ZAMAN BÜKÜLDÜ
Zaman bükülür,ellerin düştüğü vakit avuçlarıma.İçim senden geçer de nerelere varır bir bilsen.Kimsin sen nerdensin,tanıdık bilindik bir kokudan gecerken orman ,içim ıslak derin uzun bir nehir sana varan .. Ve dağılır başımın dumanı,gözlerini çekerken sardığım her bir sigarada uzun uzadıya,dudaklarımın arasında can çekişir gençliğin ,çatlakları ellerimin tutamaz seni ,içim dar..içim karanlık ..içim sana uzak bir ev ;darmadağınık.Bir nefeslik vakitle tutarım kokunu ,bende başlar bende biter yalnızlığın.
Pişmanlık kıskanç bir kardeş ,sattığımdan beri rüyalarımı geceye.Bıraksam kendimi bu şehirdeki her şair ben ,her adam sen oluverirsin birdenbire.Sırf anlamı olsun diye dinledğim şarkıların unutmadım seni demek ,Ve dost sofralarında rakı beyazı tenine ayı düşürmek ,yalanci bir şair gibi ,sabahına işi gücü olmayan gecelerde.
Yaşıyorsakvazgeçeceğiz,kanaya kanaya yaralarımız yama tutacak.Bu sevdaya bulanmışlık bu koku varken üstümüzde buram buram ..Utanılacak şey değil yaşam ,sevdinse , en cesur savaşçı sen ,en deli derviş sen sin..Sen vur kendını dağlar ataşlara ,deli diyenler utansın .
"bir elmasa ışık deger kırılan ben olurum cogalan sen bir damla bir buluta ucar buhar ben olurum yagmur sen yanlız pınarlarda yıkanırken bellegine caglayanlar düşer gülümse"