KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
MIŞ GİBİ HAYATLAR
Düşünüyorum çoğu zaman. Nasıl yaşıyorum hayatı diye. Olması gerektiği gibi mi, yoksa olması beklenildiği gibi mi? Kime göre nasıl yaşadım, bana göre yaşadıklarım hak ettiklerim miydi? Seçimlerim miydi kaderimi belirleyen , yoksa olmuş bitmiş olanlar mıydı yaşanılanlar? Bunların hepsine cevap verecek olan benim aslında. Hepsine tek tek verecek cevaplarım da var. Ama her cevapta arkasından yeni bir soruyu doğuruyor. Bakın isterseniz ilkinden başlayalım.
Nasıl yaşıyorum hayatı? Dolu dolu , her anın tadını çıkara çıkara.Sanki yarın ölecekmişçesine.Yarın son günmüşçesine. Ya da hiç ölmeyecekmiş gibi. Mutsuzken bile mutluymuş gibi…
Olması gerektiği gibi yaşadığımı hissediyorum çoğu zaman. Bana verilen rolü hakkıyla yerine getirebilme çabası benim ki. Olması beklenilen rollerde ise maske kullanıyorum. İşi bitince yüzümden çıkarıp atması kolay olsun diye. Kullandığım maskeleri yüzümde unutmamış gibi…
Kime göre nasıl yaşadığımla aslında çok ilgilendiğim yok. Ona göre, buna göre,şuna göre...Herkesin bakış açıları bu kadar farklıyken yaşanılası tek bir doğru yok.Ona göre de ben aynı ben,şuna göre de ben aynı ben.Birilerine şirin görünmek istemezmiş gibi…
Yaşadıklarım hak ettiklerim miydi? sorusuna ise cevabım herkes gibi olacak. Kötü şeyleri hak etmediğimi düşünüyorum. Ama başıma gelen iyi şeyler ise benim eserim. Hak etmek ya da haklı olmak sanki önemliymiş gibi…
Seçimlerimiz , kararlarımız kaderimizi belirlermiş diyorlar. Ne de kolay söylüyorlar. Sineye çekiyorum bu durumu , hiç sitem etmezmiş gibi…
Olmuş bitmişi yaşamakla ilgili sorumun cevabı ise coşkuyla dolduruyor içimi. Her güzel şeyin bir sonunun olduğu gerçeği ilk adımları attırırken tedirgin etse de beni, her kötü başlangıçların da bir sonunun olduğunu bilmek ise tek tesellim oluyor. Bu durumda da daha az üzülmek gerekiyormuş gibi…
Lafı bu kadar dolandırmamın nedeni asıl konuya daha sağlam dönebilme isteğimdendi.
…Mış gibi yaşamayı bırakıp kucak açmalıyız tüm samimiyetimizle hayata, İNSAN gibi.
YORUMLAR
.......Mış Gibi ......yapmakla,davranmakla ilgili ne çok söz ,ne çok dize,ne çok satır söylendi bugüne kadar..Ve ne yazık ki söylenmeye de devam edecek.Çünkü biz bunu hep yapıyoruz.Galiba en çok da "Aşk" konusunda yapılan riyalar insanı şaşkınlığa düşürüyor,gücendiriyor.Bitmiş bir ilişkide bitmeMİŞ gibi davranmak,uzatmaları oynamak karşı tarafa ne büyük haksızlık..Neyse
Yazım vesilesiyle senin şiirinle de tanışmış oldum .Şiirlere yorum yapamamakla ilgili bir kaygım var.Kendimi o kulvarda ehil görmüyorum,sadece okuyorum uzaktan uzaktan.Ama takiptesin diyeyim))
Yazıyı okuyunca."...Mış Gibi" adlı bir şiirim vardı.O geldi aklıma:
"Yok yapamam severmiş gibi
Sevmişsem sevmişimdir
Yağmurlarda ıslanmış
İt gibi soğuklarda titremiş
Bir sigarayla paylaşmışımdır
Aşkımı,derdimi
Sevmişimdir yani...
Yok yapamam gidermiş gibi
Gitmişsem gitmişimdir
Usulca,sessiz sedasız
Ceketimi bile almadan
Uyandırmadan yari
Bir öpücük bile kondurmadan
Yanağına,dudağına
Gitmişimdir yani..."
Hayat ...mış gibi yapamayacak kadar kısa...
evet insan gibi,
bir başarabilseydik.
O kadar mış gibi yapıyoruz ki ...
ben sizler kadar umut taşımıyorum artık yuregimde kutlarım
evet! hocam haklısınız... -mış'lı günleri bırakıp kesinlik belirten günlere doğru yelken açmalıyız...
yazını yürekten alkışlıyorum...selamlarımla...emre onbey
