Bu gün benim günüm" yattığı yerden gülüseyerek şöyle bir gerindi.Sobayı yakmaya üşeniyordu doğrusu. "Hadi ama ; bu kadar tembellik yeter "diyerek kalkıp giyindi. Pencereden dışarı baktığında ince ince kar yağıyordu.

Dilinde bir şarkı mırıldanmaya başladı.

" İncecikten bir kar yağar"

" Tozar elif elif diye" (Karacaoğlan)

Dila mutlu olmayı dedesinden öğrenmişti." Güzel düşünen güzel görür kızım " derdi. Aslında hayat herzaman toz pembe değildi. Onu renklendiren sevgiler,umutlar ve usulca serpiştirilmiş gözyaşlarıydı...

Dün akşam okumaya başladığı kitabının sayfalarını çevirirken Metin aradı.

" Günün aydın olsun ."

" Sizinde "

" Bayrağı aldım; Okulun kapısına asacağız değil mi ?"

" Bencede en uygun yer."

" Direği olsa dahada güzel olurdu ama..."

" İlerde onuda yaparız ."

" Kaymakam beyi göremedim; başka köye gitmiş."

" Yoğundur tabii."

" Evet .. öyleymiş."

"Ben muhtar baba ile okula gidip eksikleri gözden geçireyim."

" Bir ara uğrarım."

" Tamam görüşürüz o zaman."

" Görüşürüz."

Dila evin işlerini yapmaya koyuldu..

Muhtarlığın yakınında köyün küçücük bir kahvesi vardı.Erkekler fırsat buldukça oraya gider; çay,kahve içip bolca sohbet biraz kağıt,tavla oynarlar

Davud kapıdan içeri girince Mahmut hemen koşarak" hoş gelmişsin ağam" diye karşılayıp boş bir masa gösterdi.Onun yanına sandalye çekip oturanlar oldu.

" Eeee eyimisin bre Davud?"

Elini göğsüne götürüp

" Saaaolun ." dedi.

Hemen çaylar geldi.

Hepsi pür dikkat kesilmiş ona bakıyorlardı.

" Hele yaklaşın ."

" Ne oldiii ağam?"

Etrafına bakınıp sessizce

" Ule bu ogile gelen hocalar ..."

"Heeee ne olmiş?"

" Burinlerini her bir işe sokiiii."

" Dimeee."

" Ben gızlarımı yollamiiim ogile. yuzleri gozleri açıliiir sooona."

" Emme devlet ceza veriiimiş."

" Ne olmiş yaniiii?" Ben bubasıyım işte o gadden."

" Ben yazdiriveeedim.emme."

" Pööhhh..."

Herkes kararsız duygularla birbirlerine bakıyordu.Davud dan birazda çekiniyorlardı doğrusu.

Muhtar içeri girince hemen hepsi sustular.

" Selamün aleyküm."

" Ve aleyküm selam muhtar emmi."

"Hele Mahmut bir çay getirivee oliiim."

" Hee hemen geliii emmim."

İçerisi sigara dumanından göz gözü görmüyordu.

Muhtar çayını içerken

" Gapalı yirlerde ciğara içmek yoh artıkın yassah."

Davud ters ters bakıyordu.

" Nee oliiimiş içisek."

"Cezaaa kesilecek bilimisiniz."

"Her bi şeee cezaaa ne bu emmi?"

"Yetti gaaariiii."

" Töööbeee... töööbeee."

"Dogriii o yassah ... bu yassah."

Muhtar sinirlenmişti ama sakin olmaya çalışıyordu.

" Ciğaralarınızı dışarda içisiniz bundan kelli." Mahmut a seslendi."Hele bi gel oliim."

" Buyur emmi."

" Kaymakam bey bu afişi asın dedi. "

BURADA SİGARA İÇMENİN CEZASI..............T.L LÜTFEN SİGARA İÇMEYİNİZ !

" Ogime yazma bilmeyene bi kez ben diyim de.. sonra garişmem."

Davud kıpkırmızı olmuştu öfkesinden yanındakilere

" Ne diii bu muhtar ne diiii?"

" Öleeemiş ağam."

Adamın ensesine bir şaplak vurdu.

" Sen susss ...garişme ."

Kahvede bir gürültü patırtıdır gidiyordu. Daha sonra herkes dağıldı.

Metin kocaman bayrak almıştı. muhtara uğrayıp birlikte okula gittiler.

"Acaba bunun için direk bulabilir miyiz muhtar baba?"

" Oğlum nasıl birşey olabilir?"

" Yüksek ."

"Cazım a söyleyelim dur hele."

Sınıflara da haritaları astılar. Dila gelince de söylediği yere Atatürk ün tablosunu yerleştirdiler.

" İşlem tamam..."

" Evet ellerinize sağlık ."

İki genç öğretmeni daha çok engeller bekliyordu. Ama okadar azimliydiler ki.Asla hiçbir zorluğa yenilmeyeceklerdi asla....!



NEŞE KIZILYAR



DEVAM EDECEK...