Evimizin bahçesin de elma, kiraz ağaçları olsun,
kapının önünde zeringadek çiçekleri
bir de beşik olsun sallansın çocuklar ben,
börek yaparken sen çapa yaparsın
bahçemize soğan ekersin,
komşularla kısır yapıp yeriz.
Akşam olunca sobanın üzerin de kestane pişirir,
patatez kôzler kumpir yaparız
Çocuklara sonra mayışırız .
Ben senin dizinde sobanın ateşini seyrederek uyurum.
Çocukların herbiri bir yerde yatarken
sen saçlarımı okşayıp uyutursun benide .
Sabah olunca ben kahvaltıyı bahçede hazırlar
hepinizi öper uyandırırım
mis gibi sucuklu yumurta kokusu sarar evimizi
ve hepiniz kahvaltıya gelırsiniz.

Bugün biraz yorgunum gülüm derim

sen hemen telaşlanırsın doktora gidelim dersin
ama ben seni üzmemek için yok bişey derim
ve sen sinir olursun bana,
hadi gülüm işe geç kalma akşam erken gel emi derim yumuşarsın
güzel ve tatlı bir dille
hani sende az değilsin
ne diym
İşte Bu Filmin sonunda
ne sen varsın nede çocuklar
ne bahçeli bir evimiz nede zeringadek çiçeklerimiz
bir deprem gibi yıkıldı dünyam ,
sen yoksun
çocuklarım yok
gitme diyemedim
arkandan haykırdım ama konuşamadım
ağladım ama gözyaşlarım akmadı
tutmak istedim ceketinden ellerimden kaydın
son kez koklamak istedim tenini ama yanmıştı
tüm bedenim sen ve ben ama neden ben ?







ayşe caniberk
gümüş kalpler