Daha küçücüktü. Annesinin elini sıkıca kavradı. ama minik elleri sığamıyordu annesinin avucuna. zeynep annesinin nazlı çiçeğiydi. zeynep, annesi çalışmaya gittiğinde o kadar özlüyordu ki, onu gördüğünde kucağında uyuyaveriyordu. biçare annesi dayanamıyordu ama kızını da geri çeviremiyordu. zeynep, malatyada bir köyde doğmuştu babası hep tarlanın peşindeydi, ev işleri ve tarla işlerinin bir bölümünüde annesi yapıyordu. her şey normaldi. ertesi yıl zeynebin bir kardeşi oldu. adını gülay koydular. daha sonraki yıllarda ise; gülay, aziz, abdullah, ve ali oldu. zeynep mutluydu. kardeşleride ablalarının sözünden çıkmıyorlardı. derken anneleri hasta oldu. hastaneye kaldırıldı. durumu ağırdı bir abla olarak zeynebe çok sorumluluk düşüyordu. çok yoruluyordu ama aklı ve pratikliği fazla olduğundan her işin altından kalkıyordu. hatta zeynebin medhini duyanlar onu görmeye istemeye geliyorlardı. ama zeynep annesinin hastalığıyla meşgul olduğundan hayatını bekletiyordu. okula da gidiyor yarım gün okulda yarım gün ev işinde kardeşlerinin peşinde.hedefleri hayalleri vardı, avukat olmak istiyordu...ertesi gün hastaneden bir acı haber geldi annesi fenalaşmıştı. zeynep bunu duyunca servise yetişmek için koşmaya başladı... servisçi almadı zeynep yolun ortasında öylece kaldı... içine bir kurt düştü...ağladı ağladı ve ağladı... ertesi sabah zeyneplere yengeleri geldi önce anlamadı zeynep. sonra baktı eş-dost geliyor dışarı fırladı.
ve annesinin tabutuyla karşı karşıya kaldı...onu tabuttan kimse alamadı. büyük yengesi bunu görünce henüz 6 aylık bebek olan Ali’yi getirdi. zeynebin kucağına verdi. "Al artık anası da ablası da sensin iyi bak anasının yokluğunu çekmesin!" dedi .zeynep bir Ali ye bir anasına baktı ...kalktı kucağına aldı bebeği, matem havasına girmiş kardeşlerinin yanına gitti, biri elinden diğeri eteklerinden tuttu zeynebin... ve analarının arkasından öylece baktılar... o günden sonra zeynep kardeşlerinin hem anası hem ablası oldu ve olmaya da devam edecek....

Not: BU BENİM ANNEMİN ÖYKÜSÜDÜR... ANACIM SEN ANA ÖZLEMİ ÇEKEREK BÜYÜDÜN AMA BİZİ HİÇ BÖYLE YETİŞTİRMEDİN.ANACIM HAKKINI NASIL ÖDEYECEĞİM?...
Bu arada anam avukat olamadı ama mahalle muhtarı oldu . hayali; iyi bir eş iyi bir anne ve iyi bir insan olmakdı benim annem babam için iyi bir eş bizim için iyi bir anne ve bulunduğu yer ve evrensel olarak iyi bir insan ... anacım gurbetteyim şimdi özledim seni...