KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 2118 Okunma
- 20 Yorum
- 0 Beğeni
Sevgi Evrenseldir
Kat görevlisi olarak çalıştığım otelde, koridorda gezinen sarışın uzun boylu bir bayan yanıma yaklaşıp, el kol hareketleriyle bana bir şeyler anlatmaya çalışıyordu. İşimi bırakıp kendisini dinledim ama hiç bir şey anlamadım.
Çok çaresiz gibiydi; yüzü solgun, sanki uykusuz kalmış gibi gözlerinin altı mosmordu. Durmadan bana işaretlerle bir şeyler anlatmaya çalışıyordu. Çaresizce bayana baktım. Yardım edememenin ezikliğiyle yıkıldım birden. Sonra aklıma gelen fikirle resepsiyona koştum. Böyle durumlar için sakladığımız bir sözlüğümüz vardı, sözlüğü alıp gerisin geri koşarak merdivenleri çıkıp bayanın yanına geldim. Nefes nefese sözlüğü eline verdim. Sarışın bayan sayfaları karıştırıp bir sözcük bularak eliyle sözcüğü bana gösterdi.
Gösterdiği yere dikkatle baktım; “erkek” yazıyordu. Neydi bu erkek; tek başına bir şey ifade etmiyordu benim için. Baktı ki bir şey anlamadım, sözlüğü tekrar karıştırmaya başladı. Bu defa, “hasta” sözcüğünü bulup bana gösterdi. Sözcükleri birleştirdim, şimdi anlamıştım ne demek istediğini. Elinden tuttum; buna çok sevinerek beni odasına götürdü.
Yatağı gösterdi. Genç bir erkek yatakta yatıyordu. Yüzü sapsarı olmuş, aşırı zayıflamıştı. Yanına yaklaşıp elimi alnına koydum, birazda ateşi vardı. Yataktan kalkacak gibi değildi. Sözlüğü tekrar elime alıp bayana döndüm, ne istediğini el kol hareketleriyle sormaya çalıştım. Doktor, ilaç, eczane gibi kelimeleri bulup bana gösterdi.
Artık ne demek istediğini anlamıştım, elinden tuttum, merdivenlerden birlikte indik. Sonra, en yakın eczanenin yanına kadar onu götürdüm. O, eczaneden ilaçlarını alırken, ben bakkala gittim. Çünkü Ramazan dolayısıyla otelde mutfak kapalıydı. Aşağı yukarı tüm personel oruçluyduk. Oruç olmayanlarımızda kendi başlarının çaresine bakıyorlardı.
Tam hatırlamasam da Ramazan ayının ortaları falandı galiba. Mutfağımızda çayla şekerden başka bir şey yoktu. Bakkaldan bir ekmek, biraz da zeytin peynir alıp hızlı adımlarla otele geri döndüm. Küçük bir demliğe çay demleyip, tepsiye kahvaltı hazırladım. Odalarına götürüp kapılarını çaldım. Kapıyı açan genç kız beni görünce çok şaşırdı.
Önce almak istemedi ama sonra ben ısrar edince aldı. Ertesi gün daha tedbirliydim, evden gelirken bir şeyler getirip kimseye görünmeden yine odalarına bıraktım. Genç adam, düne nazaran biraz daha iyi gibiydi. Onun iyiye gitmesine çok sevindim. Selamlaşıp işime başlamak için odalarından ayrıldım. Akşama doğru terasta çamaşır asarken ayak sesleri duydum, dönüp baktığımda, çantalarını sırtına almış benim iki sevimli dostum bana doğru gülerek geliyorlardı.
Dünkü hasta gençle kız arkadaşıydı gelen. Yanıma gelince, kız bana bir poşet uzattı. Poşetin içinde biraz zeytin biraz peynir vardı. Israrla bana vermeye çalışıyordu, almasam mutlu olmayacaklardı, verdiklerini aldım. Kız çantasını yere koyup bana sıkıca sarıldı. Kızdan cesaret alan erkekte aynı sevecenlikle kollarını açıp bana sıkıca sarıldı.
O an onlara karşı içimde tarifi imkânsız bir sevgi oluştu. Burada gördüm ki; sevgi evrenseldir. Dilini bilmesem de, dinini yaşamasam da sevgi evrenseldir. Çantasını açan kız, içinden küçük bir paket çıkarıp avuçlarıma bıraktı. Israrla almamı istiyordu.
Aldım ve ben de onlara sıkıca sarıldım. Sanki çok sevdiğim dostlarım gidiyordu. Beni çok mutlu etmişlerdi. Onlar için dualar ettim. Gittiler. Verdikleri paketi açınca, içinden kilise resmi olan küçük bir tabak çıktı. Bu onlar için değerliydi. Onların dinini temsil ediyordu.
Ben Hıristiyan olmasam da dinlerine saygı duydum. Kutsallarını bana hediye olarak vermişlerdi. O tabağı yıllarca sakladım. Ta ki, ev taşırken kırılana kadar... Tabak kırılınca çok üzüldüm. Sanki bir dostu kaybetmiş gibi olmuştum. Ama kaybetmediğimi biliyordum.
Dünyanın neresine giderlerse gitsinler, benim onları hatırladığım gibi, onlar da beni hatırlıyordur; eminim bundan…
Çünkü SEVGİ EVRENSELDİR.
Sevgiyi Anlatan Sözcük Bulunmaz
Sayfalar dolusu yazan kalemler,
Sevgiyi anlatan sözcük bulunmaz.
Yürekteki özü muhabbet demler,
Sevgiyi anlatan sözcük bulunmaz.
Dağ gibi yücelir ulaşmak zordur,
Alev topu gibi yakıcı kordur,
İçinde özlemler gözyaşı vardır,
Sevgiyi anlatan sözcük bulunmaz.
Titretir sarsarak nefesi tıkar,
Kalp evinde başlar kabirde çıkar,
Akarsu misali çağlayıp akar,
Sevgiyi anlatan sözcük bulunmaz.
Dengini bulunca tanımaz engel,
Dostluğa köprüdür uzanan her el,
Ayrılık elinden dökülür tel, tel,
Sevgiyi anlatan sözcük bulunmaz.
Hasret pınarından akmaz yorulur,
Hüzün yaylasında sanma sorulur,
Sanırsın ki her gönüle kurulur,
Sevgiyi anlatan sözcük bulunmaz.
Merdanı coşturan anlatan odur,
Yeşerten can veren söyleten budur,
Olmayan canlıyı kökten kurutur,
Sevgiyi anlatan sözcük bulunmaz.
Şiir: OZANMERDAN/ALİ BİLECEN
Öykü: EMİNE45/ Emine UYSAL
23.03.2011
YORUMLAR
Keyifle okudum güzel hikayenizi teşekkürler
Emine UYSAL (EMİNE45)
saygımla.
Belki biraz iddialı olacak lakin hiç de öyle dediğiniz gibi “sevgi evrensel” değil bence. Bahsettiğiniz hadisede yaşananlar bizim toplumumuza özgü o da bozulmaya yüz tutmuş yerel bir meziyetin fiiliyata dökülmüş hali olsa gerek. Eğer dünyanın başka ülkesinde bu ve buna benzer hadiseler yaşanmışsa onlar da istisnadır sanırım.
Bozulmaya yüz tutmuş diyorum, zira geçen gün Antalya da bir garsonun bir turiste yaptığı rezaleti görünce gönül rahatlığı ile bozulmaya yüz tutmuş diyebiliyorum. :-(
Seksenli yılların başında, yağmurlu bir sonbahar günü İstanbul Kadıköy de bir olaya şahit olmuştum, sizinkine benzer;
Kalabalık bir turist kafilesi Mühürdardaki tarihi kiliseyi ziyarete gelmişler. Kiliseden çıkarken kafileden bir turistin sara nöbeti tuttu o ara. Saralı turist ıslak ve çamurlu yolda ağzından köpükler gelerek titremekte. Heyhat kafilede tık yok, bildiğin öküz tren muhabbeti, öylece bakıyorlar. Adam gitti gidecek hiç birinde bir tepki yok.
Birden nereden geldikleri belli olmayan yurdum insanları kiminin elinde soğan cücüğü, kimisinin elinde kolonya şişesi, pamuk, tentürdiyot, sargı bezi, adamın çamurlu üstüne aldırmadan kucaklayıp ilk müdahaleyi yaptılar. Mübarekler, inanın Hızır acil servis halt etmiş.
Bir duygulandım, bir gururlandım insanımızla anlatamam, tıpkı öykünüzün kahramanı gibi.
Tebrikler, saygılar, selamlar
Not: Asıl evrensel olan başka bir şey varda onu buraya yazmayayım :- )
Tekrar selamlar
Emine UYSAL (EMİNE45)
Yüreği sevgi dolu başka bir millet var mıdır bilemem ama bezim milletimiz sevgi doludur. Tabiiki bir çuval patetesten birkaç çürük çıkabilir. Bunlar istisnadır. Güzel yorumun için çok teşekkür ederim.
selam ve saygımla.
Böyledir sevgi karşılık beklemeden dil,din, ırk ayırmadan yüreğine almaktır, daha önemlisi anlamaktır aynı dil konuşulmasada.
Sevgili Emine öyle güzel anlatmıssınki yazında bunu eline, yüreğine sağlık.Tabi Ozanmerdan'nında yüreğine sağlık senin bu yazıyı yazmanı sağlayan harika şiiri için.Bu hikayeler çabuk bitiyor Eminem nezaman bize baş ucunda duracak kitaplar yazacaksın.
Sevgimle...
Emine UYSAL (EMİNE45)
Sevgimle...
Keinlikle öyledir. Sevgi evrenseldir. En ucuz olan da aslında sevgidir. Bir gülümseme yeter, bir dokunuş yeter. Yine güeldi sevgili Emine Hanım. Sevgilerimle
Emine UYSAL (EMİNE45)
sevgimle.
Emine UYSAL (EMİNE45)
Sadece personeline veriyordu ama Ramazan da mutfağı kapatıyordu. Zaten eskiden birçok lokanta Ramazanda kapanmıyor muydu.
Saygımla.
Cok güzel anlatmissin sevgili Emine.
Yüregine saglik
Sevgilerimle
Emine UYSAL (EMİNE45)
Sevgimle...
Değerli can arkadaşıma selam olsun
Edebiyat defteri bana o denli güzel dostlarla bağ kurmama vesile oldu.O kadar mutluyum ki sizin gibi kendini yaşama adamış hayata pozitif bakan yaşanan gerçekleri bu denli akıcı üslupla satırlara dökerek okuyucu kitleye ulaştıran dostlar tanıdım.Şiirimle bütünleşen yaşadığın öyküleştirdiğin yazını okudum duygulandım teşekür ederim.Başarılarının devamını diliyorum.Saygılarımla
Emine UYSAL (EMİNE45)
Hiçbir art niyet gözetmeden. Şimdiye kadar öyleydim, şimdiden sonrada öyle olacağım. Bu huyum bana hiçbir şey kaybettirmediği gibi, çok şey kazandırdı.
Güzel şiirini sayfamda paylaşmama izin verdiğin için çok teşekkür ederim.
selam ve saygımla.
romancı bacı......yine güzellikler içindesin...yüreğinin yüceliğini....çok iyi biliyorum...merdan kardeşimde sende döktürmüşsünüz.....evet sevginin dili dini vatanı olmaz evrenseldir....saygılar
Emine UYSAL (EMİNE45)
selam ve saygımla.
Kabul ettim..Sevgi evrenseldir.
Çünkü insan evrenseldir...
Küçük bir kalbe sığan ...
Fakat sevginin dili de dini de vardır...
Ve sevgiyi çoğaltan etkenlerin başında din ve dil gelir ...Bence !
Sevgi Salman hanıma bu noktada katılmıyorum...
Bizzat yaşadım ki sevgi derken bahsettiğimiz derin ve karşılıksız tabi olma hali sadece Allah rızası için olmakta...
Sevgi derken ne kasdettiğimizi de belirtmeliyiz biraz...
Eğer insanın yaradılışında iyilik olmasaydı ..
Merhamet olmasaydı...
Sevgi yeşerir mi beton zeminde?..
Ve sevgi biter mi ömür bitince...
Sevgili ölünce...sevgili yaşlanınca...hastalanınca..
Bu biten duyguya sevgi denir mi?
Ben sevgiyi tasnif ederim daima..
Mecburi sevgi...
İhtiyari sevgi...
İhtiyaci sevgi...
Riya sevgi..
Var da var...
Hakiki sevenleri bulmanız temennisiyle..
Ölmeyen sevgiliye ulaşma duasıyla..
Saygı ve dua...ile
Emine UYSAL (EMİNE45)
Selam ve saygımla.
Yazılan öyküler yazarın iç dünyasını yansıtır çok kere...
Emine Hanım sende iyiliği seven hassas bir ruha sahibsin...
Selamlarımla...
Emine UYSAL (EMİNE45)
saygımla.
İçinde kendinden farklı insanlara ve hatta diğer canlılara karşı sevgi beslemeyen ve onlara saygı duymayan bir insan nasıl olurda Yaradan'ı anlayabilir? Sevgi evrenseldir ve hatta evrenselliğin kapısı yakın çevremizdekilere duyduğumuz sevginin dışında ne kadar çok uzağa giderse o kadar evrenselleşir. Hosgörü ise sarıp güçlendirir.
Güzel bir öykü ve sayın Ozan Merdan'dan çok güzel bir şiir.
Tebrik ederim yüreği sevgi ile dolu bu iki güzel insanı.
Emine UYSAL (EMİNE45)
sevgimle.
Emine UYSAL (EMİNE45)
sevgimle.
İnsanı insan olduğu için sevmek, darda olana yardım!
Yazınızı hislenerek okudum, Emine'ciğim.Ali beyin şiiiyle yazınız bir bütün oluşturmuş.İkinizi de yürekten kutluyorum, sevgiler.
Emine UYSAL (EMİNE45)
sevgimle.
Emine UYSAL (EMİNE45)
sevgimle.
Ah Emine Hanım, işte tastamam anlatmaya uğraştığımız şey bu.
"Ben Hıristiyan olmasam da dinlerine saygı duydum. Kutsallarını bana hediye olarak vermişlerdi. O tabağı yıllarca sakladım."
Fani alemde kişilerin birbirlerinin mukaddesatlarına bu denli saldırgan tutumlarına ne gerek var. İnanır inanmaz, o buna öbürü şuna inanır kime ne. Yeter ki kimse kimsenin özgürlük sınırlarını ihlal etmesin. Anadolu'muzun güzel gönüllü kadını, tebrik ediyorum. Selamla...
Emine UYSAL (EMİNE45)
sevgimle...
böyle şiirlerden öykülerden çıkararak bizlere aktarman ne güzel
Ali kardeşimin maşallahı var
son günlerin en büyük kazancı onun gibi yürek insanını tanımış olmam
yüreği avuçlarında mert
dürüst bir gönül adamı
katkılarından dolayı sanada teşekkürler dostum
Emine UYSAL (EMİNE45)
Burada yüreği kocaman çok insan var çok! Hepinizi çok seviyorum.
Şiirden öykü çıkarmaya gelince; e arkadaşım bu benim işim sen bilmiyor musun:)))
selam ve saygımla.
İnsanı insanlığından ve yaradanından ötürü sevmek...Ne güzel, ne güzel insan sevmek...
Güzel, sevgi dolu, yumuşak bir çalışma olmuş Emine Abla...Hem yüreğini hem kalemini kutluyorum.
Sevgiler...
Emine UYSAL (EMİNE45)
sevgimle.
Emine UYSAL (EMİNE45)
sevgimle.
Değerli arkadaşım Ali Bilecen'in, sevgiyi anlatan dizelerinden öykü yazmak ancak senin gibi usta kaleme yakışır canım.
Evet sevgi evrenseldir, dili ve dini yoktur. Keşke herkes birbirini gerçekten sevse. Ne savaşlar kalır, ne de adaletin ince terazisine.
Öyle güzel anlatmışsın ki. Yüreğine sağlık. Sevgimlesin
Emine UYSAL (EMİNE45)
sevgimle.
gecenin bu saatinde
neden beni ağlattın şimdi
bu güzel anıyı bizlerle paylaştığın için çok teşekkür
ve tebrikler
sevgiler
Emine UYSAL (EMİNE45)
sevgimle can.
