KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
HERŞEY GÜZEL OLACAK...16. BÖLÜM
Yarın okullar açılırken Dila ilk kez görevine başlayacak olmanın mutluluğunu yaşıyordu içinde".Minikleri yetiştirmek en büyük hedefim olmalı." .Daha bilemediği, öğreneği . araştıracağı çok konular vardı kabul etmeliydi doğrusu.
O akşam telefonla görüştüğü tüm arkadaşlarıyla aynı duygular ipaylaşıyorlardı.Mehmet öğretmeni de arayıp içtenlikle başarılar dilemişti.
Çocukluk günleri geliverdi aklına; kurşun kalemini bebek yapıp teneffüslerde oynardı.Hele bir gün... öğretmeni ders anlatırken o kafasında merakla kibrit çöpünün ucuna konulan madde ne , nasıl yanıyor? onu düşünmüş;.Parmağını kaldırıp dayanamayıp sormuştu.Öğretmeni tatlı tatlı gülerken anlayacağı biçimde bilgilendirmişti. Lisede ise edebiyat ve felsefe öğretmenlerine nisan bir yapalım derken onların şakasıyla karşılaşmışlardı .İki sınıf yer değiştirmişti ama onlarda aynısını düşünmüştü.Ne güzel günlerdi ...Hele tarih öğretmeni Zahide Cem . matematik öğretmeni. Osman Alispah.. coğrafya öğretmeni.Namiye Özpınar. ve diğerleri... onları unutmak mümkün değildi.
Kim bilir sevgili öğretmenleri nerelerdeydi ? içi burkulmuştu.
SEVGİLİ ÖĞRETMENLERİM
Çok emeğiniz var bizlerde
Nakış nakış işlediniz sevgiyle bilgiyle
Daima ışıktınız yolumuzu aydınlatan
Bir anne bir babaydınız hayata hazırlayan
Sizleri anlatmak
sizleri unutmak
Mümkün değil ki...
Sevgili öğretmenlerim...
Harflerle kaynaştık önce
Okumayı sevdirdiniz bizlere
Sayılarla başladık matematiğe
Tarihimizi Mustafa Kemal i...
Yurdumuzu anlattınız iyice
Fizik kimya derken ufkumuzu açtınız ileriye
Şu kısacık dizelerde
Sizleri anlatmak
Mümkün değil ki...
Sevgiler saygılar hepinize...
Kalemini kağıdını masanın üzerine koyup ısığı söndürürken;umutlarından bir tutam koparıp düşlerine bıraktı.
Sabah erkenden hazırlanmış; gözleri ışıl ışıldı. Sabırsız bir çocuk gibi kendini dışarıya atıvermişti.
Okula vardığında Metin ondan önce gelmiş sınıflardaki sobaları yakmıştı bile.
Çocukların kimi anne babasıyle ; kimisi de tek başına okulun bahçesindeydiler.Dila nın gözleri dolmuştu.
" Üşümeyin hadi hepiniz içeri girin lütfen. "
Tek tek isimlerini okuduktan sonra boy sırasına dizdiler. İki genç öğretmen birlikte İstiklal marşını söylerken ailelerden , çocuklardan bilenler de eşlik ettiler.Kısa bir konuşmanın ardından da sınıflara yerleştirildiler.
Metin biraz büyüklere ; Dila daha küçüklere eğitim verecekti. birçoğu "Anne..." diye ağlarken susturmakta hayli zorlanmaktaydı.
Ders zili çalmıştı...
Çok miniktiler ... Bazılarının başını okşayıp saçlarını düzeltirken; bazılarının da akan burnunu , gözlerindeki yaşları sildi sevgiyle.Yanakları kırmızı kırmızı öyle şirindiler ki .
Çoğunun üzerinde paltosu, önlüğü ; ayaklarında doğru dürüst ayakkabıları yoktu." Bu soğukta hasta olmaları içten bile değil " diye düşündü. Onlarla iletişim kurmaya çalışırken küçücük ellerini avucunun içine almaktaydı.
Defterleri, , kalemleri,kitapları dağıttıktan sonra ; önce harfleri tanıtmakla başladı. ..Atatürk ün sözü haykırıyordu kulaklarında.
« Öğretmenler; Yeni nesli, Cumhuriyetin fedakâr öğretmen ve eğitimcilerini, sizler yetiştireceksiniz ve yeni nesil, sizin eseriniz olacaktır… »
YORUMLAR
Evet güzel bölümdü yine.
Ilk günün heyecani baska hem ögretmen hem ögrenciler icin.
Yüregine saglik
Sonsuz sevgimle
off geç kaldım yinee:(
am okudum doyamadım..annem eğitim ve ögretim adına hakkı verilmiş bir yazı dizisi....kutladım canım annem..seni seviyorummmm
GÜLDESTE
Okulların açıldığı ilk gün heyecanı yıllar geçse de tazeliğini korur.Bir gün önceden duygular coşar,gözleri uyku tutmaz,sabahlar bir türlü olmak bilmez.Öğretmenimizin kendi çocukluğunu hatırlaması; daha dün sıralarda otururken,bundan sonra meraklı gözlere ben bakacağım, ben konuşacağım kürsüden der gibiydi.Öğrencilik yıllarında kibrit çöpünün ucundaki maddeyi ve nasıl yandığını öğrenmek istemesi tek başına bir ders niteliğindeydi zira ilgi ve merak öğrenmenin ilk şartıdır.Hatıralarda gezinirken üzerinde emeği olan öğretmenlerinin kulaklarını çınlatması da ahde vefayı bilen bir kalpten taşanlardır.Ne güzel, ne güzel....
Genç öğretmenimiz,hayallere dalmayı,empati yapmayı iyi biliyor.Şiir de öğretmene duyulan sevgi ve saygıyı haykırıyordu.Bir öğretmen olarak onur duydum...
Yazınızı okurken ben de okulla tanıştığım çocukluğuma gittim.Bir öğretmen olarak verdiğim ilk dersi hatırladım.Bir veli olarak iki defa çocuklarımın ellerinden tutup kendimi okulun avlusunda buldum...
Yazıyı okuyanların kendilerinden de çok şeyler bulacağı bir bölümdü bu sayı...Tebrik ediyor,gönül dolusu selam ve sevgilerimi sunuyorum...
GÜLDESTE
Dersini aldığımız öğretmenlerin sayısını bilemiyorum. Bazıları hafızamda çok yer etmiş, onlar hemen aklıma geliyor.
Ama ilkokul öğretmenim hiç unutulmazlarım içinde.
Yazdıklarını okudukça başka başka anılarım canlanıyor gözlerimin önünde.
Teşekkürler bu güzellik için
tebrik ediyorum, sevgilerimle
GÜLDESTE
Ne güzel anlatmışsın canım öğretmen-öğrenci ilişkisini. Hep aklımızdadır o ilk öğretmenimiz değil mi.
Bu güzel yazının yazarını kutlar sevgilerimi bırakırım.
GÜLDESTE
sevgili güldeste......bizleri yazıyorsun.....durma...harika gidiyor....tebrikler
GÜLDESTE
emekli bir eğitim emekçisi olarak yazınızı okudum duygulandım
26 yıl anı küpüyüz de işlemek anlatmak zorluğunu göze alamadım
düz yazıda kekemeyim
sağlıcakla kalın
GÜLDESTE
GÜLDESTE
Canım benim, öykünü okurken o kadar dalıp gidiyorum ki,
hep söylüyorum ve söylemeye devam edicem.
Hayalimdeki meslekti öğretmen olmak.
Şartlar elvermedi, olamadım.
Ama Dila'yı okurken, adeta yaşıyorum O'nunla,
bu da bana mutluluk veriyor.
Yüreğine sağlık minik kuşummmmmm. Haftasonu görüşmek üzereeee :)))) Sabırsızlanıyorum.
GÜLDESTE
yine soluksuz okudum. akıcı bir uslup okutmasını biliyor
emeğin yüreğin var olsun tüm öğretmenlerimize selam olsun
GÜLDESTE
GÜLDESTE
Öğretmen olmak ve binlerce çocuğa annelik babalık yapmak kadar kutsal bir şey varmı..
Her şey çok güzel dahada güzel olacak:)
Emeğine gönlüne sağlık gülüm..
GÜLDESTE
öğretmen bir anne babanın kızıyım
bir an geçmişe döndüm
okulun açılacağı ilk günlerin heyecanını yaşadım
çok güzeldi arkadaşım
devamını merakla beklemekteyim
sevgilerimle
GÜLDESTE
Çok emeğiniz var bizlerde
Nakış nakış işlediniz sevgiyle bilgiyle
Daima ışıktınız yolumuzu aydınlatan
Bir anne bir babaydınız hayata hazırlayan
Sizleri anlatmak
sizleri unutmak
Mümkün değil ki...
Bir öğretmen olarak yazınızdan ziyadesiyle etkilenip duygulandım.
Kaleminiz kelamınızdaimolsun arkadaşım.Selam sevgiler.
GÜLDESTE
eğiyim ordusunu ne kadar alkışlasak az kalır...sanıyorum....harikaydı annem....kalemine gönlüne saglı sevgimdesin....kutladım..
« Öğretmenler; Yeni nesli, Cumhuriyetin fedakâr öğretmen ve eğitimcilerini, sizler yetiştireceksiniz ve yeni nesil, sizin eseriniz olacaktır… »
yüreğine sağlık çok güzel okumak güzeldi ablacım yazını sevgiler
GÜLDESTE
Kitap ve defterlerin o doyulmaz kokusu...Hala o koku çeker beni...En keyifli anları kütüphane ve kitapçılarda, sayfalarda bulurum hep.
Öğretmenliğin ne denli kutsal bir meslek, ayni zamanda zor olduğu hepimize malum.
Bilhassa birinci sınıfları düzene koyup, onlara bir şeyler öğretmek...
Tebrikler arkadaşım, başarıyla devam ediyor öykü.Keyifle okuyoruz, selam ve sevgiler.
