal bir kuşum şimdi eşiğinde.
Gel ruhumun ıssızlığına dokun dokunabildiğince.Mumlarımın alev kızılı çölüne bir dilber/i ay vukuu bulsun aydınlığınla.
Tenhası zahmetli köşelerimi dön.Bir kanun çalsın gönlün perdesinde.El aman diyen dilim çözülsün cemalini her gördüğümde.
Araf gibi kaldım .Sen/de Ben
Tekten zindan köşelerinde
Sen gel yinede
Aldırma söylemlerime
Sıcak bak yine gözlerime
Al aklımı benden
Savur olabildiğince
Sev gel
Bitsin bu ızdırap
Ne kemana aldır
Ne fasıl yapan kanuna
Sen sadece gel üşümüş sol yanımın titrekliğine
Ses ver söylemlerime
Damla damla erit beni
Mıh gibi çakıl iliklerime
Dağıt beden dediklerini
Sev gönlünce beni
Ve sen daimi sev ne beni ne bedenimi sadece ruhumla iliklerim arasında ki seni
YORUMLAR
Giden sevgilinin ardından, öylesine içten bir "GEL" ki!
"Ben ise hâlâ yaşıyorum seni" Ne zordur, yanında yokken sanki yanındaymış gibi yaşamak.
O'nu hayallerinde, düşlerinde yaşatmak. Ve dua etmek, dönsün diye...
Çok güzel imgelerle süslenmiş.
Kaleminize sağlık. Sevgilerimle
Ülviye Yaldızlıı
Ülviye Yaldızlıı
Hnai derim ki, ıhlamur çok yakışıklı ve güzel ağaçtır, ama, biz onu daha çok kokusundan dolayı severiz...
Güzeldi efendim.Yürekten kutladım.Selam,saygı...