UZAK DA.....


Yalnızlıklar,
Nasıl yaşanabiliyorsa
Kalabalıklar ortasında...
Sevgin de öyle yaşar,
Sevilmelerden uzakta...
Kor ateşler üzerinde
Sonsuzluğa yürümek bu,
Yansan da
Kül olsan da !..




Bu kısa şiir, hayatımda benim diye sahiplendiğim ilk şiirimdi..Bu siteye hayalayna’nın bir şiirinin izini sürerek gelmiştim...Anı defterime yazılan , şairi belirsiz bir şiirin peşine düşüp ,sahibini ararken tanıştım bu siteyle.....
Yazmak istedim bende ,elimde yukarda okuduğunuz mısralardan başka birşey olmasa bile....
Ama korktum aynı zamanda; şairin önceki şiiri, şairin sonraki şiiri ibareleri korkuttu beni....Ben şair değilim ki dedim, elimdeki sadece bana ait bir karalama.....
Sonra ilk eklediğim günden itibaren bu kısa şiiri, siz dostlarımın yorumları eşlik etti bana...Ne kadar hoş bir yerdeyim dedim , arkadaşlar yeni gelen birisine ne kadar güzel destek verip, onu güçlü kılmaya çalışıyorlar..
Bende yaratılan bu pozitiflik yeni şeyler yazmaya itti beni, adeta kamçıladı.Belki profesyonelce değiller ama onları seviyorum..Blogda da yazdım , onlar benim damla damla yüreğimden döküldüler....
Tüm dostlarıma teşekkürler,farkediyorum ki onlar bizimle değilse eğer , biz diye birşey yok; biz sadece hiçiz....