Toplumsal Vertigo

• 10 Mart 2011 Perşembe 10:43:30

Jivan

Daha ayın sonuna on günden fazla vardı. Cebindeki delik gülümsetti onu, lise yıllarında Sarkis’in yaptığı espri geldi aklına. Tüm zorluklar uçup gitti o yılların üstüne serdiği çiçekli hava yüzünden. Bir haber duydu radyoda, alev* oldu her yanı. Ölümü öğrendiği çocuk yaşlarındaki ürpertiyle eş bir sarsıntı ile çöktü, dedesinden yadigâr yeşil kadife koltuğa. Sehpanın üzerinden kutsal kitabını aldı, okumaya başladı. İsmini sakladığı yıllar geçti gözünün önünden, Cihan baktı ona içli ve ürkek. Ağladı duasını bitiremeden…

Artin

Derin bir nefes çekti, gururla baktığı faks mesajına nerdeyse âşık olacaktı. Çok büyük bir sipariş aldığı için kendini ödüllendirmek istedi. Viskisi elinde televizyonu açtı. Bir adam yerde yatmaktaydı. Adını öğrendiğinde içki kursağında kaldı. Aptalca bir tepkiyle sekreterini arayıp, dükkânın kepenklerini kapattırdı. Askerdeyken ismi yüzünden yediği tokat geldi aklına. Ağladı içkisini bitiremeden…

Avedis

Avrupa’da yükselen milliyetçiliği takmıştı kafasına. ‘Hadi biz aydınlanmada geri kaldık, bu adamlara ne oluyor’ diye geçirirken içinden, bir ağlama duydu salondan. Gadar Yaya** televizyona bakıp kendini paralıyordu. Yıllar önce taş yağmuru altında ölen annesinin fotoğrafı bağrında gülümsüyorken baktı torununa. Avedis dizlerinin üstüne çöktü, ‘dikkatli ol demiştik be kuzum’ diyebildi dudakları titreyerek. Ağladı diyeceklerini bitiremeden…

10.03.11

Nadir

*Hrant : Alev
Jivan : Tanrıya adanmış
Artin : Doğuş
Avedis : Müjdeci

** Yaya: Nine

Vertigo : Baş dönmesi- Burada kullanılan korkuya bağlı baş dönmesi-